Όταν η 7η τέχνη δημιουργεί οπαδούς και αντι-οπαδούς…
SHARE:
Από τις παλαιότερες Ελληνικές ταινίες ακόμα, της δεκαετίας του 50΄ και του 60΄, - που σημειωτέων αγαπήθηκαν από όλους, και ειδικά από κείνους τους τυχερούς που τις είδαν σε πρώτη προβολή στον κινηματογράφο, αλλά και από τους κατοπινούς πιτσιρικάδες του 70΄ που ηλικιακά συνέπεσαν με την γένεση της Ελληνικής τηλεόρασης - η πλύση του παρθένου και απονήρευτου παιδικού εγκεφάλου με ερυθροπράσινα, κυρίως, δηλητήρια δεν σταμάτησε την υπόγεια λειτουργία της.
Ο γαύρος, αυτό το αποδεδειγμένα διαχρονικό σύμβολο της λαμογιάς, της πουστιάς, της μίζας και άλλων συναφών τρόπων συμπεριφοράς, εισέβαλε μέσα στα αθώα κεφαλάκια των νέων από ένα άκρως αγαπημένο τότε πεδίο, τον κινηματογράφο, που επιστρατεύθηκε, ως άλλος δούρειος ίππος, για να αλώσει τις συνειδήσεις της φρέσκης ηλικίας εκείνης της εποχής. Και το χειρότερο είναι ότι ο δράκοντας αυτός της αθλητικής μας κόλασης σερβιρίστηκε στο κοινό με τα χαρακτηριστικά ...του τίμιου, λαϊκού σωματείου της φτωχολογιάς και της δικαιοσύνης, κάτι σαν το σύμβολο του αγώνα κατά της πλουτοκρατίας!!!
Αντε τώρα να είσαι ο στερημένος παραστάσεων και επικοινωνιακά αποκομμένος πιτσιρικάς του 60΄ στην Κέρκυρα και τη Λέσβο, στα Γιάννενα, στην Κομοτηνή, στην Καλαμάτα και όπου αλλού, να έχεις δει καμιά δεκαριά από τις πολυθρύλητες παλαιές Ελληνικές ταινίες που άφησαν εποχή, και μάλιστα ως σύγχρονός τους στον σινεμά, και να γίνεις άλλη ομάδα πέρα από εκείνη με την οποία θελήσανε να σου μολύνουν την ψυχή. Το πολύ - πολύ εάν από αντίδραση δεν ήθελες να γίνεις γαύρος θα επέλεγες αναπόφευκτα το βάζελο, γιατί εκείνος είναι που διαφημίστηκε ως ο άλλος «αιώνιος».
Η διαδικασία του υποχθόνιου οπαδικού παιδομαζώματος υπέρ των Αθηναϊκών αθλητικών φέουδων δεν ανέστειλε ποτέ τη λειτουργία της, μέχρι και σήμερα. Ανοίγεις την TV σε ώρες prime time που τις παρακολουθούν σύσσωμα τα γυναικόπαιδα και σε κάθε δημοφιλή κωμική σειρά που χτυπάει 40αρια τηλεθέασης υπάρχει και από ένα παιδικό δωμάτιο γεμάτο λάβαρα του θρήνου και 5-6 ζάβλακες που ορκίζονται τηλεοπτικά στον όνομα της ομάδας του δημοσίου! Αντε να δεις και κανα βάζελο έτσι για να επενδυθεί το σκηνικό της ερυθρόλευκης προπαγάνδας.
Η ερώτηση, λοιπόν, έχει ως εξής: Εάν είσαι σήμερα ένα παιδάκι από τα Γρεβενά ή την Αλεξανδρούπολη (σκόπιμα επιλέγω πόλεις από την Βόρεια Ελλάδα) προερχόμενο από ένα «άμπαλο» σπίτι με συνέπεια να μην έχεις λάβει την κατάλληλη ...γονεϊκή ενθάρρυνση στο οπαδικό ζήτημα, και γενικά δεν έχεις κατασταλάξει ακόμα σε ομάδα ή και εάν έχεις επιλέξει δεν πρόλαβες να κολλήσεις με αυτή, πόσες πιθανότητες έχεις να μην πέσεις θύμα της τηλεοπτικής προπαγάνδας των 9:00μμ στο ΜΕGA, στον ΑΝΤΕΝΝΑ και όπου αλλού σταματάει το καθημερινό ζάπιγκ;
Τελευταία, έχω διαπιστώσει ότι ο εχθρικός μηχανισμός δεν εστιάζει μόνο στο να δημιουργεί οπαδούς συγκεκριμένης απόχρωσης αλλά αποβλέπει, επιπλέον, και στην παραγωγή αντι-οπαδών άλλου σωματείου! Π.χ. η πολύ λαοφιλής σειρά του χειμώνα που μας άφησε, «Η οικογένεια βλάπτει», παρουσίασε στο ...ρόστερ της και έναν οπαδό του Π.Α.Ο.Κ. μας (!!!). Μη βιαστείτε να πανηγυρίσετε, όπως έκανε και ο ανήλικος γιός μου. Ο συγκεκριμένος οπαδός της ομάδας μας έπαιζε τον ρόλο του «λιγούρη» περιθωριακού εγκληματία, που μπαινοβγαίνει στη στενή, δεν εμπνέεται από κανένα «ιερό και όσιο», φλερτάρει με την «αδελφάρα» δεσμοφύλακά του, σκοτώνει και την Μάνα του για τα λεφτά και στο μόνο που ορκίζεται είναι ...ο δικέφαλος! Μάλιστα, μέσα στο κελί του είχε αναρτήσει και μεγάλη αφίσα της ομάδας μας στην οποία σταυροκοπήθηκε αρκετές φορές μέχρι να τελειώσει η σειρά. Σε μία άλλη απογευματινή σειρά, που ακόμα παίζεται, και πάλι, κάποιο μέλος νεαρής εγκληματικής συμμορίας, κάτι σαν πληρωμένος δολοφόνος, που όταν δεν εγκληματεί τη βγάζει κλασικά στα μπιλιάρδα, παρουσιάζεται από την παραγωγή ως ΠΑΟΚτσής.
Σε τι στοχεύει η ανάδειξη του συγκεκριμένου πρότυπου του οπαδού του Π.Α.Ο.Κ. επιστημονικά σερβιρισμένου μέσα από τη γνωστή συνταγή της τηλεοπτικής, πλέον, και όχι μόνο κινηματογραφικής, προπαγάνδας; Μη μού πει κανείς ότι θυμήθηκαν ξαφνικά, εκεί στην Αθήνα, ότι υπάρχει και ο Π.Α.Ο.Κ. στο χάρτη και είπαν να τον τιμήσουν σχετικά. Φράγκο δεν δίνουν για μας.
Εκείνο που ζητάνε είναι να αποτελέσει το σωματείο μας το σύμβολο του κάφρου, του απολίτιστου, του αντικοινωνικού στοιχείου για να ξέρει τι θα πρέπει να αποφεύγει ο μέσος ανήλικος την ώρα της αθλητικής βάπτισής του ώστε να μην διακωμωδηθεί, στα μάτια των άλλων, εάν δηλώσει ΠΑΟΚτσής (αυτό ισχύει ειδικά για τα παιδιά της Αθήνας και περιχώρων που γοητεύονται από τον Π.Α.Ο.Κ. αλλά διστάζουν να δηλώσουν την προτίμησή τους για να μην τους γιουχάρει η παρέα τους). Επιπλέον, υποδεικνύουν έντεχνα στους πράγματι έχοντες έφεση στο έγκλημα, και γενικά στην αντικοινωνική συμπεριφορά, την ασπρόμαυρη συστράτευση, ως αληθινό καταφύγιο των ιδεών τους...
Για αυτόν τον λόγο μεγέθυναν τα γεγονότα της Λαμίας την ίδια ώρα που σχεδόν έκρυψαν κάτω από το χαλί τα αίσχη του ... «Ειρήνης και φιλίας!!!»
Είναι που βλέπουν ότι τώρα με την επικοινωνιακή επανάσταση σε εξέλιξη (διαδίκτυο κλπ) η αδικία δεν μπορεί εύκολα να αποκρυφτεί από τον κόσμο, και προσπαθούν με αυτόν τον πολύ σατανικό τρόπο να ανακόψουν, όσο μπορούν, την φυσιολογική έμψυχη διαρροή προς τον δικέφαλό μας που παραμένει το μόνο μεγάλο αρσενικό σωματείο αρχών της επικράτειας, στους κόλπους του οποίου βρίσκουν καθημερινά, όλο και πιο πολλοί πιτσιρικάδες από όλη τη Χώρα, ανυπόκριτη στέγη έκφρασης για την αγνή ψυχή τους.
Στις τρικλοποδιές συνηθίσαμε, τις αντέχουμε αλλά ας έχουμε και το νου μας. Του Π.Α.Ο.Κ. τα επεισόδια δεν μεγεθύνονται τυχαία....
