Αφιέρωμα στον Olli Pekka Ojansivu

Και για αυτό το 1ο επεισόδιο την τιμητική του θα έχει ένας παίκτης που με σύστησε στο βόλεϊ του ΠΑΟΚ πριν από 14 χρόνια και ένας από τους ανθρώπους που με έκανε να αγαπήσω το βόλεϊ.

Ο λόγος για τον έναν και μοναδικό Olli-Pekka Ojansivu!

Τα πρώτα χρόνια και η καθιέρωση

O Οlli-Pekka "Lelu" Ojansivu γεννήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου του 1987 στην πόλη Κουόπιο της Φιλανδίας. Ξεκίνησε τα πρώτα του πετοσφαιρικά βήματα στην τοπική Vammala και στα 14 του ήρθε η κλήση του στην Εθνική Εφήβων της Φιλανδίας. Στην ίδια ομάδα θα κάνει και το επαγγελματικό του ντεμπούτο, καθώς τη χρονιά 2003-2004 θα αγωνιστεί στην πρώτη ομάδα, στρέφοντας όλα τα βλέμματα των "μεγάλων" της Φιλανδίας σε αυτόν.

Το 2004 θα έρθει η πρώτη μεγάλη μεταγραφή και αυτή θα είναι για λογαριασμό της VaLePa Sastamala. Η πρώτη του χρονιά θα χαρακτηριστεί ως η χρονιά που θα ανακηρυχθεί rookie της χρονιάς και η χρονιά που θα κερδίσει και το παρατσούκλι "Lelu" που σημαίνει "ο εκλεκτός". Η τριετής του παρουσία στη Sastamala μπορεί να μην απέφερε τίτλους στον Olli, αλλά θα του αποφέρει την καθιέρωση και το όνομά του θα αρχίσει να γίνεται γνωστό και εκτός Φιλανδίας.

Σε αυτή την τριετή παρουσία του θα γίνει πασίγνωστος για το εκπληκτικό του σερβίς και τη εκτελεστική του δεινότητα παρά το χαμηλό ύψος του (1.96) για διαγώνιος. Πιο συγκεκριμένα, το 2005-2006 θα κερδίσει τον τίτλο του καλύτερου σέρβερ και του 2ου σκόρερ του Πρωταθλήματος, ενώ το 2006-2007 θα ανακηρυχθεί 2ος καλύτερος σέρβερ και 5ος σκόρερ του Πρωταθλήματος.

Το 2007 θα πάρει μεταγραφή για τη Pielaveden Sampo σε μια κίνηση που προκάλεσε ερωτηματικά, καθώς η ομάδα ήδη διέθετε έναν ικανό διαγώνιο στο πρόσωπο του Salvis Cielavs. Όμως, ο Lelu θα υπερκεράσει τον ανταγωνισμό στη θέση και η διετής του παρουσία του στη Sampo θα του δώσει τη χαρά του τίτλου, καθώς θα κατακτήσει το 2007-2008 το Κύπελλο Φιλανδίας και την αμέσως επόμενη χρονιά θα πανηγυρίσει και το Νταμπλ.

Παράλληλα θα κατακτήσει τον τίτλο του καλύτερου σκόρερ και του καλύτερου διαγώνιου για το 2008, κάνοντας τον ακόμα πιο γνωστό στο βολεϊκό κοινό. Και εκεί θα έρθει ο Μάουρο Μπερούτο και θα του ανοίξει την πόρτα της Εθνικής Φιλανδίας και στα πρώτα του βήματα στο αντιπροσωπευτικό συγκρότημα θα συστηθεί στο κοινό για την ικανότητά του στο σερβίς. Πια το φιλανδικό βόλεϊ ήταν πολύ μικρό για να χωρέσει το όνομά του. Και εκεί θα έρθει ο ΠΑΟΚ.

Το πρώτο βήμα στο εξωτερικό, ο ΠΑΟΚ και η τρέλα στα Βασιλικά

Το 2009 θα είναι η χρονιά που θα φύγει για το εξωτερικό και θα προσγειωθεί στη Θεσσαλονίκη για λογαριασμό του ΠΑΟΚ. Σε έναν ΠΑΟΚ που βρισκόταν στην ανυποληψία και στις χαμηλές θέσεις ο Οjansivu θα μεγαλουργήσει και πέρα των ατομικών του διακρίσεων (3ος καλύτερος σέρβερ και 2ος καλύτερος σκόρερ του Πρωταθλήματος), θα βοηθήσει τον ΠΑΟΚ να ανέβει τον βαθμολογικό πίνακα (6η θέση το 2009-2010) και θα αφήσει το στίγμα του για πάντα χαρίζοντάς μας μια επική ανατροπή στα Βασιλικά με αντίπαλο τον Άρη όταν στο τάι μπρέικ και με το σκορ στο 14-7 θα δώσει ένα ρεσιτάλ από τη γραμμή του σερβίς και ο ΠΑΟΚ θα φύγει νικητής με 16-18.

Ήταν η πρώτη μυθική στιγμή που ζήσαμε σε αυτό το τμήμα και μια από τις στιγμές που αγαπήσαμε το βόλεϊ.

Η πικρή γεύση του εξωτερικού

Μετά από 1 χρόνο παρουσίας στο Δικέφαλο, ο Φιλανδός θα πάει στη Γαλλία για λογαριασμό της Τουλουζ. Η παρουσία του όμως στη Γαλλία θα είναι ένα από τα κεφάλαια που θα θέλει να ξεχάσει, καθώς θα σημαδευτεί από τραυματισμούς και προβλήματα προσαρμογής.

Γρήγορα θα μεταβεί στην Τουρκία και για την Belediye, όπου θα έχει μια αξιοπρεπή χρονιά. Όμως και η χρονιά 2011-2012 θα σημαδευτεί από αρνητικά γεγονότα για τον ίδιο, καθώς η τουρκική ομάδα θα τον κρατήσει για τη μισή χρονιά λόγω οικονομικών προβλημάτων, ενώ η επιστροφή του στη Φιλανδία για λογαριασμό της Isku θα αποδειχτεί άκαρπη, καθώς δε θα αγωνιστεί ούτε για ένα λεπτό, λόγω αθέτησης οικονομικών συμφωνιών. Θα καταφέρει να πάει στη Ρωσία και στην Avtomobilist Saint Petersburg όπου θα κάνει ένα πολύ καλό 2ο μισό αντιμετωπίζοντας αντίξοες συνθήκες λόγω του μαζικού σκανδάλου ντόπινγκ που σημάδεψε την ομάδα. Ο ίδιος θα βρεθεί κατηγορούμενος, αλλά θα δικαιωθεί διότι τα φάρμακα που έπαιρνε ήταν για την πλάτη του.

O εφιάλτης στη Ρουμανία και η γέννηση της "Lelulandia"

Θα δοκιμάσει για άλλη μία φορά στο εξωτερικό, συμφωνώντας με την Κονστάντσα της Ρουμανίας, αλλά θα παίξει μόνο για 4 παιχνίδια. Ο λόγος; Χρωστούμενα από τους Ρουμάνους με τον Φιλανδό να κυνηγάει και δικαστικά για τα δεδουλευμένα του. Η αγάπη του για το βόλεϊ θα αρχίσει να ξεθυμαίνει και εκεί που όλα έδειχναν να τελειώνουν, η Φιλανδία και η Kokkolan Tiikerit θα τον καλέσει.

Στην Κokkolan θα αναγεννηθεί και ο ίδιος θα πει ότι θα ζήσει τα καλύτερά του χρόνια και θα αναζωπυρωθεί η αγάπη του για το άθλημα. Μαζί με το στενό του φίλο Urpo Sivula και τον γνωστό προπονητή στα μέρη Tommi Tiilikainen, θα κάνει θραύση και θα κατακτήσει το Πρωτάθλημα για τη σεζόν 2012-2013.

Το 2013-2014 ένας απελευθερωμένος Ojansivu θα οργιάσει. Τι και αν θα σπάσει τον ώμο του, ο Lelu θα κλείσει μια εκκωφαντική χρονιά με 67 άσσους στη σεζόν και 19 πόντους ανά παιχνίδι, θα κατακτήσει το Κύπελλο Φιλανδίας και θα κάνει τους οπαδούς να παραμιλάνε και να μιλούν για τη "Lelulandia". Δηλαδή "Τη μαγεία του Εκλεκτού". Μια μαγεία που θα οδηγήσει στις "χρυσές" χρονιές της Kokkolan.

Tο 2014-2015 η Lelulandia θα χτυπήσει κόκκινο με τον μάεστρο της να κατακτά το Νταμπλ, να φιγουράρει στην πρώτη θέση των σκόρερ και παράλληλα θα πετύχει ένα μυθικό ρεκόρ. Θα γίνει ο μοναδικός παίκτης που θα πετύχει 12 άσσους σε ένα μόνο παιχνίδι! Ρεκόρ που μάλλον δε θα καταρριφθεί ποτέ.

Η εκπληκτική του χρονιά θα τον φέρει να είναι στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος μεγάλων συλλόγων. Ομάδες από τη Ρωσία και το Ιράν θα μονομαχήσουν για την υπογραφή του, ενώ το μεγαλύτερο συμβόλαιο προσφέρθηκε από την Ταουμπάτε. Οι Βραζιλιάνοι προσέφεραν γη και υδωρ για τον παίκτη και ο Lelu θα βρεθεί μια ανάσα από το να γίνει ο πρώτος Φιλανδός που θα παίξει εκτός Ευρώπης. Η μεταγραφή όμως θα χαλάσει καθώς η Κοkkolan απαίτησε πολλά χρήματα σε αποζημιώσεις, στερώντας από τη Φιλανδία τη μεγαλύτερη ίσως μεταγραφή στην ιστορία της.

Οι περιπέτειες με την υγεία του και η Ρωσία

Όμως το καλοκαίρι του 2015 ο Οjansivu θα διαγνωστεί με μυκόπλασμα. Μια πάθηση που του μείωνε δραματικά τις αντοχές και δεν μπορούσε να εκτελέσει προπονήσεις ή να παίζει ολόκληρους αγώνες. Θα βρεθεί σε ένα πολύ μεγάλο ψυχολογικό αδιέξοδο, καθώς θα χάσει όλη σχεδόν τη σεζόν 2015-2016. Όμως δε θα το βάλει κάτω και θα καταφέρει να θέσει υπό έλεγχο την ασθένειά του, αγωνιζόμενος στους τελικούς. Θα κάνει πράγματα και θαύματα και παρά την αποχή θα συμβάλλει τα μέγιστα για την κατάκτηση του Νταμπλ και με την απόδοσή του να του αποφέρει τον τίτλο του πολυτιμότερου των τελικών.

Ο κύκλος του με την Κokkolan θα κλείσει το καλοκαίρι του 2016 και ο επόμενος σταθμός του θα είναι το Ιραν. Η παρουσία του όμως στην Urmia δε θα είναι και η ιδανική καθώς τόσο οι συνθήκες στη χώρα όσο και η ασθένειά του θα τον βρει να είναι εκτός κλίματος.

Και κάπου εκεί θα έρθει η Ρωσία και η Κuzzbas Kemerovo. O προπονητής της, Tuomas Sammelvuo, θα εκτιμήσει τις ικανότητές του και θα τον φέρει στη Σιβηρία και θα κλείσει τη σεζόν 2016-2017 με μια αξιοπρεπή παρουσία.

Μια ακόμα στάση στην Τουρκία και το "Last Dance" με τη Savo

Ο Οjansivu θα καταφέρει να πετύχει το μεγάλο του στόχο και θα ολοκληρώσει μια αξιοπρεπή χρονιά εκτός Φιλανδίας, αγωνιζόμενος για την Αfyon στην Τουρκία τη σεζόν 2017-2018, έχοντας σταθερές εμφανίσεις.

Όμως η νοσταλγία του για την πατρίδα του θα είναι πολύ μεγάλη και το καλοκαίρι του 2018 θα τον βρει πίσω στη χώρα του για λογαριασμό της Savo Volley. Η πρώτη σεζόν θα κυλήσει ήρεμα, αλλά το 2019-2020 θα τον βρει πρωταγωνιστή μαζί με τον Anti Siltalla (ακούστηκε και για εμάς το 2016-2017) αλλά ο Κόβιντ θα έχει άλλα σχέδια. Όμως θα κερδίσει ξανά το βραβείο του καλύτερου σέρβερ και καλύτερου διαγώνιου, καθώς και την καθολική αναγνώριση ως του καλύτερου διαγώνιου που έχει αγωνιστεί ποτέ στη Φιλανδία.

Η σεζόν 2020-2021 θα τον βρει να διεκδικεί όλους τους τίτλους χωρίς επιτυχία, αλλά όμως θα κερδίσει άλλη μια διάκριση, αυτή του καλύτερου διαγώνιου της σεζόν. Το Last Dance θα παιχτεί τη σεζόν 2021-2022, όπου ένας τραυμαυτισμός του στον ώμο θα τον οδηγήσει να πάρει την απόφαση για την απόσυρσή του. Όμως θα το κάνει με το δικό του τρόπο. Θα επιστρέψει από τον τραυματισμό του και θα γράψει ιστορία, καθώς θα χαρίσει στη Savo τον πρώτο τίτλο της ιστορίας της με την κατάκτηση του Κυπέλλου Φιλανδίας και τον κόσμο να τον επευφημεί και να τον ευχαριστεί για την προσφορά του στο Φιλανδικό βόλεϊ.

Το μέλλον του

Ακόμα ο Ojansivu δεν έχει ανοίξει τα χαρτιά του για το αν θα επιστρέψει στο βόλεϊ από άλλο πόστο. Για την ώρα απολαμβάνει το χρόνο του, γεμάτος αναμνήσεις, απολαμβάνοντας από τις κερκίδες το βόλεϊ στην πατρίδα του και στην πόλη που μεγάλωσε.

Συνέβαλε στο να μπει η Φιλανδία στο χάρτη του βόλεϊ, χάρισε μεγάλες στιγμές στην Εθνική του με αποκορύφωμα τη μεγάλη νίκη επί της Βραζιλίας και στον ΠΑΟΚ θα μνημονεύεται για πάντα για αυτή την ανατροπή επί του Άρη. Δόξασε και δοξάστηκε και δε θα ξεχαστεί ποτέ.

Παρακάτω θα δείτε κάποιες από τις στιγμές του, καθώς και το αποχαιρετιστήριο βίντεο του κόσμου της Φιλανδίας:

Σε ευχαριστούμε για όλα Olli-Pekka Ojansivu!