Δε σέβεσαι τον «εαυτό» σου και θα σε σεβαστεί ο διαιτητής;

Το πόσο δύσκολο ήταν το σημερινό παιχνίδι, το ήξεραν και το κατάλαβαν άπαντες στον ΠΑΟΚ. Πλέον, για αυτούς που παρακολουθούν αυτήν την ομάδα, έχει γίνει ξεκάθαρο, πως όταν στο κομμάτι της άμυνας, βγάζει διάθεση, ενέργεια και συγκέντρωση, εύκολα ή δύσκολα, παίρνει αυτό που θέλει, καθώς στην επίθεση, έχει αρκετή ποιότητα. Το έκανε στο πρώτο ημίχρονο, δεχόμενη μόλις 30 πόντους. Στο δεύτερο, όμως, δέχτηκε 50.

Αλλά για μια στιγμή...

Όχι ότι ο Μορέιρα είναι και ο καλύτερος αμυντικός, αλλά σήμερα δε μπόρεσε να μπει ποτέ στο παιχνίδι, λόγω του τρόπου με τον οποίο του δίνονταν φάουλ. Μείον ένας, ουσιαστικά. Ο Μαργαρίτης βγήκε νοκ-άουτ λόγω τραυματισμού. Μείον δύο, ουσιαστικά και τυπικά. Έμεινε ένας κανονικός ψηλός να παλεύει (ο Γκάρετ), ο Χρυσικόπουλος που δε γινόταν να μείνει στο παρκέ 40 λεπτά και ο Τζόουνς (που δεν είναι ψηλός), που όταν έκλεψε μια μπάλα, χρεώθηκε με τρίτο φάουλ και στην επόμενη επίθεση, ο ΠΑΟΚ δέχθηκε τρίποντο (71-69). Στην επόμενη άμυνα, του δόθηκε το τέταρτο φάουλ του, σε μια διεκδίκηση του ριμπάουντ, που δεν πρέπει να ακούμπησε καν τον αντίπαλο του και στην επίθεση, ο Φρεϊμάνις κάρφωσε (73-71). Μείον τρεις, στο τέλος...

Σε ένα τέτοιο κλειστό παιχνίδι, που στην τέταρτη περίοδο, σε ό,τι και να έκανε ο ένας, είχε απάντηση ο άλλος, ακόμα και η παραμικρή λεπτομέρεια, μπορεί να παίξει ρόλο. Παραμικρή λεπτομέρεια, βέβαια, δε μπορείς να πεις τις 29 βολές στη μία ομάδα και τις 14 στην άλλη, σε έναν αγώνα που κρίνεται στον πόντο...

Το παιχνίδι, λοιπόν, για τον ΠΑΟΚ, εκτός από δύσκολο, έγινε και ειδικών συνθηκών κατά τη διάρκεια του. Ο «δρόμος» που πήρε αυτή η αναμέτρηση, οδήγησε μία από τις δύο ομάδες στη νίκη, αλλά υπάρχει κι αυτή η φάση στο τέλος, που οι απορίες είναι πολλές.

Στη Euroleague πλέον, το instant replay χρησιμοποιείται ακόμα και για τις πιο απλές φάσεις, που μπορεί να υπάρξει και το παραμικρό ερωτηματικό. Στη Basket League, υπάρχει η φάση του Αθηναίου με τον Σμιθ στο τέλος, που κρίνει τον νικητή και δεν υπάρχει instant replay!!!

Μάλλον είναι τόσο υψηλό το επίπεδο της διαιτητικής τριάδας, που δεν το χρειάζονται καν! Τόσο σίγουροι ήταν και ο τρεις, που το είδαν όλοι με τα μάτια τους, όπως έλεγαν στα παράπονα των ανθρώπων του ΠΑΟΚ. Το «Hawk-eye» πριν το «Hawk-eye». Αντί για καρέ-καρέ ριπλέι... αετίσια μάτια διαιτητών.

Μάλιστα, τα μάτια των διαιτητών, είναι τόσο αδιάψευστος μάρτυρας και απόδειξη αλήθειας, που ακόμα και στα στατιστικά του αγώνα από την ιστοσελίδα του ΕΣΑΚΕ, ο Σμιθ δεν έχει κάνει καμία τάπα στο παιχνίδι, όπως μπορείτε να δείτε παρακάτω... Εντάξει θα μας πείτε, γίνονται και λάθη...

Και όπως πάντα εδώ και καιρό μετά από ήττα, έτσι και σήμερα, εμφανίστηκαν και πάλι διάφορα «σαλιγκάρια». Στη δημοκρατία των social media που ζούμε, βλέπετε, έχουν πέραση. Βροχή σήμερα (ήττα) βγήκαν και τα σαλιγκάρια. Ήλιος τις προηγούμενες μέρες (νίκες), κρυμμένα τα σαλιγκάρια.

Σαλιγκάρια που βρίσκουν την τροφή τους, γύρω από το σύλλογο. Που όταν έρχεται μια ήττα, βλέπουν πόσο χάλια πηγαίνει το τμήμα, σύμφωνα με τη λογική τους και όταν έρχεται μια νίκη, εντάξει, δεν έγινε και τίποτα. Έχουν αρκετά προβλήματα οι οπτικές ίνες στη Θεσσαλονίκη, μη νομίζετε. Το ίντερνετ και το 4G δεν είναι πάντα διαθέσιμο. Απλά τυχαίνει να λειτουργεί για κάποιους, μόνο μετά από ήττες...

Όταν ο ίδιος ο ΠΑΟΚ, δε σέβεται τον εαυτό του, γιατί να τον σεβαστεί ο κάθε Σχινάς και ο κάθε Βαρδάλος; Γιατί όταν όλη η ομάδα τον παρακαλάει όχι να αλλάξει την απόφαση του, αλλά απλά να πάει και να δει στο replay αν είναι κανονική η τάπα, ο Σχινάς να τους αγνοεί όλους επιδεικτικά; Κι ας παθαίνει... πλάκα ο Γκος, που είναι στα 36 του και ίσως στην τελευταία σεζόν της καριέρας του.

Όταν έχεις τα αισθήματα της ικανοποίησης και της δικαίωσης στις ήττες της ομάδας σου, πως περιμένεις να αντιμετωπιστεί από, αντιπάλους, διαιτητές, παράγοντες, φορείς;

Υ.Γ.: Έχει φτάσει στα αυτιά της στήλης, η ποιότητα του φαγητού της Λήμνου. Το δίχως άλλο, σε μια πιθανή εκδρομή εκεί, θα επιλέξει κάποιες από τις πολλές και καλές ταβέρνες του νησιού.