«Έπαιξα στη Σεβίλλη, στην Ιταλία αλλά πουθενά σαν τον ΠΑΟΚ»

Μετρώντας λίγες ημέρες ξεκούρασης, ο Ισπανός αμυντικός κοιτά τη σεζόν που άφησε πίσω του. Μία από τις πιο κουραστικές και απαιτητικές για εκείνον. Μία σεζόν όμως αναμφίβολα διδακτική: «Η Ευρώπη μας έδωσε το όνειρο. Την ελπίδα για το όνειρο. Δώσαμε πολύ σημαντικά παιχνίδια, απέναντι σε ομάδες με εξαιρετική οργάνωση. Σε δύο παιχνίδια, μπορείς να πετύχεις τα πάντα. Φτάσαμε στην προημιτελική φάση. Ονειρευτήκαμε να φτάσουμε ακόμη πιο μακριά, μάθαμε ότι τίποτα δεν είναι αδύνατον στο ποδόσφαιρο. Μέσα στη σεζόν μάθαμε όμως να είμαστε και ταπεινοί, μία νίκη δεν σημαίνει τίποτα αν δεν είσαι συγκεντρωμένος και αν δεν δώσεις το 100% στο επόμενο παιχνίδι. Το μεντάλιτι της νίκης είναι το πιο σημαντικό στο ποδόσφαιρο».

Η Ευρώπη μας έδωσε το δικαίωμα στο όνειρο

Αν του ζητήσετε να βάλει την ταμπέλα της φετινής σεζόν, η ανάγνωση έχει δύο όψεις για εκείνον: «Ήταν μία καλή σεζόν, ιδιαίτερη με πολλή ένταση. Αν κατακτούσαμε το Κύπελλο, θα μιλούσαμε για μία καταπληκτική σεζόν. Εν τέλει το Κύπελλο χάθηκε και μας πείραξε. Αν όμως τη δούμε στο σύνολό της, με την ευρωπαϊκή πορεία, τη συμμετοχή μας στον τελικό του Κυπέλλου, τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα, σε γενικές γραμμές ήταν καλή. Σας είπα και πριν, ήταν μία σκληρή και μεγάλη χρονιά με πολλά παιχνίδια, με ταξίδια, non stop υποχρεώσεις.

Το πώς τελειώσαμε τη σεζόν είναι τελείως διαφορετικό με το τι κάναμε μέσα στη σεζόν. Και σίγουρα το φινάλε δίνει και το... χρώμα αλλά οφείλουμε να κρατήσουμε ότι ήταν μία διδακτική χρονιά, πρέπει να βελτιώσουμε πολλά αλλά να διατηρήσουμε τη νοοτροπία μας».

Η Ευρώπη ενδεχομένως και να αποτελεί για εκείνον μία σημαντική παράμετρο για τα πεπραγμένα εντός χώρας, για τους στόχους που δεν επετεύχθησαν: «Μίλησα πολλές φορές με τον προπονητή γι΄αυτό το ζήτημα. Είχε απόλυτο δίκιο ως προς τη διαχείριση των αγώνων από Κυριακή σε Πέμπτη. Ειδικά στο Conference League, απαιτείται μεγάλη πνευματική προετοιμασία, υπάρχει ισχυρό κίνητρο και παίζεις αυτά τα παιχνίδια σε μεγάλη ένταση. Κατόπιν, τρεις μέρες μετά καλείσαι να παίξεις στην Ελλάδα, ο προπονητής έκανε πολλές αλλαγές στο πλαίσιο της διαχείρισης και ίσως αυτό μας στέρησε τη δυνατότητα να παλέψουμε για όλους τους στόχους μας, να υποφέρουμε στο τέλος. Η Ευρώπη ήταν μία σημαντική παράμετρος της πορείας στην Ελλάδα.

Είναι σημαντικό να παίζεις σε μεγάλες διοργανώσεις αλλά είναι εξίσου σημαντικό να έχεις μεγάλη ομάδα σε ρόστερ και να υφίσταται εσωτερικός ανταγωνισμός εντός των παικτών. Όχι ποσοτικά στο ρόστερ. Να υπάρχει ποιότητα. Για μας ήταν δύσκολο υπό αυτήν την άποψη με πολλά παιχνίδια, υψηλής έντασης».

Και το φινάλε δεν ήταν ιδανικό, για την ακρίβεια ήταν η πιο σκληρή στιγμή για τον Κρέσπο μέσα στη σεζόν: «Για μένα ο χαμένος τελικός ήταν η πιο δύσκολη στιγμή γιατί συγκριτικά με άλλους τελικούς, είχαμε τον έλεγχο του αγώνα, δεν υποφέραμε στην άμυνα, δεν έδειξαν τίποτα επιθετικά αλλά αποδείχθηκαν τυχεροί γιατί βρήκαν αυτό το πέναλτι, σκόραραν και στη συνέχεια περίμεναν και έκαναν διαχείριση αποτελέσματος. Από την πλευρά μας, δεν είχαμε την απαιτούμενη ποιότητα ή συγκέντρωση να σκοράρουμε και ναι, ήταν σκληρό και σίγουρα -θα πείτε- έτσι είναι το ποδόσφαιρο μερικές φορές αλλά αν δεν σκοράρεις, είναι δύσκολο να κερδίσεις».

Η κουβέντα περιστρέφεται και γύρω από τον συμπατριώτη του, τον Λαόθ, οι αποφάσεις του οποίου άφησαν το αποτύπωμά τους στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος. Ο Κρέσπο εμφανίστηκε ιδαίτερα αποκαλυπτικός ως προς τα όσα είπε με τον ρέφερι του αγώνα: 

Ο διάλογος με τον Λαόθ για το πέναλτι του Παναθηναϊκού και τη φάση με τον Μιτρίτσα

«Μίλησα μαζί του μετά το παιχνίδι. Ήθελα να τον ρωτήσω για ορισμένες αποφάσεις του, όπως για το πέναλτι. Μου είπε "κοίτα, δεν μου φάνηκε για πέναλτι σε πραγματικό χρόνο και γι΄αυτό δεν το έδωσα. Στη συνέχεια, με κάλεσε το VAR και πήγα να το τσεκάρω. Αν έβλεπα επαφή, θα έπρεπε να διορθώσω την απόφασή μου και να το δώσω". Του είπα πως το δέχομαι αλλά ήταν κάπως περίεργο και στο β΄ημίχρονο είχαμε κάτι παρόμοιο με τον Μιτρίτσα. Το συζητήσαμε και αυτό, μου είπε "ναι, είδα το ίδιο, δεν μου φάνηκε για πέναλτι και το VAR δεν με κάλεσε και δεν θα μπορούσα να πάω να τσεκάρω αν υπάρχει επαφή ή όχι".

Είναι οι μικρές λεπτομέρειες που κάνουν τη διαφορά αλλά θέλω να είμαστε ειλικρινείς. Είχαμε και την ικανότητα και τη δύναμη να γυρίσουμε το παιχνίδι, με το στυλ παιχνιδιού μας, και όχι να σκεφτόμαστε τον διαιτητή. Ο διαιτητής ήταν μία παράμετρος, έκανε το έργο του Παναθηναϊκού πιο εύκολο στο να προηγηθεί αλλά από εκεί και πέρα, ήταν στο χέρι μας».

Όπως διαβάσατ μέσα από το SDNA, μέχρι στιγμής έχει καταγραφεί η πρόθεση του ΠΑΟΚ να διατηρήσει τους 4 «σωματοφύλακές» του αλλά η ερώτηση αφορά αποκλειστικά εκείνον. Τι θέλει; Τι εύχεται να συμβεί με τον ΠΑΟΚ; (σ.σ. δεν είχε σε εκείνο το μομέντουμ της συνέντευξης στα χέρια του την πρόταση του ΠΑΟΚ που φανέρωνε τις προθέσεις του).

«Νιώθω πολύ καλά στον ΠΑΟΚ. Έζησα έξι χρόνια στην ομάδα, την πρώτη ημέρα που έφτασα στον ΠΑΟΚ, νόμιζα πως θα φύγω σε έναν χρόνο γιατί τα τελευταία χρόνια της καριέρας μου συνήθως αυτό συνέβαινε και εν τέλει έμεινα έξι. Αισθάνομαι σαν στο σπίτι μου και θα ήθελα να μείνω φυσικά. Ξέρω ότι οι φίλοι του ΠΑΟΚ, ο προπονητής και ο Μπότο με θέλουν αλλά πρέπει να ξέρω κι αν το κλαμπ με θέλει. Αν έχει διαφορετική άποψη και θέλουν να κινηθούν σε άλλους παίκτες, οφείλω να σεβαστώ την απόφασή τους. Προσωπικά θα ήθελα να μείνω σε ένα μέρος που όντως με θέλουν (σ.σ. με τον ΠΑΟΚ να κάνει στη συνέχεια την κίνησή του για τον Κρέσπο). Και αυτή είναι η επιθυμία μου, να παραμείνω στον ΠΑΟΚ. Είμαι χαρούμενος στον ΠΑΟΚ. Η οικογένειά μου αισθάνεται καλά στη Θεσσαλονίκη... ».

Την πρώτη ημέρα που έφτασα στον ΠΑΟΚ, νόμιζα πως θα φύγω σε έναν χρόνο και εν τέλει έμεινα έξι

«Σύμμαχός» του φαντάζει ο Ραζβάν Λουτσέσκου, ο άνθρωπος ο οποίος ήταν και παραμένει στο πλευρό του, όπως ο ίδιος υπογραμμίζει: «Ο προπονητής πάντα μου έλεγε ότι με θέλει. Ήταν ο πρώτος που στεκόταν δίπλα μου. Πάντα μου έλεγε να παραμένω ψύχραιμος γιατί ποτέ δεν είναι εύκολο, όταν βρίσκεται στο τέλος του συμβολαίου σου, να παίζεις σημαντικά παιχνίδια. Ενδεχομένως να πρέπει να ετοιμάζεσαι παράλληλα για να φύγεις από τη χώρα και η αλήθεια είναι πως οι τελευταίες 2-3 εβδομάδες ήταν μες στην τρέλα για μένα. Ο Λουτσέσκου ήταν εκεί. Μου έλεγε "ηρέμησε, θα τα φτιάξουμε όλα. Σε θέλω εδώ, είναι μία από τις προτεραιότητες η παραμονή σου και θα το δούμε με το κλαμπ". Βέβαια είναι κάτι που αφορά το κλαμπ και θα δούμε τι θα συμβεί... ».

Αν είχε τη δυνατότητα να ανανεώσει το συμβόλαιο ενός ποδοσφαιριστή του ΠΑΟΚ που ολοκληρώνεται, τότε χωρίς δεύτερη κουβέντα επιλέγει τον αρχηγό της ομάδας, Αντελίνο Βιεϊρίνια: «Γιατί αντιπροσωπεύει τον ΠΑΟΚ. Ως προς τον δικό μου τρόπο σκέψης και τη δική μου φιλοσοφία, σκεπτόμενος τον ΠΑΟΚ μελλοντικά, σκέφτομαι τον Βιεϊρίνια. Ο ΠΑΟΚ πρέπει να προσέχει αυτούς τους ποδοσφαιριστές, να του δώσει το συμβόλαιο και να κλείσει την καριέρα του στην ομάδα (σ.σ. όπως και συνέβη με τον Πορτογάλο). Αν ο ΠΑΟΚ θέλει να δώσει μάχη με τις ομάδες της Αθήνας, θα πρέπει να είναι μία πραγματική οικογένεια. Θα μπορούσα να σου πω και για τον Στέφαν (σ.σ. Σβαμπ) πάντα δίνει το 100% σε όλα. Εγώ πάντα θέλω να έχω τέτοιους συμπαίκτες στο γήπεδο. Αλλά αν μου ζητάς έναν, θα σου πω τον Βιεϊρίνια. Για δύο, Αντρέ και Στέφαν».

Ο επίλογος του ανήκει, με τον ίδιο να «απαντά» μέσω του SDNA στα μηνύματα των φίλων του ΠΑΟΚ με φόντο την παραμονή του ή μη: «Ο ΠΑΟΚ και η Θεσσαλονίκη είναι το δεύτερο σπίτι μου. Μεγάλωσα στη Σεβίλλη, έπαιξα στις ακαδημίες, στην πρώτη ομάδα, αλλά ο ΠΑΟΚ έγινε η δεύτερη ομάδα μου και το δεύτερο σπίτι μου. Ακόμη κι αν έπαιξα στην Ιταλία, πουθενά δεν ήταν σαν τον ΠΑΟΚ. Για μένα είναι η ομάδα μου, οι άνθρωποί μου, τα πάντα. Και θα είναι για πάντα στην καρδιά μου σε όλη μου τη ζωή. Θα δούμε τις επόμενες ημέρες... 

Ο ΠΑΟΚ έχει τον πρώτο λόγο για να μιλήσουμε (σ.σ. έχει κατατεθεί πλέον πρόταση και οι δύο πλευρές είναι σε συζητήσεις) γιατί είναι ο ΠΑΟΚ και ενδεχομένως αν ήμουν σε άλλη ομάδα, να έλεγα από τον Απρίλιο «ok, όλα τελείωσαν, δεν θέλω άλλο». Τώρα ακόμη περιμένω γιατί μου τηλεφώνησε και ο προπονητής. Στο φινάλε δεν έχει σημασία τι θα γίνει, θα παρθεί η σωστή απόφαση για όλους....».