Ποιος δαγκώνει ποιον;

Βεβαίως, όλοι έχουν αντιληφθεί πως δουλεύει το σύστημα στον Πειραιά, κι ευρύτερα στον ελληνικό αθλητισμό, οπότε τέτοιου είδους «πολιτισμένες» πρακτικές, είναι αναμενόμενες (σε αντίθεση με εμάς τους απολίτιστους αλήτες που δικαιολογημένα μας κατασκοπεύουν ελικόπτερα ενίοτε).

Το γεγονός μάλιστα, της απαλλαγής της ΠΑΕ ΟΣΦΠ από τις κατηγορίες, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί περίεργο. Αφού ο συγκεκριμένος κύριος είχε παράνομα κάμερα μαζί του, χωρίς να του δώσει ο χοντρός την άδεια, τότε δικαιολογείται να τον δαγκώνεις, να τον δέρνεις, να τον πετάς στα σκουπίδια. Τι δεν καταλαβαίνεις;

Υπάρχει όμως και ένα άλλο ερώτημα που γεννιέται, εδώ…

Άντε και δεχόμαστε το πόσο τσίρκο θυμίζουν όλα αυτά που βλέπουμε. Από οπαδούς, υπαλλήλους και… δικαστές.

Από την άλλη όμως, κύριοι ΑΡΔ, πώς περιμένετε να σας υπερασπιστούμε;

Ρωτάω εγώ ο ανίδεος. Πόσες είναι οι φορές που στο περιβάλλον του ΠΑΟΚ, «δικοί μας» δάγκωσαν δημοσιογράφο, και πόσες είναι οι φορές που δημοσιογράφοι «δάγκωσαν» τον ΠΑΟΚ; Πόσες είναι οι φορές που τον εκμεταλλεύτηκαν; Τον πούλησαν; Τον έσκισαν;

Θέλετε και απάντηση ή κρυφτήκατε ήδη;

Αφού λοιπόν μόνοι σας αποφασίσατε να παίξετε αυτό τον ρόλο, μην περιμένετε καμία βοήθεια από τον απλό κόσμο. Καμία υποστήριξη.

Σε πανελλαδικό επίπεδο, οι λειτουργοί της δημοσιογραφίας μπήκαν μόνοι τους στο χορό. Οικειοθελώς. Έγιναν υπάλληλοι των εκάστοτε διοικήσεων, και είτε τις υπηρετούσαν, είτε τις διέλυαν, όταν δεν υπήρχε… μισθός.

Στο κάτω κάτω, κύριοι δημοσιογράφοι, είναι δεδομένο πως είστε τόσα χρόνια μέσα στα πράγματα, που ΚΑΙ πληροφορίες έχετε ΚΑΙ αποδείξεις, για τα εγκλήματα που γίνονται σε αθλητικό αλλά και οικονομικό επίπεδο. Και τα κρατάτε… για ώρα ανάγκης. Αντί να ξεμπροστιάζετε τους απατεώνες και εκβιαστές.

Μέχρι λοιπόν, κύριοι ΑΡΔ, να καταφέρετε να αποτινάξετε αυτή την ταμπέλα με τις πράξεις σας, και όχι στα λόγια, μην περιμένετε να σας λυπηθούμε.

Έχετε χάσει λοιπόν, μόνοι σας, κάθε έρεισμα στον κόσμο. Θεωρείστε εκ των προτέρων, πουλητάρια.

Γιατί, με την ίδια ευκολία που εσείς συλλήβδην τους οπαδούς «πρεζόνια» και «δολοφόνους», σας βαφτίζουμε και εμείς, δούλους.

Και ο δούλος, δεν δικαιούται να γκρινιάζει για ένα μαστίγωμα…

Άντε, και μετά το μεγαλοπρεπές «δάγκωμα», εύχομαι καλή χώνεψη.