Το μάθημα του ΠΑΟΚ στην Ελλάδα

Είναι πολλά τα μικρά ή μεγάλα σημεία που αξίζει να αναφερθεί κανείς. Στις δυσκολίες, στις αποτυχίες, στις επιτυχίες, στα γκολ, στα λάθη, στους παρόντες και τους απόντες. Από που να το πιάσει κανείς το θέμα;

Υπάρχει όμως κάτι που, ο,τι κι αν γίνει στον τελευταίο αγώνα, είναι αδιαμφισβήτητο: Ο ΠΑΟΚ έχει πάρει ΗΔΗ την αναγνώριση όλων πως είναι η καλύτερη ομάδα και άξιος πρωταθλητής. Πριν καν το σηκώσει…

Αυτό είναι ΕΝΑ ΑΚΟΜΑ μεγάλο μάθημα που προσφέρει απλόχερα ο Δικέφαλος στην Ελλάδα.

Η ομάδα που όχι μόνο πρωτοστάτησε στο γκρέμισμα της «παράγκας» και στην εφαρμογή του ΒΑΡ, αλλά έδειξε στην πράξη την προσήλωσή της σε ένα ποδόσφαιρο χωρίς τοξικότητα, αλητείες και πισώπλατα μαχαιρώματα.

Κι όσοι δεν το πίστευαν αυτό μέχρι πέρυσι, ε, το πίστεψαν φέτος.

Σε ένα πρωτάθλημα που εξ αρχής ήταν αμφίρροπο, με πολλούς ανταγωνιστές και πολλά «συμφέροντα» να παίζουν στην Αθήνα, ο ΠΑΟΚ πορεύτηκε κοιτώντας τον εαυτό του. Έπαιξε τη μπάλα του. Έκανε τα λάθη του. Υπέμεινε τις δυσκολίες του. Και στο τέλος ΔΙΚΑΙΩΝΕΤΑΙ. Είτε το σηκώσει, είτε όχι. Γιατί είναι αυτός που σεβάστηκε το άθλημα. Και τόσες φορές δέχτηκε πυρά από τους ίδιους τους οπαδούς του, που αναρωτιούνται συχνά «γιατί δεν φωνάζουμε όπως οι άλλοι».

Σημαντική δικαίωση για όσους πίστεψαν σε αυτή την τακτική και για όλο τον σύλλογο. Σε μια κοινωνία τοξικότητας και παρανομιών, ο ΠΑΟΚ επενδύει χρόνια τώρα στην υγεία. Συχνά, το πληρώνει. Τώρα, δικαιώνεται.

Και αυτό είναι το σημαντικότερο.

Για όλα τα υπόλοιπα θα μιλήσουμε με το τέλος πρωταθλήματος, που ελπίζουμε και πιστεύουμε ότι θα βρει την ομάδα οριστικά πρώτη.

ΥΓ. Αδειες σουίτες, άδειο ρόστερ, θα βγούμε τέταρτοι, έλα Μπάμπη να σε χλευάσω, όλα υπό κατάρρευση, αμαν και τι κακό μας βρήκε. Μεγάλε ΠΑΟΚ.