Αστείες καταστάσεις

Ο κάθε ΠΑΟΚτσής από την πρώτη μέρα της ζωής του, ξέρει πως η ομάδα μας είναι κλασσικό παράδειγμα φρενοκομείου. Ικανή για το καλύτερο και για το χειρότερο. Ο,τι συμβαίνει λοιπόν τα τελευταία χρόνια, δεν αποτελεί είδηση.

Περιμέναμε δεκαετίες επενδυτή, καταφέραμε να γίνουμε σοβαρή ομάδα χωρίς αυτόν και απλά έλειπε το κερασάκι στην τούρτα για να απογειωθούμε, κι όμως η έλευσή του έφερε… ταραχή και διάλυση. Ξεχάσαμε τι σημαίνει πλάνο και στόχος.

Εδώ και τρία χρόνια δήθεν ξεκινάμε απ την αρχή κάθε Ιούλιο και κάθε Φλεβάρη τα διαλύουμε όλα. Ο ερασιτεχνισμός σε όλο του το μεγαλείο.

Και μέσα σ’ όλα, ο Σαββίδης. Με τις δεκάδες λανθασμένες επιλογές.

Ξενέρωσε, λέει, ο Ιβάν. Με όσα βλέπει. Που βάζει λεφτά και δε πιάνουν τόπο. Δεν έρχεται (γράφουν τα ρεπορτάζ) να δει την ομάδα.

Ξύπνα, Ιβάν, λέω εγώ.

Δήθεν αυστηρός, δήθεν φιλόσοφος, δήθεν έμπειρος. Κάθε μα κάθε επιλογή σου από την αρχή, ήταν ανακύκλωση των ίδιων προβλημάτων. Από την πρώτη μέρα εμπιστεύτηκες μια κατάσταση που ΚΑΝΕΙΣ δεν σου είπε ότι ήταν λειτουργική.

Αντί να διώξεις κόσμο, έφερες κι άλλους.

Αντί να κάνεις… φορμάτ στο σκληρό δίσκο, εσύ δεν έκανες ούτε επανεκκίνηση.

Αντί να βάλεις πλάνο, το γύρισες στις ζαριές.

Και τώρα έχεις το θράσος να ξενερώνεις κιόλας; Στον καθρέφτη σου πες τα, όχι σε εμάς.

Από την πρώτη βδομάδα σου είπαμε ότι ο ΠΑΟΚ για να διορθωθεί ΔΕΝ θέλει λεφτά. Απλές και ώριμες κινήσεις θέλει.

Και δεν έκανες τίποτα.

Κόψε λοιπόν τις βλακείες, ξύπνα και βάλε σοβαρό πλάνο, με ΝΕΑ πρόσωπα. Ειδάλλως, δεν διατηρείς το δικαίωμα να λες ότι απογοητεύτηκες.

Γιατί πρώτα εσύ απογοήτευσες εμάς.

ΥΓ. Και μια ακόμα πρόταση : Διώξε τους γλύφτες και μάζεψε άτομα που θα έχουν το θάρρος να σε κράξουν όταν κάνεις μαλακίες.