Ένα είναι το πραγματικό κέρδος!

Η δημιουργία αυτής της ομάδας δεν αποσκοπούσε στο να κάνει πορεία πρωταθλητισμού, αλλά ν΄ αποτελέσει το χρήσιμο σκαλοπάτι για παίκτες, που τελειώνουν τη θητεία τους στην Κ-19 και έχουν προοπτικές για να παίξουν, σε μεταγενέστερο χρόνο, στην πρώτη ομάδα. Βέβαια, οποιαδήποτε ομάδα μπαίνει μέσα στο γήπεδο, θέλει να νικήσει.

Αυτό κάνει κι η ομάδα του Πάμπλο Γκαρσία, που πάντα ζητά από τους παίκτες του να παίζουν για το τρίποντο, μια και, αγωνιζόμενοι στον ΠΑΟΚ, πρέπει να «καλλιεργούν» παράλληλα και τη νοοτροπία του νικητή. Όπως, άλλωστε, συμβαίνει και στις ομάδες υποδομών του Δικεφάλου.

Όμως ο πραγματικός «τίτλος» στο τέλος της σεζόν για τον ΠΑΟΚ Β΄ δεν θα είναι η πιθανή κατάκτηση της πρώτης θέσης στον όμιλό του, αλλά η ανάδειξη παικτών, που θα στελεχώνουν την επόμενη χρονιά την πρώτη ομάδα.

Από αυτή την άποψη, η αποστολή του ΠΑΟΚ Β΄ την περσινή σεζόν ήταν πετυχημένη, μια και δύο ποδοσφαιριστές, ο Κουλιεράκης κι ο Τσαούσης, μπόρεσαν να διακριθούν στη Σούπερ Λιγκ 2, ν' ανέβουν το καλοκαίρι στην πρώτη ομάδα και να έχουν ρόλο (περισσότερο, βέβαια, ο Χανιώτης κεντρικός αμυντικός) στα σχέδια του Ραζβάν Λουτσέσκου.

Την ίδια στιγμή, από τις περσινές δεύτερες ομάδες του Ολυμπιακού, του Παναθηναϊκού και της ΑΕΚ αναδείχτηκε μόνο ένας παίκτης (Ντόη), που φέτος αγωνίζεται στη μεγάλη κατηγορία.

Αλλά και η φετινή σεζόν εξελίσσεται καλά για τον ΠΑΟΚ Β΄ από την άποψη ανάδειξης παικτών. Ήδη ο Τζίμας «ανέβηκε» για προπονήσεις στους μεγάλους, ενώ κι ο Μπράντονιτς δείχνει σαφώς πιο έτοιμος σε σχέση με τον παίκτη, που είχε πρωτοεμφανιστεί στην Τούμπα πριν από δύο χρόνια.

H σεζόν στη Σούπερ Λιγκ 2 έχει ακόμη πολύ δρόμο μπροστά της, ο ΠΑΟΚ Β΄ έχει δώσει μόλις το ένα τέταρτο των παιχνιδιών του και, καθόλου απίθανο, στην εξέλιξη της περιόδου ν΄ αναδειχθούν κι άλλοι ποδοσφαιριστές, που το επόμενο καλοκαίρι να «χτυπήσουν την πόρτα» της πρώτης ομάδας και να βρεθούν στον προθάλαμό της (γιατί όχι και στο τελικό ρόστερ της).

Καλές (και απαραίτητες) οι μεταγραφές, από την άλλη, όμως, οι άνθρωποι του ΠΑΟΚ (πρέπει να) έχουν σταθερά την προσοχή τους και στη δεύτερη ομάδα, αξιοποιώντας στον απόλυτο βαθμό ό,τι καλό μπορεί από εκεί να προκύψει. Ακόμη και ένας-δύο παίκτες να προβιβάζονται κάθε χρόνο, θα είναι κάτι πολύ σημαντικό. Κι από ό,τι φαίνεται, το νερό έχει μπει στο αυλάκι κι η «τροφοδοσία» της πρώτης ομάδας από την αντίστοιχη δεύτερη θα είναι σταθερή και συνεχής.