Tactical Analysis: Πώς ο ΠΑΟΚ «εγκλώβισε» τον Ολυμπιακό

Ο καταρτισμός των 11άδων
Ο Πάμπλο Γκαρσία ένωσε ξανά μετά από καιρό το δίδυμο Σβαμπ – Καντουρί, που αποτελούσε μια από τις «σταθερές» των «ασπρόμαυρων» από το ξεκίνημα της σεζόν. Μπροστά τους τοποθέτησε τον Ουάρντα. Στην επίθεση, ο Γκαρσία «θυσίασε» τον Τζόλη για τον Μουργκ, θεωρώντας πως ο Αυστριακός θα είναι πιο συνεπής στο να δίνει βοήθειες στο μπακ που θα είχε στην πλάτη του. Ο Πέδρο Μαρτίνς σκεφτόταν αρχικά να χρησιμοποιήσει έναν εκ των Φορτούνη – Βαλμπουενά αλλά η απουσία του Μπρούμα τον έκανε να τους χρησιμοποιήσει και τους δυο.

Οι κινήσεις του Γκαρσία
Το πλάνο Γκαρσία ήταν η πίεση ψηλά με τις γραμμές σε μικρές αποστάσεις. Στο πρώτο ημίχρονο, οι γραμμές είχαν τέτοια απόσταση που έδιναν το δικαίωμα στον Ολυμπιακό να «σπάσει» εύκολα την πίεση και να βάλει τη μπάλα μπροστά από τους μισούς παίκτες του Δικεφάλου. Στο δεύτερο ημίχρονο, η πίεση εφαρμόστηκε σωστά και έφερε αποτελέσματα.

Οι αποστάσεις μειώθηκαν, ο Ολυμπιακός δυσκολεύτηκε να κυκλοφορήσει τη μπάλα, ενώ καταγράφηκε και μια σειρά κακών/βιαστικών γεμισμάτων του Σα, που έγιναν νέα κατοχή μπάλας στον ΠΑΟΚ.

Ο Ολυμπιακός έχασε τα πατήματά του, και έμεινε μακριά από την περιοχή του ΠΑΟΚ εκεί που βρέθηκε με στατική φάση από την οποία προήλθε και το γκολ της ισοφάρισης.

Το πλάνο του Μαρτίνς
Το πλάνο Μαρτίνς ήταν η παρουσία Βαλμπουενά και Φορτούνη σε μια από τις δυο πλευρές για να δημιουργηθεί υπεραριθμία. Αυτή η σκέψη απέδωσε λιγότερο από όσο περίμενε ο Πορτογάλος τεχνικός, και αυτό λόγω της τακτικής συνέπειας που έδειξαν Μουργκ και Ζίβκοβιτς.

Όταν ο Ολυμπιακός έχασε τα στηρίγματά του. ο Μαρτίνς προσπάθησε να φρεσκάρει τη μεσοεπιθετική του γραμμή, βγάζοντας τους Φορτούνη, Βαλμπουενά και Αραμπί. Μετά την ισοφάριση, προτίμησε να σιγουρέψει τον βαθμό. που του έφτανε με βάση τα όσα είχαν συμβεί στο δεύτερο μέρος.