Το μεγαλύτερο σοκ του Αουγκούστο!

Ο 22χρονος Βραζιλιάνος πριν από δυο χρόνια αντιμετώπισε ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, το οποίο άλλαξε για πάντα τη ζωή του αλλά και τη σχέση του με τον Θεό.

Όλα ξεκίνησαν όταν ο μέσος της Φλουμινένσε είχε διαγνωστεί με το αυτοάνοσο νόσημα «αντιδραστική αρθρίτιδα» στις 5 Φεβρουαρίου του 2017. Ήταν μια βροχερή νύχτα όταν η ομάδα του επικρατούσε με 3-0 της Πορτουγκέσα. Ο ίδιος μάλιστα είχε δώσει και ασίστ σε ένα από τα γκολ. Στα αποδυτήρια όμως, μετά το παιχνίδι, διαπίστωσε κάτι περίεργο: τα μάτια του είχαν γίνει κατακόκκινα.

«Ήταν παράξενο. Νόμιζα ότι ήταν κάποια αλλεργία. Πήγα να κοιμηθώ αλλά ξύπνησα με αφόρητους πόντους. Ήταν η πρώτη φορά που δεν ήξερα τι ήταν. Οι πόνοι ήταν κυρίως στα πόδια και τις αρθρώσεις» δήλωνε ο ίδιος. Μέχρι τα τέλη Μαϊου, ο Ντάγκλας δεν μπορούσε καν να κοιμηθεί ή να περπατήσει. Στο σπίτι κυκλοφορούσε με αναπηρική καρέκλα.

«Ήταν η χειρότερη περίοδος της ζωής μου. Δεν μπορεί να το διαχειριστεί ο καθένας όλο αυτό. Αλλά τελείωσε, έχω ιαθεί. Φοβόμουν ότι θα πρέπει να σταματήσω το ποδόσφαιρο, αλλά είμαι πολεμιστής».

Ο Αουγκούστο έμεινε για τρεις μήνες μακριά από τα γήπεδα. Μέσα σε αυτό το διάστημα έπρεπε να ακολουθήσει μια ιδιαίτερα δαπανηρή θεραπεία. Ένα ειδικό φάρμακο από την Αμερική, μια ενέσιμη ουσία, με δυο ενέσεις τη βδομάδα να είναι στο πρόγραμμα. Πόσο κόστιζε η κάθε μία; 9.000 δολάρια ή αλλιώς 70.000 δολάρια τον μήνα! Τελικά συνέχισε τη συγκεκριμένη αγωγή για έναν ολόκληρο χρόνο, μέχρι τον Ιούνιο του 2018. Στο μεσοδιάστημα επέστρεψε στις προπονήσεις υψηλής έντασης. Ευτυχώς δεν ένιωθε πια κανέναν πόνο.

Μετά από μια νίκη επί της Σάο Πάολο, η Φλουμινένσε ανακοίνωσε ότι ο Ντόουγκλας ένιωσε ξανά το πρόβλημα, έστω και σε μικρότερη ένταση. Τελικά ήταν μόνο φόβος. Ο Βραζιλιάνος μέσος συνέχισε κανονικά να παίζει, μέχρι που ήρθε και ένα δικό του γκολ σε επίσημο παιχνίδι. Ένα πολύ ιδιαίτερο γκολ. Κόντρα στη Πόντε Πρέτα. Μέσα σε μερικά δευτερόλεπτα, ο Ντάγκλας θυμήθηκε ξανά όλες τις δυσκολίες που είχε από το 2017. Τα προβλήματα ενίσχυσαν την πίστη του, με τον ίδιο να το κάνει τατουάζ στο στήθος: «Ο Θεός μάς πιστεύει». Μετά το συγκεκριμένο ματς έστειλε δυο φανέλες του στους γιατρούς του. Πάντα επαναλαμβάνει πως «αν δεν υπήρχαν αυτοί, δε θα έπαιζα ποτέ ξανά».

Εκείνο το πρώτο γκολ του μετά τη μεγάλη περιπέτεια, ήταν κάτι που είχε υποσχεθεί στη μητέρα του, Ελενίρ. Η χαρά των πανηγυρισμών ήταν κάτι πρωτόγνωρο. Όπως και η αντίδραση του προπονητή του, Άμπελ Μπράγκα. «Πήγα να τον αγκαλιάσω γιατί με πίστεψε κι αυτός μου είπε «το αξίζεις, είσαι πολεμιστής»» δήλωσε ο Ντόουγκλας.

Το χαμόγελο του Βραζιλιάνου είχε επιστρέψει στο πρόσωπό του. Για πάντα.