Απογευματινές ανησυχίες…

Για την ακρίβεια, από αυτή τη στήλη τον σκίζουμε πολύ νωρίτερα από πολλούς, με αποτέλεσμα να λαμβάνουμε γκρίνια για τις απόψεις μας.

Γι αυτό και σήμερα λέω να τραβήξω λίγο φρένο… Και να σκεφτούμε τις πιθανότητες που υπάρχουν, για να δούμε έναν αλλαγμένο ΠΑΟΚ το επόμενο διάστημα, μετά και τις τελευταίες προσθήκες, τις οποίες δυστυχώς δεν είχαμε το χρόνο να συζητήσουμε εκτενώς. Και πώς να τον βρούμε το χρόνο, αφού έγιναν και όλες σχεδόν σε μια μέρα…

Νομίζω λοιπόν, πως υπάρχει πλέον το απαραίτητο «ύφασμα», που χρειάζεται ο κόουτς του ΠΑΟΚ, ώστε να κόψει και ράψει μέχρι να δημιουργήσει κάτι καλύτερο από αυτό που βλέπουμε σήμερα.

Δεν λέω πως θα αγγίξει το τέλειο (αφού ούτε ο Δώνης μας έχει ξεκαθαρίσει τι ακριβώς προσπαθεί να φτιάξει, για να έχουμε μέτρο), μα σίγουρα διατηρώ ελπίδες, πως έρχονται κάποια πολύ πιο εύκολα και χαρούμενα απογεύματα, για όλους τους φίλους του ΠΑΟΚ.

Κι αυτό το στηρίζω σε δύο άξονες :

Α) Στην έλευση έμπειρων παικτών στην άμυνα και τα χαφ, οι οποίοι θα προσδώσουν ηρεμία, σιγουριά και ποιοτικότερη ανάπτυξη.

Β) Στην παρουσία πλέον ταχύτητας στα άκρα της επίθεσης της ομάδας. Οι Ολίσε και Ραζαγκί, εφόσον προσαρμοστούν ομαλά, αν μη τι άλλο, θα ανεβάσουν τουλάχιστον ένα επίπεδο την εκρηκτικότητα της ομάδας.  Αν μάλιστα αποδείξουν πως διαθέτουν δεξιοτεχνία και φαντασία στο ρεπερτόριο τους, τότε είναι βέβαιο πως, θα δώσουν πολλές όμορφες στιγμές, όπως αυτή του εκπληκτικού τέρματος που πέτυχε ο Ραζαγκί με τον Άρη.

Για την ώρα, από τα λίγα που έχουμε δει να προσφέρουν οι νέοι παίκτες, τα δείγματα είναι σίγουρα θετικά. Ποιοτικός και νηφάλιος ο Σίλντενφελντ, απαραίτητος ο Κατσουράνης, πύραυλος ο νεαρός εξτρέμ.

Τι περιμένω ακόμα να δω;

Την προσαρμογή του εξίσου «διαολεμένου» Ολίσε, στο δεξί άκρο της επίθεσης, αλλά κυρίως την αδιαμφισβήτητη ποιότητα του Βούκιτς.

Είμαι βέβαιος πως ο Σέρβος θα δώσει άλλη πνοή στη λειτουργία της ομάδας, εφόσον ενταχθεί στο σύνολο και δείξει πως έχει ενέργεια.

Αυτό που με προβληματίζει όμως περισσότερο από όλα, είναι η αβεβαιότητα για το τι σχεδιάζει το τεχνικό επιτελείο να δουλέψει. Ποια συστήματα θα επιλεγούν και κυρίως πως θα διαμορφωθούν οι επιλογές της ενδεκάδας ως προς αυτά.

Διότι, όλοι οι νέοι παίκτες έχουν μια ποιότητα ανώτερη του προϋπάρχοντος ρόστερ, αλλά και του πρωταθλήματος γενικότερα. Αν όμως, υπάρξει επιμονή σε ξεπερασμένες επιλογές, τότε δεν θα μπορέσουν να δείξουν και πολλά.

Είναι προφανές λοιπόν, πως κατ εμέ, πιθανή χρησιμοποίηση του 4-4-2 με παίκτες όπως ο Ραζαγκί στα άκρα ή ο Βούκιτς και ο Κατσουράνης στα χαφ, θα είναι μια τρύπα στο νερό. Κι αυτό καθώς :

Ο μεν Ραζαγκί έχει όλα τα φόντα να τρυπάει συνεχώς και μονίμως αντίπαλες άμυνες, και θα φθείρεται ανούσια εφόσον αναγκάζεται να οπισθοχωρήσει ή να σεντράρει ατελέσφορα…

Οι δε Κατσουράνης και Βούκιτς είναι αδιανόητο να τρέχουν να καλύψουν όλο το χώρο του κέντρου, κόντρα στις δεδομένες αντεπιθέσεις που θα δεχόμαστε από κατώτερες ομάδες. Αυτός είναι άλλωστε και ο λόγος που ο Πάμπλο Γκαρσία έμεινε εκτός πλάνων! Το γεγονός δηλαδή, πως αδυνατούσε να καλύψει γρήγορα και αποτελεσματικά τους τεράστιους χώρους που αφήνει στο χώρο του άξονα, το 4-4-2.

Προσωπικά λοιπόν, με βάση το νέο ρόστερ, (κι εφόσον είναι όλοι ετοιμοπόλεμοι) θα επέλεγα με κλειστά μάτια το 4-3-3 και όλες τις γνωστές παραλλαγές του, με έναν/δύο κόφτες και τα λοιπά γνωστά…

Βεβαίως, όλα μένει να φανούν στο χορτάρι. Μπορεί να επιλεγεί κάτι άλλο, και η ομάδα να βγάζει φωτιές. Τόσο το καλύτερο.

Για την ώρα όμως, δηλώνω ευχαριστημένος με τις προσθήκες που έγιναν, κι ευελπιστώ σε κάτι καλύτερο από αυτό που βλέπουμε τόσο καιρό.

Συνεχίζω όμως να έχω αρνητική άποψη για την πορεία του Γιώργου Δώνη, όχι τόσο λόγω αποτελεσμάτων ή βαθμολογίας. Αλλά, γιατί υπέπεσε πολλές φορές σε ατυχείς και ανούσιες δηλώσεις, που έδειχναν έλλειψη πλάνου, μα κυρίως γιατί η αμυντική λειτουργία της ομάδας ήταν και παραμένει κακή, και σε αυτό τον τομέα επιμένω πως δεν έφταιγε το ρόστερ.

Περιμένουμε λοιπόν, τη βελτίωση, από μια καλύτερη βάση. Ξεκινώντας, απο το ματς με τον ΟΦΗ…