"Το μοναστήρι να 'ναι καλά…"

Δεν το κρύβω ότι πριν μας έρθει ο Φερνάντο δήλωνα θαυμαστής του Ντούσαν Μπάγιεβιτς. Το ποδόσφαιρο που παίξαμε στην δεύτερη χρονιά του στην ομάδα αποτελούσε όαση στο ενδιάμεσο μιας μακράς περιόδου ισχνών αγελάδων για τον δικέφαλο. Είχε χτίσει την ομάδα που έριξε την 4αρα στον τελικό με τον γαύρο, παίζοντας ποδόσφαιρο γρήγορο και αξιόπιστο, και «αβλεπί» πείστηκα για την καλή μας τύχη. Όταν έφυγε ένιωσα το τέλος μιας εποχής ονείρου και ελπίδας που πολύ δύσκολα θα ξαναζούσαμε.

Μετά ήρθε ο Αγγελος και, εάν εξαιρέσω τον εξ΄ουρανού μάνατζέρ του που κάθε φορά επικαλούνταν (δικαίωμά του δηλαδή), την Αθωνικού τύπου μέθοδο αντιμετώπισης κρίσεων μαζί με τα φυλακτά και τα ξόρκια του, κατά τα άλλα, κατέφερε και με κέρδισε με το πάθος, την ειλικρίνεια και τον τσαμπουκά του ενώ και αυτός το σήκωσε το κύπελλο και την αμέσως επόμενη σεζόν με πολύ πιο μέτριους παίκτες κέρδισε για πρώτη φορά ό,τι καταφέραμε σήμερα για δεύτερη.

Όταν έπιασε Τούμπα ο Φερνάντο στην πρώτη του χρονιά συντάχθηκα με το μαινόμενο πλήθος που απαιτούσε την έξοδό του. Ευτυχώς που ο Θοδωρής διαθέτει περισσότερες ποδοσφαιρικές γνώσεις από μένα και κράτησε τον προπονητή με τα γνωστά αποτελέσματα.

Η ζωή κύκλους κάνει και ένας τέτοιος μόλις σχηματίστηκε με το τέλος εποχής και του Πορτογάλου. Δεν θα επιχειρήσω να ερμηνεύσω την κίνησή του να φύγει και ούτε θα εμβαθύνω στα πιθανά αίτια. Αφού εκείνος πήρε μια τέτοια απόφαση είμαι βέβαιος ότι το έκανε με τον ίδιο ρεαλισμό που τον διέκρινε σε όλη την ασπρόμαυρη πορεία του, και τον πιστεύω απόλυτα όταν λέει ότι αποφάσισε για το εκατέρωθεν καλό.

Συμπερασματικά η φτωχή οπαδική μου εμπειρία ευθυγραμμίζεται με τη σοφή λαϊκή ρήση «το Μοναστήρι να ναι καλά και από Καλογέρους...». Ευχαριστούμε τον Σάντος, όπως πιο μπροστά τον Αγγελο και τον Ντούσαν, για όσα πρόσφεραν. Ο Π.Α.Ο.Κ., όμως, δεν στέκεται σε ονόματα γιατί είναι μεγάλο σωματείο με μοναδική εσωτερική εκρηκτικότητα που όταν συσπειρώνεται θερίζει αντιπάλους και, επομένως, το κύριο ζητούμενο από δω και πέρα είναι να συνεχιστεί το καλό σημερινό κλίμα.

Η διοίκηση ξέρει τι πρέπει να κάνει ενώ εμείς, ως φίλαθλοι, νομίζω ότι πήραμε κατά την τελευταία τριετία το προπονητικό μάθημα που μας έλειπε και από δω και πέρα όποιος και εάν έρθει να μας κοουτσάρει επιβάλλεται να του συμπεριφερθούμε με υπομονή και θέρμη γιατί, στο κάτω - κάτω, εάν κάτι πάει στραβά θα το δει πρώτα ο Θόδωρος με τον Ζήση και θα το διορθώσει. Εμείς να μην ξεχάσουμε τα διαρκείας μας και την Τούμπα σε κάθε αγώνα καζάνι. Από κει και πέρα τα ελπιδοφόρα χέρια της διοίκησης θα συνεχίσουν να μας οδηγούν εκ του ασφαλούς στην κορυφή.

Ουδείς αναντικατάστατος εκτός απ΄ τον λαό του Π.Α.Ο.Κ.