Αποθεώνοντας τον «άνθρωπο» Μπάνε: Μπουντούρης, Παταβούκας και Γάσπαρης αφηγούνται στο SDNA

Μαζί με τον Νίκο Μπουντούρη κατέκτησαν τέσσερις τίτλους στον ΠΑΟΚ, έζησαν ευχάριστες και σκληρές στιγμές. Με τον Κώστα Παταβούκα κοντραρίστηκαν για μια δεκαετία, όμως συνυπήρξαν στη Βίρτους Μπολόνια κατακτώντας το Κύπελλο Ιταλίας και με τον Γιώργο Γάσπαρη έδωσαν πολλές μάχες στα ελληνικά παρκέ.

Οι τρεις τους, με λίγες ώρες να απομένουν για τη μεγάλη γιορτή στο PAOK Sports Arena και την απόσυρση του θρυλικού πλέον «7», που φόρεσε για εννέα χρόνια ο «τίγρης», αποθεώνουν μέσω του SDNA, τόσο τον παίκτη Πρέλεβιτς, όσο και τον άνθρωπο Μπάνε, κάνοντας ειδική μνεία στον λόγο για τον οποίο αγαπήθηκε από συμπαίκτες, αντιπάλους και φιλάθλους όλων των ομάδων, δίχως όμως να αφήσουν απ' έξω το ξεχωριστό του ταλέντο στο να... χλατσώνει τα διχτάκια.

Μπουντούρης: «Περήφανος για τον Μπάνε, είναι σύμβολο και πρότυπο»

Στα 18 του (1989) ο Νίκος Μπουντούρης μεταγράφηκε από τον Ολυμπιακό Βόλου στον ΠΑΟΚ και από την πρώτη μέρα μέχρι την τελευταία ως συμπαίκτες (1996) μάθαινε πράγματα από τον Μπάνε.

«Είναι ένας άνθρωπός σύμβολο για όλο τον ΠΑΟΚ αλλά και για το ελληνικό μπάσκετ κατ' επέκταση. Δικαίως αποσύρεται η φανέλα με το νούμερο 7 που έχει ταυτιστεί μαζί του. Νιώθω πραγματικά περήφανος που ήμουν δίπλα του τόσα χρόνια και θα είμαι παρών στην σπουδαία αυτή γιορτή.

Εκτός από τις ικανότητες και τις δυνατότητές του που ήταν γνωστές μέσα από το γήπεδο και που τις μαρτυρούν οι αριθμοί του και όσα έχει πετύχει, ο Μπάνε ήταν και είναι ένας φοβερός χαρακτήρας. Ένας πολύ θετικός άνθρωπος σε όλες τις πτυχές της ζωής του, είτε εντός είτε εκτός παρκέ και φυσικά ανεκτίμητος συμπαίκτης.

Ζήσαμε πολλές στιγμές μαζί και για μένα μαζί με τον Τζον (Κόρφας) αποτελούσαν πρότυπα. Ήταν πάντα σοβαροί, σιωπηλοί, ήξεραν να ακούν, αλλά και παράλληλα να καθοδηγούν. Είχαν τεράστια δύναμη ψυχής αλλά έβγαιναν μπροστά παίρνοντας την ευθύνη, όποτε χρειαζόταν.

Είναι πολύ καλός μου φίλος, βρισκόμαστε όποτε μπορούμε και είμαι πολύ χαρούμενος για αυτή την εκδήλωση. Του αξίζει 100% και τέτοιοι άνθρωποι πρέπει να τιμώνται. Έχει προσφέρει πάρα πολλά, συνεχίζει να προσφέρει μέσα από την παρακαταθήκη που άφησε και αυτό είναι που μπορεί να κρατήσει τον κόσμο: Να μαθαίνει τις αξίες, τα ιδανικά και την ιστορία.

Μια ιστορία που θυμάμαι και δεν έχει ακουστεί, είναι όταν ήμασταν και οι δύο τραυματίες και έπρεπε να επιστρέψουμε γρήγορα. Ο Μπάνε έπαιζε με σπασμένο δάχτυλο στο πόδι, εγώ είχα μια θλάση και κάναμε πολλές και πολύωρες θεραπείες με υπερβαρικό οξυγόνο, όπου σου ασκείται μεγάλη πίεση, σωματική και ψυχολογική. Ήταν τόσο δύσκολες εκείνες οι ώρες που περνούσαμε που τις θυμάμαι σαν χθες. Πολύ ιδιαίτερη εμπειρία και είμαι σίγουρος ότι τη θυμάται και ο Μπάνε.».

Παταβούκας: «Πολύ κουλ τύπος, ηγέτης και με τεράστια προσφορά»

Ο Κώστας Παταβούκας αντιμετώπισε τον Πρέλεβιτς φορώντας τις φανέλες των ΑΕΚ και Παναθηναϊκού, όμως υπήρξαν συμπαίκτες στη Βίρτους Μπολόνια για μία χρονιά (1996-97), όπου κατέκτησαν το Κύπελλο Ιταλίας και είχαν την ευκαιρία να γνωριστούν καλύτερα.

«Πρόκειται για έναν αθλητή αλλά κυρίως για έναν άνθρωπο πρότυπο. Η προσφορά του Μπάνε στον ΠΑΟΚ και στο ελληνικό μπάσκετ είναι τεράστια. Είναι σπουδαίο που αποφάσισε ο ΠΑΟΚ να τον τιμήσει με αυτό τον τρόπο και αυτή η κίνηση δείχνει τον δρόμο στην εικόνα του αθλητισμού που θέλουμε να βλέπουμε και να έχουμε.

Τι να πρωτοπώ για τον Μπάνε... Υπήρξαμε πολλά χρόνια αντίπαλοι. Εκεί που άλλοι θόλωναν και δεν ήξεραν πως να διαχειριστούν την πίεση του πρέπει, ο Μπάνε δεν είχε τέτοιο θέμα. Ήταν πάντα ήρεμος, έμπαινε μπροστά στα δύσκολα. Όταν το παιχνίδι έφτανε στο σουτ ο Μπάνε ήταν εκεί, ήταν ηγέτης.

Δεν ήταν μόνο του σουτ του και η εκτελεστική του δεινότητα. Δημιουργούσε με το ταλέντο του ανισορροπία στους αντιπάλους. Αν και φάνταζε και έδειχνε εκ πρώτης όψεως νωχελικός, είχε μια τρομερή έκρηξη στην εκτέλεση. Ήταν δύσκολος και απρόβλεπτος αντίπαλος. Πέρα από το αγωνιστικό όμως ήταν πολύ κουλ τύπος. Είχε αρχές, ήθος, μπορούσες να μιλήσεις για τα πάντα μαζί του, οξυδερκής και ευγενικός. Στην Μπολόνια κάναμε παρέα (σ.σ. ήταν συμπαίκτες τη σεζόν 1996-97) και ήρθαμε πιο κοντά.

Θυμάμαι μόλις είχαμε πάει στην Μπολόνια. Αύγουστος. Μόλις είχαμε αφήσει την Ελλάδα και τον παροξυσμό με τα δίπολα Άρη-ΠΑΟΚ και Παναθηναϊκού-Ολυμπιακού. Είχαμε πλέον ηρεμήσει από την ελληνική τρέλα, χαλαρώσαμε σε τέτοιο σημείο, που συζητούσαμε ότι πρέπει να... κόψουμε το πολύ φαγητό γιατί θα παίρναμε καμιά δεκαριά κιλά (σ.σ. γέλια)! Ήμασταν επαγγελματίες και έπρεπε να ανταποκριθούμε σε αυτό.

Τα φιλιά μου στον Μπάνε κι ελπίζω την επόμενη φορά που θα κατέβει στην Αθήνα, να βρεθούμε, να θυμηθούμε πράγματα και να συζητήσουμε πολλά για το μπάσκετ. Είναι πάντα ωραίο να μιλάς μαζί του...».

Γάσπαρης: «Έκλεβα τις κινήσεις του, έβαζε την ομάδα πάνω από τον ίδιο»

Παίζοντας με τον Πανιώνιο έως το 1992 ο Γιώργος Γάσπαρης δυσκολεύτηκε αρκετά κόντρα στον Μπάνε, τις κόντρες με τον οποίο έζησε πιο δυνατά στη διετία του στον Άρη (1992-94).

«Όταν έγινε η μεταγραφή του Μπάνε στον ΠΑΟΚ, η ομάδα άλλαξε... πίστα. Άλλαξε το επίπεδο αμέσως και ο ΠΑΟΚ μπορούσε να κοιτάξει στα μάτια τον Άρη.

Ήταν ένας από τους κορυφαίους σούτινγκ γκαρντ της εποχής, απίστευτος σουτέρ και στην καλή του μέρα δεν μπορούσες να τον σταματήσεις. Όταν τον είχα μπροστά μου, προσπαθούσα να τον μαρκάρω, ας το... πούμε (σ.σ. γέλια). Αυτούς τους παίκτες, που έχουν και τη διείσδυση και το σουτ, δεν μπορείς να τους περιορίσεις. Στον τελικό του 1991 με τον Πανιώνιο καταφέραμε να τον κόψουμε κάπως και πήραμε το Κύπελλο.

Είχε τρομερά γρήγορη εκτέλεση, μαλακό χέρι, προερχόταν από την μεγάλη γιουγκοσλάβικη σχολή που ξέρουν το μπάσκετ από το Α έως το Ω. Μάλιστα τον μελετούσα και έκλεβα κάποιες από τι κινήσεις του.

Εκτός από εξαιρετικός παίκτης ήταν και καταπληκτικός χαρακτήρας. Δεν τον είχα δει ποτέ να παραπονιέται ή δημιουργεί προβλήματα. Κι όσο τον έζησα περισσότερο στη Θεσσαλονίκη κατάλαβα πόσο σημαντικός είναι και ως άνθρωπος. Πάντοτε ευγενικός, καλής ποιότητας, ένα πρότυπο για όλους τους αθλητές και παράδειγμα προς μίμηση.

Έπαιζε πάντα για τη φανέλα και την ομάδα. Είτε έβαζε 40, είτε 20 πόντους, έβαζε πάντα την ομάδα πάνω από τον εαυτό του. Αγάπησε τον ΠΑΟΚ και αγαπήθηκε τρομερά από τον κόσμο, ενώ κέρδισε σεβασμό και εκτίμηση από όλη τη φίλαθλη Ελλάδα καθώς, ήταν και εξαιρετικός χαρακτήρας.

Είναι σημαία για το ελληνικό μπάσκετ ο Μπάνε. Του άξιζε αυτή η εκδήλωση με την απόσυρση της φανέλας του από τον ΠΑΟΚ και μάλιστα άργησε να γίνει. Είναι άνθρωπος που ασχολείται ενεργά με το μπάσκετ σήμερα και πρέπει να βρίσκεται σε αυτό, από οποιοδήποτε πόστο. Ήταν τιμή μου που τον αντιμετώπισα στα παρκέ όλα εκείνα τα χρόνια...».