Κοίτα μέρα που διάλεξαν

Το φεστιβάλ ΠΑΟΚτσήδικης παθογένειας συνεχίζεται. Λίγες μόνο μέρες μετά τις κατά συρροήν ανακοινώσεις κάποιων συνδέσμων μας με τις οποίες καταθέτουν απερίφραστα την εμπιστοσύνη και τον σεβασμό τους στο όραμα και τα «θέλω» του αρχηγικού μας διδύμου, έρχεται ένα άλλο τσούρμο αυτοαποκαλούμενων οπαδών του Π.Α.Ο.Κ. να διαφημίσει στα πέρατα του κόσμου τον σύλλογό μας, με τις κλιμακωμένες αγαθοεργίες τους στο κέντρο μιας φιλήσυχης πόλης που το μόνο της λάθος ήταν να δεχθεί να φιλοξενήσει ένα αθλητικό τουρνουά για να απασχολήσει την επικαιρότητα για δύο - τρεις ημέρες.

Την ημέρα που συμπληρώνονται 557 χρόνια από την Τουρκοποίηση της πιο σημαντικής Πόλης του Ελληνισμού - γενέτειρας της πιο μεγάλης μας αγάπης- κάποιοι μερίμνησαν για την άλωση της πληγωμένης μας αξιοπρέπειας από τους τρίβοντες τα χέρια ορκισμένους εχθρούς μας που μπορούν πια να ανοίξουν ελεύθερα τις σαμπάνιες τους γιορτάζοντας μία ακόμη επικοινωνιακή ήττα του μεγάλου μας συλλόγου.

Είχε προγραμματιστεί από τους διοργανωτές να μην περάσει στα ψιλά η σημερινή θλιβερή για τον Ελληνισμό επέτειος. Οι δύο ομάδες που τυγχάνει να φέρουν ως έμβλημά τους το σύμβολο της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας, που σαν σήμερα πριν από 5,5 αιώνες έπαψε να υπάρχει, θα εισέρχονταν στο γήπεδο μαζί συμβολίζοντας ότι η κοινή καταγωγή και η ιστορία ξεπερνάει ακόμα και εκείνους τους διαχωριστικούς φραγμούς που η καθημερινή αντιπαλότητα αναπόφευκτα χτίζει μέσα και έξω από τους αγωνιστικούς χώρους.

Τιμή και δόξα, λοιπόν, στα μπερδεμένα παλικάρια που τίναξαν στον αέρα αυτήν την ιστορική ημέρα και μαζί και όλη μας την ψυχολογία. Ένα μεγάλο «εύγε» σε κείνους που μας έκαναν, αντί να πανηγυρίζουμε απόψε για μία ακόμη μας νίκη και για ένα ακόμα βήμα σε τελικό κυπέλλου, να πάμε ευθεία προς τα τάρταρα της απογοήτευσης, της απαισιοδοξίας και του θλιβερού συμπεράσματος ότι ίσως και να μην στρώσουν ποτέ τα πράγματα για αυτόν τον δυστυχή σύλλογο που από εξωτερικούς και εσωτερικούς εφιάλτες έχει χορτάσει στην 84 χρονη διαδρομή του.

Είμαι πολύ εκνευρισμένος που τα παραπάνω μπερδεμένα προσωπάκια δηλώνουν ασπρόμαυροι οπαδοί και θα χαρώ πολύ αν μια μέρα κατορθώσουμε, ως λαός να τους στείλουμε, επιτέλους, σπίτι τους ή όπου αλλού τους αρμόζει αλλά πολύ μακριά από τις εκδηλώσεις της ομάδας μας για να φτερουγήσει η αγάπη μας στους ουρανούς που της αξίζει μακριά από καφρίλες και βρώμικα σκηνικά.