Δοκιμές, συστήματα και Κουλούρης

Αν κάτι έχουμε μάθει τόσα χρόνια, είναι να μη βγάζουμε συμπεράσματα από τέτοιου είδους φιλικά παιχνίδι. Πόσω μάλλον όταν μιλάμε για το πρώτο φιλικό, ή όταν η ομάδα έχει τόσες ελλείψεις ώστε να αγωνίζεται με αρκετούς μικρούς στη σύνθεσή της.
Έτσι λοιπόν, δεν νομίζω πως το χθεσινό παιχνίδι αποτελεί βάση για να κρίνουμε το οτιδήποτε σχετικά με την απόδοση, την ήττα ή τη συνέχεια της σεζόν.
Ο Άγγελος Αναστασιάδης ήταν αναγκασμένος να προβεί σε διάφορες δοκιμές ώστε να καταφέρει να παρατάξει κάτι ορθολογικό, αλλά θεωρώ πως ούτως ή άλλως θα έκανε πειράματα. Η χρησιμοποίηση ενός ιδιόμορφου συστήματος με τρία μπακ αποτελεί πηγή συζητήσεων και σχολίων σήμερα.
Προσωπικά θεωρώ πως η συντηρητική προσέγγιση των προπονητών σε θέματα συστημάτων, αποτελεί λόγο φθοράς του ποδοσφαίρου. Η εμμονή στο βαρετότατο 4-4-2 κυρίως κατά τις περασμένες δεκαετίες, έδειξε να αποσύρεται και στη θέση της να έρχεται το έξυπνο αλλά πολλές φορές εγκλωβισμένο 4-2-3-1. Δυστυχώς η αμυντική προσέγγιση των αγώνων είναι αυτή που έφερε νίκες σε πολλές ομάδες, είχε όμως παράλληλα και ως αποτέλεσμα, την εκτόξευση της χρήσης των ποιοτικών εξτρέμ και την προτίμηση στις αντεπιθέσεις.
Η χρήση ενός συστήματος όμως που στο παρελθόν έχει «βγάλει» εντυπωσιακές στιγμές και ομάδες στα γήπεδα, για κάποιο λόγο θεωρείται κόκκινη γραμμή. Αναφέρομαι φυσικά στο 3-5-2 (ή και 3-4-3) το οποίο εσχάτως έγινε και πάλι θέμα, λόγω του Παγκοσμίου Κυπέλλου. Χθες, ο Άγγελος έδειξε να τείνει προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν γνωρίζω αν θα επιμείνει, σίγουρα όμως προσωπικά δεν θα είχα καμία αντίρρηση. Σύστημα «γεμάτο», με εντυπωσιακές δυνατότητες σε φάση επίθεσης και σίγουρα όχι συντηρητικό ή βαρετό. Μένει να δούμε αν θα συνεχιστεί η προσέγγιση αυτή, με την προσθήκη νέων παικτών.
Από εκεί και πέρα, θεωρώ πως θα ήταν άδικο να κάνουμε εξατομικευμένη κριτική ή ανάλυση της απόδοσης των παικτών. Θα ήθελα όμως να σταθούμε σε ένα παίκτη που από την πρώτη στιγμή τράβηξε το βλέμμα μου (όπως και όλων άλλωστε). Ο Ευθύμης Κουλούρης θεωρώ πως έχει τα φόντα να κάνει εξαιρετική καριέρα. Ο τρίτος συνεχόμενος μεγάλος επιθετικός που βγάζει τα τελευταία χρόνια η ακαδημία του ΠΑΟΚ, νομίζω πως έχει την απαραίτητη σωματοδομή, τον τσαμπουκά και κυρίως την ποιότητα να γίνει η κολώνα του ΠΑΟΚ στην επίθεση.
Τα σωματικά χαρακτηριστικά του παραπέμπουν σε παίκτη που είναι έτοιμος για επαγγελματική καριέρα (σε αντίθεση με τη συντριπτική πλειοψηφία νεαρών παικτών από τις ελληνικές ακαδημίες), ενώ η αντίληψη του εντός της αντίπαλης περιοχής είναι φονική. Χθες, η επέλαση του πριν την τελική ενέργεια που έφερε το γκολ, είναι ενδεικτική των δυνατοτήτων του. Θεωρώ δε, πως πολύ σύντομα (αν όχι ήδη) θα αποτελεί μεταγραφικό στόχο ομάδων του εξωτερικού.
Αυτό που μένει, είναι ο ίδιος να αντιληφθεί τι μπορεί να πετύχει και να το διαχειριστεί σωστά, αποφεύγοντας τις γνωστές «παγίδες».
Τις επόμενες μέρες και μετά τα φιλικά που έρχονται, αλλά κυρίως μετά τις επερχόμενες μεταγραφές, θα είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε καλύτερα το που «βαδίζει» η ομάδα και τι προοπτικές υπάρχουν.