Έρμαια των μάνατζερ οι ομάδες, καιρός για τομές

Οι τελευταίες εξελίξεις στο θέμα Φορτούνη, επανέφεραν κάποιες σκέψεις που τριβέλιζαν το μυαλό μου καιρό τώρα…
Equalizer Equalizer
Έρμαια των μάνατζερ οι ομάδες, καιρός για τομές

Έχω έγκαιρα και νηφάλια εκφράσει την άποψή μου για τον πρόεδρο/τεχνικό διευθυντή του ΠΑΟΚ, Ζήση Βρύζα. Θεωρώ πως έχει υποπέσει σε σειρά λαθών, άσχημων προσεγγίσεων και  μη-ΠΑΟΚτσήδικων συμπεριφορών. Υπάρχουν όμως κάποια ζητήματα που μάλλον τον ξεπερνούν και αφορούν όχι μόνο το Δικέφαλο, αλλά όλες τις σύγχρονες ομάδες.

Η περίπτωση Φορτούνη είναι χαρακτηριστική.

Ένας παίκτης, ένας μάνατζερ και στη μέση κάποιες ομάδες. Αλήθεια, ποιο ήταν το μεγάλο λάθος του ΠΑΟΚ στην περίπτωση αυτή; Μήπως η ομάδα δεν έπρεπε να εκφράσει την επιθυμία να πάρει έναν παίκτη; Θυμίζω πως ο νεαρός αποτέλεσε στόχο του Βρύζα και αρκετά χρόνια πριν, όταν έφτασε μια ανάσα πριν φορέσει τα ασπρόμαυρα, πριν τελικά επικαλεστεί την ανάγκη του να παίζει βασικός και πάει αλλού.

Μήπως πάλι, ο Δικέφαλος δεν έκανε καλή πρόταση; Κρίνοντας από τα γεγονότα αλλά και τα λεγόμενα του παίκτη, δεν είναι εκεί το θέμα.

Εν τέλει, αυτό που αποδεικνύεται, είναι πως και πάλι ένας… μάνατζερ έκανε τη «δουλειά». Ένας μάνατζερ που ο ΠΑΟΚ έχει φροντίσει να «χρυσώσει» τα τελευταία χρόνια, για να καλύψει τις αδυναμίες μας, αλλά και να ανοίγει πόρτες στο εξωτερικό…

Τέτοιες πόρτες και ευκαιρίες, να μου λείπουν. Χίλιες φορές προτιμώ να φτάνουμε ως εκεί που μπορούμε, όντας ΚΥΡΙΟΙ του εαυτού μας, παρά να κάνουμε «μπιζνες» με μέτριους και περίεργους.

Το μεγάλο δυστύχημα είναι παράλληλα και λάθος του Βρύζα. Πλέον, ο εν λόγω μάνατζερ έχει απλώσει τα πλοκάμια του εντός Δικεφάλου. Ποια θα είναι η συμπεριφορά των παικτών; Ποια της διοίκησης; Μακάρι να ξέραμε.

Για την ώρα. αυτό που φαίνεται ξεκάθαρο για άλλη μια φορά, είναι πως οι σύγχρονες ομάδες, κρέμονται από τις… ορέξεις του κάθε δήθεν μεσάζοντα, όχι μόνο για τις επόμενες μεταγραφές, αλλά ακόμα και για τη διατήρηση των ισορροπιών στα υπάρχοντα αποδυτήρια.

Σε κάτι τέτοιες στιγμές, είναι που αναδεικνύεται ο ρόλος ενός ηγέτη στα αποδυτήρια. Ενός τρελού ονόματι Αναστασιάδη και ενός αντισυστημικού χαρακτήρα, ονόματι Πάμπλο Γκαρσία.

Μακάρι, να ακολουθήσει από εδώ και πέρα παρόμοια γραμμή και η ΠΑΕ.

Όχι άλλα χατίρια, όχι άλλα παρακάλια. Αυτά, ήταν οριακά αποδεκτά, τις εποχές που δεν υπήρχε φράγκο. Πλέον, ας τραβήξει ο ΠΑΟΚ το δρόμο του.

Κι όποιος θέλει (παίκτης ή μάνατζερ, δήμαρχος ή κλητήρας) ας ακολουθήσει.

Όχι άλλοι μέτριοι.

Όχι άλλα σιχάματα.

TAGS:

Διαβάστε ακόμη...