Δώσε αέρα στο χωριάτη να σου κάτσει στο κρεβάτι
SHARE:
Μπορείτε να σκεφτείτε πως θα ήταν σήμερα τα πράγματα εάν ρίχναμε και μεις στον δικαστηριακό κάβο όλα τα δυσβάσταχτα αμαρτωλά και άπλυτα χρεόγραφα των εποχών, «Μπάτμαν», Γούμενου, πιθανότατα και Βουλινού, και μετά από λίγους μήνες να μας τα παρέδιδε η νομική μας υπηρεσία απαλλαγμένα βαρών, ευωδιαστά και καλοσιδερωμένα, γεμάτα κρατικές σφραγίδες αγνότητας, κλείνοντας με αυτόν τον τρόπο την πόρτα του οικονομικού και διοικητικού μας σκοταδισμού;
Ωραία, λοιπόν, αφού τα φανταστήκατε όλα αυτά πάμε στην δεύτερη ερώτηση: Φαντάζεστε, με το που μπαίναμε εμείς, και κανα δυo ακόμα ΠΑΕ, στην παραπάνω διαδικασία, μετά αυτή να καταργούνταν για τις υπόλοιπες ομάδες της επικράτειας -των οποίων οι οπαδοί είναι, επίσης, Ελληνες πολίτες- το πως θα αισθάνονταν αυτές αλλά και μεις οι ίδιοι από μία τέτοια εξέλιξη;
Και τώρα παρακαλώ προσδεθείτε καλά γιατί έρχεται και η τρίτη ερώτηση: Φαντάζεστε, μία από τις ομάδες που δεν πρόλαβαν να γευτούν τη δροσιά της παραπάνω νομικής παρασπονδίας να ήταν η μυριοαδικημένη εκπρόσωπος της ασπόνδυλης συνομοταξίας των ερπετών, μονίμως κατοικοεδρεύουσα στα στενά όρια της «Παπαναστασιακής ενδοχώρας»;
Οσες φορές επιχείρησα να μπω σε αυτή τη διαδικασία υποθετικής ανάπλασης εξελίξεων ειλικρινά μπλόκαρα, από τα αρχικά της ακόμα στάδια. Μόλις πάω να σχεδιάσω στο νοητικό μου εξομοιωτή την πιθανότητα αυτή αντιλαμβάνομαι αυτόματα μία λυσσαλέα κίτρινη επίθεση, σκόρδων και εν γένει μπαχαρικών, κατά δικαίων και αδίκων, διανθισμένη από επίμονους και ασυγκράτητους αφορισμούς, καταγγελίες, διαβήματα και απειλές κατά πάντων, που επικεντρώνονται στο πως γίνεται για «μία ακόμα φορά η ομάδα του συστήματος να καθαρίζει με κρατική παρέμβαση την στιγμή που ο αγνός συμπολίτης του αντιμετωπίζεται μονίμως διαφορετικά, πως γίνεται να επικρατούν συνεχώς διαφορετικά μέτρα και σταθμά σε αυτήν την Πόλη (που κίτρινη είναι όλη...) για χάρη του χαϊδεμένου του συστήματος κτλ κτλ».
Με λίγα λόγια, αξιολογώντας τις τακτικές δράσης των ομάδων, εάν εξυφαίνονταν αυτό το υποθετικό σενάριο δεν θα μπορούσαμε να σταθούμε πουθενά. Και ξέρετε ποιο θα ήταν το κύριο ζήτημα; Ότι θα είχαν και δίκιο να φωνάζουν τα ερπετά και ότι μέσα από αυτή τη διαδικασία θα νομιμοποιούσαν και κάθε ανιστόρητη μπούρδα που έχουν ισχυριστεί, μέχρι σήμερα, για να θεμελιώσουν το παραμύθι της δήθεν ανισονομίας σε αυτή τη Πόλη.
Και όμως, κατάφεραν με τη συνεχή προπαγάνδα τους να πείσουν τις ολιγάριθμες μάζες τους ότι παραμένουν η «αδικημένη του Βορρά» σε αντίθεση με μας που ...κολυμπάμε στη διαπλοκή και την κρατική εύνοια!
Και για να φτάσω στο προκείμενο: δείτε πόσο λυσσάξανε και τι σκόνη σηκώνουν για το γεγονός ότι ο ΟΠΑΠ αποφάσισε να μεριμνήσει για την ασφάλεια των Ελλήνων πολιτών που θα παρακολουθήσουν την ομάδα μας από τις θύρες 7 και 8 της Τούμπας. Και ενώ γνωρίζουν οι ασπόνδυλοι το κύτταρο του προβλήματος και την βαθιά ανθρώπινη προοπτική του έργου, την εντάσσουν διαστρεβλωμένα στην αέναη και κουραστική, πλέον, προπαγάνδα τους «περί ανισονομίας» ενώ εάν ο ίδιος οργανισμός αποφάσιζε την ίδια κίνηση και για το κλουβί τους θα το ερμηνεύανε ως χρέος της πολιτείας απέναντι στην ...ιστορική τους ομάδα! Και είναι τόσο αισχρά αποπροσανατολιστικά τα όσα ακούγονται που φτάσανε να υποστηρίξουν ότι όλα τα περί έργων στην Τούμπα είναι η επικάλυψη ενός παραμυθιού μιας και τα χρήματα αυτά στην ουσία δίδονται για να κάνει ο Π.Α.Ο.Κ. μεταγραφές!
Εάν είχαμε μπει εμείς στο άρθρο 44, χωρίς να προλάβουν εκείνοι, θα μας είχανε πνίξει όλους. Εμείς, αντίθετα, προσπερνάμε ασχολίαστα την αντίστροφη εξέλιξη σα να μη συμβαίνει τίποτα. Και από την πολύ ανωτερότητα που μας διακατέχει φθάσαμε στο σημείο να μη δικαιούμαστε να μεριμνούμε ούτε για την ασφάλεια των οπαδών μας σε δύο θύρες που θα κάτσουν, αύριο - μεθαύριο, και οι φιλοξενούμενοι σκώληκες, να δεχόμαστε τσιριχτική κριτική για το λόγο αυτό ενώ το μέγα σκάνδαλο του 44 να παραμένει ασχολίαστο και, κυρίως ακόμα στο αδικαιολόγητο απυρόβλητο.
Ηρθε η ώρα, λοιπόν, να πούμε και κάποια ακόμα: Το άρθρο 44 αποτέλεσε νοσηρό κομμάτι της καταρρέουσας αμαρτωλής Ελληνικής οικονομίας, επινοήθηκε σκανδαλωδώς πριν από είκοσι χρόνια, περίπου, για να ευνοηθούν φωτογραφικά κάποιοι παράνομοι συμπαίκτες της τότε κυβέρνησης, είχε ημερομηνία λήξης, και απλά ξεχάστηκε η έγκαιρη κατάργησή του, και κακώς υιοθετήθηκε πολλά χρόνια μετά, ως ισχύον νόμος, από τα Ελληνικά δικαστήρια (με κρατική εντολή εννοείται).
Για αυτόν ακριβώς το λόγο και καταργήθηκε άρον - άρον το μέτρο προτού πάρει τη μορφή χιονοστιβάδας γιατί από κάθε οπτική του βρωμούσε παρανομία. Το Ελληνικό δημόσιο έχασε πολλά χρήματα από αυτήν την διαδικασία ενώ οι φάκελοι των ομάδων που υπέβαλαν αίτηση υπαγωγής στον αμαρτωλό αυτό νόμο ήταν, ούτως ή άλλως, ελλιπέστατοι και παρόλο αυτά πέρασαν.
Τώρα που ξεσκεπάστηκε η Ελλάδα της μίζας και της ύποπτης συνδιαλλαγής, είναι ώρα να γίνει και μία αναψηλάφηση των δικαστικών υποθέσεων όλων των Π.Α.Ε. που εντάχθηκαν στην αμαρτωλή διαδικασία 44 και να αναγνωριστεί με νόμο, αναδρομικά, ότι κακώς ίσχυσε το εν λόγω μέτρο γιατί παραβιάζει την αρχή της ίσης αντιμετώπισης των πολιτών και ψηφίστηκε κάποτε «νύχτα» για χάρη κάποιων «ημέτερων», ενώ κατά βάθος καμία σχέση μπορούσε να έχει αυτό με τον κόσμο του ποδοσφαίρου.
Ηρθε η ώρα της εκκαθάρισης λογαριασμών για την αμαρτωλή ελληνική πολιτεία. Ηρθε η ώρα να αποκατασταθεί το σκάνδαλο ένταξης των ομάδων στο 44, ειδικά όσο αφορά τα χρέη προς το δημόσιο. Θα πρέπει οι ενταχθείσες ΠΑΕ να πληρώσουν, τουλάχιστον το κεφάλαιο οφειλής προς το κράτος, ό,τι δηλαδή ζητάμε, χρόνια τώρα, εμείς γονατιστοί να ισχύσει για τον Π.Α.Ο.Κ. μας.
Τέρμα η omerta πολιτικών και ποδοσφαιρικών παραγόντων στο παράνομο ζήτημα του 44. Ηρθε η ώρα να αρχίσουμε να το φωνάζουμε δυνατά ότι η αμαρτωλή δημόσια Ελλάδα μοίρασε, πριν λίγα χρόνια χωρίς να έχει δικαίωμα, εξοφλητικές αποδείξεις χωρίς να εισπράξει και μας ζημίωσε όλους.
Φτάνει πια, γιατί «δώσε αέρα στο χωριάτη θα σού κάτσει στο κρεβάτι». Πάει πολύ να φωνάζουν οι κλέφτες για να φοβηθούν οι νοικοκυραίοι!
