Ανώμαλη προσγείωση!

Η αλήθεια είναι πως πολλά θετικά είχαν μαζευτεί. Μεταγραφές, προκρίσεις... Έπρεπε να γίνει κάτι για να επανέλθει η ισορροπία. Και αυτό συνέβη.

Ο ΠΑΟΚ παρατάχθηκε και πάλι με πολλές αλλαγές στο βασικό του σχήμα, κάτι το οποίο φυσικά είχε συνέπειες στην συνοχή του. Πέρασαν δεκαπέντε λεπτά μέχρι να καταλάβει η ομάδα τι συμβαίνει και ακόμη και όταν αυτό έγινε, η εικόνα παρέμεινε κακή σε όλο το πρώτο ημίχρονο που δεν έφερε καμία απολύτως συγκλινηση.

Στο δεύτερο μέρος, η εικόνα άλλαξε άρδην. Ο Μουργκ τοποθετήθηκε στο δέκα (που είναι η μοναδική θέση στην οποία μπορεί να αποδώσει), ο Ζίφκοβιτς πήγε δεξιά (δεν πρέπει να μετακινείται από εκεί) και ο Κωνσταντέλιας (που ήταν πραγματικά κακός) μετατοπίστηκε στο αριστερό άκρο της επίθεσης.

Ήταν με αυτό τον σχηματισμό λοιπόν, με τον οποίο ο ΠΑΟΚ κυριάρχησε στον αγωνιστικό χώρο, ωστόσο ήταν ξεκάθαρα φανερή η έλλειψη ενέργειας και καθαρού μυαλού. Αν και η υπεροχή της ομάδας ήταν συντριπτική, οι φάσεις δεν ήρθαν και όσο η ώρα περνούσε, η πίεση ήταν πιο έντονη και ο Δικέφαλος έχασε το μυαλό του και την υπομονή του. Έτσι σε μια στιγμή απόλυτης έλλειψης συγκέντρωσης, ο ΟΦΗ βρήκε τον χώρο και τελείωσε την φάση που του δόθηκε γράφοντας το 1-0.

Φυσικά στην εξέλιξη του αγώνα έγινε φανερό πως και από τον πάγκο η διαχείριση ήταν σήμερα κακή. Ο Ράζβαν Λουτσέσκου επέλεξε να αντικαταστήσει τον Μουργκ και όχι τον κακό σήμερα Κωνσταντέλια, επέλεξε να παίξει με δύο φορ, κάτι που στέρησε από την ομάδα τη συνοχή της και πάνω από όλα αγνόησε ένα βασικό δόγμα του ποδοσφαίρου: Όταν δεν μπορείς να κερδίσεις, φροντίζεις να μη χάσεις.

Εν ολίγοις, η ομάδα πρέπει να δουλέψει πολύ μέσα στο διάστημα της διακοπής προκειμένου να ενσωματωθούν τα νέα πρόσωπα και να ηρεμήσει πνευματικά διότι με την επαναφορά στην αγωνιστική δράση ξεκινούν δυναμικά πολλά συνεχόμενα παιχνίδια σε Ελλάδα και Ευρώπη.

Κλείνοντας, δύο πράγματα είναι σίγουρα. Πρώτον, τίποτα δεν χάθηκε και τίποτα δεν κερδήθηκε ποτέ την 3η αγωνιστική και δεύτερον ο ΠΑΟΚ έχει φέτος το υλικό για να κάνει σπουδαία πράγματα.