"Οπαδοί του ΠΑΟΚ, με είχαν ντύσει στα χρώματά τους"

Όλοι τον έχουμε πετύχει σε αμέτρητα στιγμιότυπα από μουντιάλ και Euro. Είτε μέσα από φωτογραφίες στις εφημερίδες και τα site, είτε μέσα από τα πολύχρωμα ρεπορτάζ της τηλεόρασης σχετικά με τις πιο αξιοπρόσεκτες παρουσίες της κερκίδας. Λίγο πολύ αποτελεί κι αυτός σήμα κατατεθέν των καλοκαιρινών ποδοσφαιρικών βραδιών μας.

Στα 65 του χρόνια ο "Μanolo el del Bombo", ο πασίγνωστος Ισπανός τυμπανιστής των γηπέδων, είναι πιο κεφάτος από ποτέ και... πάει Βραζιλία. Από το 1982, όταν και ξεκίνησε την περιπέτειά του έχει δώσει το παρών σε 8 διαδοχικά μουντιάλ και στόχος τους είναι να "αποσυρθεί" στα 12. Δηλαδή μετά το παγκόσμιο κύπελλο του 2026 και σε ηλικία 77 ετών!

Φορώντας πάντα την κόκκινη φανέλα με τον αριθμό 12 και το χαρακτηριστικό μαύρο καπέλο, ο ...δωδέκατος παίκτης των "φούριας ρόχας" έχει διανύσει περίπου 16.000 χιλιόμετρα για την αγάπη του στην στρογγυλή θεά και έχει δώσει με το τύμπανό του ρυθμό σε εκατοντάδες χιλιάδες θεατές σε όλο τον κόσμο. Φυσικά, τυγχάνει καθολικής αποδοχής και αποτελεί πόλο έλξης σε όποιο γήπεδο κι αν βρεθεί.

Τον Μanuel Cáceres Artesero, όπως είναι το πλήρες όνομά του μπορεί να τον βρει κανείς στην σκιά του "Μestalla", στη Βαλένθια, όπου διατηρεί μια μπυραρία -πραγματικό μνημείο του ποδοσφαίρου. Ο ίδιος, είναι ένθερμος φίλος των "νυχτερίδων" όμως στο μαγαζί του είναι διάπλατα ανοιχτό για κάθε φίλαθλο. Το ταβάνι άλλωστε "φωνάζει" ότι όλοι είναι ευπρόσδεκτοι, καθώς είναι διακοσμησμένο με εκατοντάδες κασκόλ ομάδων από κάθε γωνιά της γης.

Το gazzetta.gr επισκέφτηκε το "Museo Deportivo" και συνάντησε τον Μανόλο. Εκείνος μας υποδέχτηκε με μπύρα, πικάντικα τσορίθος, ένα πλατύ χαμόγελο και όρεξη για κουβέντα. Στο άκουσμα της καταγωγής μας, το πρώτο που του ήρθε στο μυαλό ήταν φυσικά το ανεπανάληπτο καλοκαίρι του 2004 στα γήπεδα του ποδοσφαίρου. Όπως μας είπε άλλωστε κατατάσσει τον θρίαμβο της Ελλάδας στην κορυφή των πιο αναπάντεχων ποδοσφαιρικών στιγμών που έχει βιώσει.

"Ήταν η πιο τρελή διοργάνωση που έχω παρακολουθήσει. Αυτό που κατάφερε η Ελλάδα είναι κάτι μοναδικό και σίγουρα ανεπανάληπτο. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτές τις στιγμές και παρά την στεναχώρια από τον αποκλεισμό της Ισπανίας, απόλαυσα την χαρά των Ελλήνων και χτύπησα πολλές φορές το τύμπανο για χάρη τους. Αν με ρωτήσεις τι θυμάμαι πιο έντονα, είναι το χρώμα της ελληνικής εξέδρας. Τόσο ασυνήθιστο, αλλά και τόσο ωραίο. Διαβάζω συχνά ότι γίνονται πολλές φασαρίες στα ελληνικά γήπεδα, όμως εκείνες τις μέρες οι Έλληνες χάρισαν όμορφες εικόνες στο ποδόσφαιρο".

Όσο για την δική του τρέλα; "Το ποδόσφαιρο είναι η ζωή μου. Λατρεύω την εθνική Ισπανίας, αλλά περισσότερο αγαπάω αυτό το άθλημα. Θέλω να βρίσκομαι στα μεγάλα γεγονότα και όσο έχω την υγεία μου θα το κάνω προσπαθώντας να ενισχύσω την ομάδα μου και να πιάσω τον στόχο μου. Τα τελευταία χρόνια με τις τεράστιες επιτυχίες τις Ισπανίας έχω νιώσει στιγμές απίστευτης χαράς".

Ο Μανόλο έχει τεράστια αναγνωρισιμότητα και πλέον απολαμβάνει -και ανταποδίδει-την αγάπη του κόσμου, τόσο στα γήπεδα όσο και στο μαγαζί του. Ντόπιοι και τουρίστες επισκέπτονται το ποδοσφαιρικό μουσείο του κι εκείνος δεν χαλάει χατήρι σε κανέναν.

"Μετά από τόσα χρόνια στα γήπεδα ο κόσμος με γνωρίζει. Έρχονται τουρίστες και φίλαθλοι που ακολουθούν τις ομάδες τους εδώ στην Βαλένθια και πάντα περνάμε ωραία. Ζητούν φωτογραφίες, μου δείχνουν την συμπάθειά τους και αυτό είναι κάτι πολύ ευχάριστο. Έχουν έρθει και πολλοί Έλληνες κατά καιρούς. Μια φορά θυμάμαι ήταν εδώ οπαδοί του ΠΑΟΚ. Με είχαν ντύσει στα χρώματά τους και τραγουδούσαν ασταμάτητα. Το ποδόσφαιρο είναι μια μεγάλη διασκέδαση και μόνο έτσι μπορώ να το δω".