Να τα λέμε κι αυτά…

Με αντιπάλους μεγαθήρια όπως η Γιουβέντους, ο Αγιαξ, η Αιντχόφεν και παραδοσιακές δυνάμεις του ευρωπαικού ποδοσφαίρου όπως η Αταλάντα, η Αλκμααρ, η Τβέντε, η Φίτεσε, η Γκενκ, τα πιτσιρίκια του ΠΑΟΚ κάθε χρόνο, επιστρέφουν νικητές από τα τουρνουά που συμμετέχουν.

Σύμπτωση επαναλαμβανόμενη, παύει να είναι σύμπτωση. Ο ΠΑΟΚ διαθέτει μακράν την καλύτερη ποδοσφαιρική ακαδημία στην Ελλάδα και μια από τις καλύτερες της ευρώπης. Έργο που επιτεύχθηκε με πολύ κόπο και χωρίς τυμπανοκρουσίες και διαφήμιση στα ΜΜΕ. Δεν είναι τυχαίο ότι ο ΠΑΟΚ αναγνωρίζεται και στην ευρώπη ως ακαδημία πολύ υψηλού επιπέδου.

Αν καταφέρει να ετοιμάσει και προπονητές εκτός από ποδοσφαιριστές, ο Ιβιτς ήδη... προβιβάστηκε στην επαγγελματική ομάδα και δίνει εξετάσεις ενώ ακολουθούν και άλλοι όπως ο Πάμπλο Γκαρσία, θα μιλάμε για μια επιτυχία που όμοια της δεν θα έχει καταγραφεί στο ελληνικό ποδόσφαιρο. Και ολ΄ αυτά, εντελώς αθόρυβα!

Τα επισημαίνουμε γιατί πέρα από την κριτική κάποιες καταστάσεις αξίζουν επιβράβευσης και αναφοράς. Δεν λειτουργούν όλα άψογα στον ΠΑΟΚ αλλά κάποια τμήματα ξεχωρίζουν και δικαίως όσοι δουλεύουν σ΄αυτά, αισθάνονται υπερήφανοι για την προσφορά τους.