Σαν τρελό φορτηγό

Προκαταβολικά να σημειώσουμε ότι, μην περιμένετε τη λυπητερή και γεμάτη θλίψη ιστορία που συνήθως συντροφεύει τους Αμερικανούς που έρχονται στην Basket League. Ο... τύπος είναι μπάσκετ. Το μόνο ψεγάδι που μπορεί να «ανακαλύψει» κανείς για τον Ντάριλ Μπράιαντ πηγάζει από τις περιορισμένες ικανότητές του στην οδήγηση. Για ένα διάστημα τον έβαλαν σε καθεστώς καραντίνας στο πανεπιστήμιο West Virginia, όταν με τον αδερφικό φίλο του Κέβιν Τζόουνς – ο οποίος αγωνίζεται στη Λοκομοτίβ Κουμπάν υπό τις οδηγίες του Φώτη Κατσικάρη – ήταν λιγάκι νευρικοί στο τιμόνι. Τα υπόλοιπα στοιχεία οδηγούν στο εξής απλός συμπέρασμα: Είναι αλκοολικός με το μπάσκετ. Γι' αυτόν τον λόγο προσπαθεί κι ενδεχομένως να πραγματοποιήσει μια... decent (που λένε και οι Αμερικάνοι) καριέρα. Είναι πεισματάρης, δεν είναι τυχαίο το ότι, μέσα σε περίπου 40 αγωνιστικά λεπτά, ήταν στην εξώπορτα και τώρα κάθεται αναπαυτικά στο σαλόνι του PAOK SPORTS ARENA. Διότι, υπήρχε (ένας) προβληματισμός για την απόδοσή του, όπως όμως και η ψήφος εμπιστοσύνης που του δόθηκε. Γιατί και στον ΠΑΟΚ οι άνθρωποι που αποφασίζουν είναι επίσης... μπάσκετ.

Ο βραχύσωμος Αμερικανός δεν έκρινε το παραδοσιακό ντέρμπι της Θεσσαλονίκης γιατί ο Λίνος Χρυσικόπουλος του έκλειψε τη δόξα στο τέλος με το κλέψιμο στον Τάντια Ντραγκίτσεβιτς. Ήταν όμως ο πρώτος που σκόραρε τρίποντο για τον Δικέφαλο και αυτός που διαμόρφωσε το τελικό 62-66 σημειώνοντας το 14ο πόντο του και ήταν ο μοναδικός αθλητής του ΠΑΟΚ που τελείωσε τον αγώνα με διψήφιο αριθμό πόντων. Ενδεχομένως, βάσει βίντεο, να ήταν ο παίκτης που υπολόγιζε λιγότερο ο Δημήτρης Πρίφτης, αυτός όμως φρόντισε να δείξει το μπόι του ακόμη κι αν αυτό είναι εξαιρετικά περιορισμένο. Τα χαρτιά αναφέρουν ότι βλέπει τον κόσμο από τα 185 εκατοστά του, προφανώς όμως υπολογίζουν και τη σόλα του παπουτσιού.

Το χαμηλό ύψος του δεν τον εμπόδισε στην καριέρα του. Είναι πεισματάρης γιατί ουδέποτε αναζήτησε την εύκολη δικαιολογία και όλες οι αποφάσεις του εμπεριείχαν σθένος. Όπως για παράδειγμα το 2012, όταν βγαίνοντας από το West Virginia κι ενώ συμμετείχε σε summer league, διαπίστωσε ότι ο μάνατζερ του ουδόλως ασχολούνταν με αυτόν και τον αντικατέστησε μέσα σε ένα βράδυ. Και όχι μόνο αυτό, αλλά τον εξέθεσε και δημόσια. Γνώριζε ότι αυτό θα του κόστιζε, αλλά ο Μπράιαντ δεν λογάριασε το τίμημα μπροστά στην αξιοπρέπεια. Με τους ατζέντηδες, γενικότερα, έχει ένα «θέμα». Την εποχή που άρχιζε το αγροτικό του στο καθόλου λαμπερό Πρωτάθλημα της Αυστρίας αντιλήφθηκε ότι ακόμη κι εκεί υπάρχουν μάτια που παρακολουθούν. «Εκεί που μετά βίας ασχολούνταν μαζί μου 2-3 μάνατζερ, ξαφνικά με προσέγγισαν 14 για να αποκτήσουν τα δικαιώματά μου. Μάλλον κάτι θα κάνω καλά», είχε πει αυτοσαρκαζόμενος κι έχοντας περί των 19 πόντων κατά μέσο όρο. Είχε το σθένος επίσης να τα βάλει με τον προπονητή του στο West Virginia όταν ένιωσε ότι αδικήθηκε ο κολλητός του Κέβιν Τζόουνς, καλώντας τον να ρίξει μια ματιά στα βίντεο των αγώνων και στα φύλλα της στατιστικής.

Είναι πεισματάρης γιατί δεν το έβαλε κάτω όταν αντιμετώπισε έναν σοβαρό τραυματισμό το 2007. Την εποχή που οι 17άρηδες υποβάλλονταν σε εξετάσεις ενώπιον των εκτιμητών των αμερικανικών πανεπιστημίων, ο ίδιος ξημεροβραδιαζόταν με τον πατέρα του για να επανέλθει και να επαναφέρει το αριστερό πόδι του στην αρχική κατάστασή του. «Μπορώ να σας πω ό,τι υπήρξαν στιγμές κατά τις οποίες έδειχνε να βρίσκεται σε απόγνωση. Δεν είναι εύκολο», είχε πει ο πατέρας του, Τζον Ουίλσον. Οι δυο τους ξυπνούσαν στις έξι τα ξημερώματα. Το πρόγραμμα περιλάμβανε τρέξιμο, εκατοντάδες σουτ καθώς επίσης και περπάτημα στην πισίνα. Αυτή τη μέθοδο την μάθαμε στην Ελλάδα όταν προβλήθηκε από την ελληνική τηλεόραση (σ. σ. θαρρώ από ένα ντοκιμαντέρ του τηλεοπτικού σταθμού ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ TV) το πρόγραμμα αποθεραπείας και εκγύμνασης του Μάικλ Τζόρνταν. Ο πατέρας του Μπράιαντ αφοσιώθηκε περισσότερο και από τον γιο του στη δουλειά που έπρεπε να γίνει διότι ο ίδιος – λόγω πολύ σοβαρού τραυματισμού στο χέρι – αναγκάστηκε να σταματήσει το μπάσκετ. Δεν ήθελε να καθοριστεί η καριέρα του Ντάριλ από έναν τραυματισμό. Ο Μπράιαντ επέστρεψε και μάλιστα αναδείχθηκε πρώτος σκόρερ στην ιστορία του St Raymond σπάζοντας ένα ρεκόρ 25ετίας!

Ακόμη και τα καλοκαίρια, δυσκολεύεται να αποδεσμευτεί από το μπάσκετ καθώς λατρεύει το φημισμένο streetball που παίζεται στη Μέκκα του παγκόσμιο μπάσκετ, τη Νέα Υόρκη. Εκεί του αποδόθηκε το προσωνύμιο «φορτηγό» το οποίο δεν δικαιολογείται από τα σωματικά χαρίσματά του, αλλά τον συντροφεύει γιατί πηγαίνει με... σπασμένα τα φρένα. Ο ίδιος κατάγεται από το Μπρούκλιν και είναι λογικό να είναι φαν των Νετς. Το πιθανότερο είναι βέβαια να τους παρακολουθεί είτε από την κερκίδα, είτε από την τηλεόραση γιατί το όνειρο της εξασφάλισης συμβολαίου στο ΝΒΑ είναι εξαιρετικά δύσκολο να υλοποιηθεί. Η ευρωπαϊκή καριέρα εμφανίζεται ως πιο εφικτός στόχος. Κι αν κανείς ρίξει μια ματιά στην καριέρα του θα διαπιστώσει την αγωνιστική πρόοδό του. Από την Αυστρία μετακόμισε στην Τσεχία. Πέρυσι ήταν στην Α2 Ιταλίας και στην παρηκμασμένη και οικονομικά χρεωκοπημένη Σιένα, φέτος στον ΠΑΟΚ. Το ελληνικό Πρωτάθλημα μπορεί εμείς να το υποβαθμίζουμε, αλλά στο εξωτερικό έχουν διαφορετική άποψη...