Όχι άλλη αφέλεια…

Ο αγώνας στο Βέλγιο δεν μας έκανε κατά πολύ σοφότερους. Ο ΠΑΟΚ έπαιξε κόντρα σε μια ομάδα της δυτικής Ευρώπης, δηλαδή απέναντι σε επαγγελματίες αθλητές που τρέχουν, κοντρολάρουν και κάνουν τα βασικά, από μικρή ηλικία. Η Μπριζ κέρδισε τον αγώνα, κάποιοι λένε θα μπορούσε να σκοράρει κι άλλα τέρματα. Αλλά εγώ είδα έναν ΠΑΟΚ που παρότι εμφανώς κουρασμένος και θολωμένος, θα μπορούσε να έχει φύγει με πολύ καλύτερο αποτέλεσμα από τη Φλάνδρα…

Η ήττα ήρθε ίσως και λόγω της αφέλειας που έδειξε ο ΠΑΟΚ σε κάποιες φάσεις του αγώνα, δίνοντας χώρο και χρόνο στους αντιπάλους να κάνουν το παιχνίδι τους, ενώ ο ίδιος σπατάλησε με ευκολία πολλές προϋποθέσεις που είχε. 

Ο επαναληπτικός είναι μια χρυσή ευκαιρία για τον ΠΑΟΚ να δείξει ένα πιο «υποψιασμένο» τρόπο παιχνιδιού. Και η πρόκριση θα έρθει, γιατί ο ΠΑΟΚ θα αποδειχθεί καλύτερη ομάδα. Αρκεί, να μη δεχθεί γκολ από αφέλεια, τουτέστιν κάποια φάση στην πλάτη της άμυνας, από χαζά λάθη (όπως το πέναλτι που ευτυχώς δεν πληρώσαμε στο πρώτο ματς).

Αφέλεια όμως, και συγχωρέστε με που το γράφω, είναι καιρός να σταματήσει να δείχνει και η ΠΑΕ ΠΑΟΚ, αλλά και ο ίδιος ο κόσμος της ομάδας.

Τα όσα ζήσαμε στο Βέλγιο, όχι μόνο προσβάλλουν τα δικαιώματα των ανθρώπων που πήγαν εκεί, αλλά προσβάλλουν και την τοπική ομάδα, τις αρχές, και την ΟΥΕΦΑ. Το να πέφτει ξύλο, κατά δικαίων και αδίκων, κατά γυναικών, ανθρώπων μεσηλίκων, μπροστά σε παιδιά κλπ, επειδή κάποιος ανόητος πίστεψε πως ετσι δείχνει «πυγμή» και επιβάλλει πειθαρχία με τρόπο οριακά ρατσιστικό, είναι αδιανόητο.

Όμως ως ΠΑΟΚ οφείλαμε να έχουμε καλύτερη οργάνωση, συνεργασία και προεργασία.

Οι ενδείξεις, υπήρχαν. Οι Βέλγοι προσπάθησαν να δείξουν κάποιου είδους «κυριαρχία» και το τόνιζαν από μέρες πως θα είναι άτεγκτοι. Αυτό βεβαίως, σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογεί τα όσα έγιναν. 

Ευθύνες, πέρα από τους προφανείς ενόχους, μπορούμε να αποδώσουμε σε δέκα μεριές. Θα άλλαζε κάτι; 

Και πάλι θα υπήρχαν άτομα στο νοσοκομείο. Και πάλι η ταλαιπωρία της -τραγικής- μετάβασης στο γήπεδο θα ήταν ίδια. 

Στο μέλλον όμως, οφείλουμε να είμαστε σαφώς πιο υποψιασμένοι. Με αυτιά και μάτια ανοιχτά. Και με καλύτερη επικοινωνία ανάμεσα στον κόσμο και την ομάδα. Όχι να ψάχνουμε τελευταία στιγμή «λύσεις στο πόδι» και διαμεσολαβητές. Τα σενάρια να είναι δουλεμένα και οργανωμένα, οι λύσεις έτοιμες και οριστικές.

Ναι, ο επαναληπτικός κόντρα στη Μπριζ είναι μια καλή ευκαιρία για αγωνιστική επιτυχία. Αλλά και ένα τεστ για να δούμε αν έχουμε τη διάθεση και τον τρόπο να στηρίξουμε τον ΠΑΟΚ, και όχι τον εγωισμό μας.

Το πόσοι Βέλγοι θα έρθουν και θα τρώνε… τρίγωνα Πανοράματος στην πόλη, με αφήνει παγερά αδιάφορο. Στο κάτω κάτω, ανάμεσα σε οπαδούς δεν έγινε το παραμικρό την ημέρα του πρώτου αγώνα. Δεν υπάρχει λόγος για εκδικητικότητες. Το πόσο φλογερή θα είναι η Τούμπα όμως, είναι αυτό που μας νοιάζει. Γιατί αυτό είναι που θα παίξει ρόλο στην πρόκριση, όπως έγινε και κόντρα στη Ντιναμό από το Ζάγκρεμπ.

Όχι άλλη αφέλεια λοιπόν, σε όλα τα επίπεδα…