Ο Μούσλι, ο Ντιέγκο και ο Φακούντο

Η εμφάνιση του πρώτου ημιχρόνου δεν άρεσε σε κανέναν, αφού οι παίκτες ειδικά του κέντρου υπέπεσαν σε αρκετά αβίαστα λάθη.

Ήρθε ωστόσο να «ξεκλειδώσει» την ομάδα το δουλεμένο στην προπόνηση γκολ του εξαιρετικού και στη Γεωργία, Λέο Μάτος. Γκολ από μια στημένη φάση δουλεμένη στην προπόνηση, με τον Βραζιλιάνο να έρχεται από πίσω να σκοράρει, με τη βοήθεια του Σάκχοφ που εμπόδισε με... σκριν τον αμυντικό της Ντιναμό.

Η εικόνα άλλαξε άρδην στο δεύτερο ημίχρονο με την είσοδο των αλλαγών. Κατ' αρχάς ο Κάνιας, που με την ηρεμία και την εμπειρία του συμμάζεψε αρκετά το κέντρο και μείωσε τα λάθη στις μεταβιβάσεις.

Επίσης ο Μπίσεσβαρ με τα μόνιμα... μακρυμάνικά του μέσα στον Αύγουστο! (Αν παίζει κόντρα ρόλο, λογικά το χειμώνα αυτός θα κυκλοφορεί με βερμούδα και διχάλα σαγιονάρα)

Εγώ στον Μπίσεσβαρ λοιπόν, δεν είδα πολλά κιλά. Είδα πολλά κιλά... μπάλα. (Και αν είχε δυό-τρία περιττά τα έχασε). Υψηλή τεχνική κατάρτιση, δεν κρύφτηκε, ζήτησε μπάλες, πήρε πρωτοβουλίες και έδειξε ότι μπορεί να είναι καθοριστικός δημιουργικά. Θέλω όμως να τον δω και με πιο ισχυρούς αντιπάλους.

Στην ενέργειά του πάντως στο γκολ του Περέιρα, ο Ντιέγκο καταθέτει διαπιστευτήρια. Πάντα μου άρεσε αυτό το στιλ, αυτό το σουλούπι δεκαριού... Που του λέει ο αμυντικός «που πας ρε μεγάλε με την κοιλίτσα και το κεφάλι χωρίς λαιμό;» και αυτός του κάνει για πλάκα μια προσποίηση που του σπάει τα άλατα της μέσης και τον στέλνει αδιάβαστο να τρακάρει με τον συμπαίκτη του.

Όσο για τον Περέιρα; Δεν ξέρω αν είναι 9άρι, 10άρι ή εννιαροδεκάρι, αφού έχει γίνει μπόλικη κουβέντα για τη θέση του. Αυτό που ξέρω, είναι ότι όποτε χρειαστεί είναι πάντα εκεί για να «παστελώσει». Παρεμπιπτόντως, δεν ξεχνώ ποτέ το απίστευτο εναέριο σουτ-γκολ μέσα στο Καραϊσκάκης. Το γκολ του στην Τιφλίδα με την κεφαλιά-ψαράκι μπαίνει εκεί μόνο έτσι όπως το έκανε ο Φακούντο. Οριζοντιώνεται, πετάει και 0-3. Ποίημα...

Ο συμπαθέστατος Αργεντίνος, μπορεί να μη γεμίζει το μάτι, αλλά χώνεται εκεί που πρέπει, μυρίζεται τη φάση και μπορεί να δώσει λύσεις. Και πιστεύω ότι ο Ίβιτς θα εκτιμήσει τη στάση και την αγωνιστική συμπεριφορά του Φακούντο, που δεν γκρίνιαξε, δεν έκανε μανούρες, δεν έκανε μουτράκια όταν αποκλείστηκε από την αρχική λίστα και απλά πείσμωσε και φρόντισε να φωνάξει «κόουτς είμαι εδώ, όποτε με χρειαστείς».

Ξεκαθαρίζουμε πάντως το εξής: Τα κολακευτικά λόγια για τη παρουσία του Περέιρα δε σημαίνουν ότι δεν πρέπει να έρθει ένα μεγάλο σέντερ φορ, που με το όνομά του, την εκτελεστική του δεινότητα, την προσωπικότητα και τις παραστάσεις του θα μας ανεβάσει επίπεδο. Έστω και τώρα...

Η ομάδα βρίσκεται στο σωστό δρόμο. Γίνεται σοβαρή δουλειά (ευτυχώς χωρίς ούτε μια θλάση) και αυτό το αναγνωρίζουν όλοι. Ναι απέναντι στον ΠΑΟΚ δεν ήταν κανένα μεγαθήριο γιατί ακόμα και γι' αυτό γκρινιάζουν κάποιοι. Τι να κάνουμε δηλαδή; Αυτός ήταν ο αντίπαλος. Δείτε τι κάζο έπαθε ο Ολυμπιακός από κάποια Μπερ Σεβά που της έριξε μετά μια ξεγυρισμένη 5άρα η Σέλτικ!

ΥΓ1 : Από τις μεταγραφές γενικά δεν έχουμε παράπονο και οι περισσότεροι νεοαποκτηθέντες (φαίνεται ότι) θα βοηθήσουν πολύ την ομάδα. Για τη μεταγραφή όμως του μεγάλου φορ που θα κάνει τη διαφορά, πιστεύω ακράδαντα αυτό που έλεγα και στην εκπομπή στο ραδιόφωνο, πριν τα ματς με τον Άγιαξ:

Όταν υπάρχει το ελεύθερο από τον μεγαλομέτοχο (και όπως δήλωσε ο ίδιος ο Μίχελ δεν υπάρχει όριο στο μπάτζετ) τότε:

Δεν παίρνω τον μεγάλο παίκτη ΑΝ περάσω. Παίρνω τον μεγάλο παίκτη, ΓΙΑ ΝΑ περάσω...

ΥΓ2: Ναι εννοείται ότι θέλαμε Champions League και ότι ακόμα δε μας έχει φύγει η στενοχώρια από το βράδυ με τον Άγιαξ. Όμως τώρα ας ζήσουμε τις αναμετρήσεις στο Europa League. Μια διοργάνωση που μας χάρισε αξέχαστες βραδιές όπως αυτές μέσα στην Τότεναμ, μέσα στην Ντόρτμουντ και κυρίως μέσα στη Φενέρ, όταν ο Μούσλι σήκωνε τη φανέλα-λάβαρο στον ουρανό της Γενέτειρας Πόλης...

Κωστής Τσατσαρός