Το … καθιερωμένο σίριαλ

Στον τελικό του 2001 είχαν φθάσει ο Ολυμπιακός και ο ΠΑΟΚ. Οι άνθρωποι του Δικεφάλου αντιδρούσαν στο ενδεχόμενο διεξαγωγής του παιχνιδιού στο ΟΑΚΑ (αποτελούσε τότε την έδρα των Πειραιωτών) και η ΕΠΟ έκανε κλήρωση μεταξύ των δύο διαθέσιμων μεγαλύτερων ουδέτερων γηπέδων, του «Ν. Γκούμας» και του Καυτανζογλείου. Η τύχη ευνόησε τον Ολυμπιακό, αφού η κλήρωση ανέδειξε το γήπεδο της Νέας Φιλαδέλφειας (κάθε ομάδα πήρε από 6.500 εισιτήρια).

Μετά την κλήρωση του 2001 για την έδρα του τελικού, η ΕΠΟ είχε αποφασίσει ότι στο εξής, όποτε αναδεικνύονταν ζευγάρι με μια ομάδα από την Αθήνα και μία από τη Θεσσαλονίκη, ο τελικός θα γίνονταν εναλλάξ, μια σε γήπεδο της πρωτεύουσας και μία σε γήπεδο της Θεσσαλονίκης. Η σεζόν, πάντως, 2002-2003 ήταν ιδιαίτερη. Η χώρα είχε μπει για τα καλά σε κλίμα προετοιμασίας των Ολυμπιακών Αγώνων του 2004, κάτι που σήμαινε ότι τα δύο μεγαλύτερα γήπεδα της επικράτειας (ΟΑΚΑ και Καυτανζόγλειο) δεν ήταν διαθέσιμα. Παρ' όλα αυτά, στην αρχή της σεζόν η ομοσπονδία είχε ορίσει ως έδρα του τελικού το Καυτανζόγλειο. Κι όταν αναδείχθηκε το ζευγάρι μεταξύ του ΠΑΟΚ και του Άρη, η διοίκηση της ομοσπονδίας όρισε ως έδρα το δεύτερο μεγαλύτερο γήπεδο της Θεσσαλονίκης, δηλαδή την Τούμπα (σε καθένα φιναλίστ αναλογούσαν 9.230 εισιτήρια).

Ο τελικός του 2004 είχε εξ αρχής οριστεί στο Παμπελοποννησιακό στάδιο και το τρόπαιο θα διεκδικούσαν ο Ολυμπιακός κι ο Παναθηναϊκός. Η παράλληλη μετακίνηση των οπαδών τους και η τελική συνύπαρξη τους στην Πάτρα προκάλεσε φόβο για μεταξύ τους επεισόδια, με συνέπεια η έδρα του τελικού να μεταφερθεί στο γήπεδο του Πανιωνίου (στις εξέδρες βρέθηκαν οχτώ χιλιάδες κόσμου).

Οσο για τον προ εξαετίας τελικό μεταξύ του ΠΑΟΚ και της ΑΕΚ, ακόμη και ένα (!) 24ωρο πριν τη σέντρα στο Πανθεσσαλικό στάδιο του Βόλου, ο αγώνας βρίσκονταν κυριολεκτικά στον αέρα...