Απλά, είναι ο καλύτερος και ο πιο αδικημένος

Απλά, το αποτέλεσμά της και αυτή η τεράστια διαφορά του Μαρκόπουλου από τους υπόλοιπους προπονητές, επιβεβαίωσε όλα όσα μπορεί να είχε στο μυαλό του ο κάθε υγιής φίλαθλος.

Τι έκανε ο Μαρκόπουλος και αναδείχθηκε πολυτιμότερος προπονητής της χρονιάς; Τίτλο δεν πήρε, αλλά κι αυτή η 3η θέση, μάλλον μοιάζει με το πρωτάθλημα τον «12». Άτυπος μεν, τίτλος δε. Και πολύ σωστά είπε ο Μαρκόπουλος ότι αυτή η ψηφοφορία και ο τίτλος του προπονητή της χρονιάς, αντανακλά σε όλη την ομάδα, σε όλους τους ανθρώπους του ΠΑΟΚ, για αυτά που έκαναν μία ολόκληρη χρονιά, ώστε η ομάδα να κατακτήσει την 3η θέση.

Προσέξτε, δεν είναι απλά η 3η θέση, αλλά το γεγονός ότι ήρθε με μειονέκτημα έδρας, με ένα πολύ περιορισμένο από οικονομικής πλευράς μπάτζετ, αλλά ταυτόχρονα και ένα πολύ δυναμικό και εξόχως αποτελεσματικό ρόστερ. Είναι και η εξυγίανση που με τρομερή επιμονή και υπομονή κάνει ο ΠΑΟΚ, σε μία περίοδο που άλλες ομάδες δεν μπορούν (ή και δεν θέλουν) να ακολουθήσουν, αλλά και αυτό το εξαιρετικά μπασκετικό περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στην ομάδα και το οποίο έφερε αρχικά πολύ κόσμο στον ΠΑΟΚ και θα τον διατηρήσει πιθανότατα στα ίδια λημέρια.

Σε όλα αυτά ο Μαρκόπουλος δεν ήταν ο μόνος που είχε συμμετοχή, αλλά είχε συμμετοχή σε όλα. Περισσότερο στο αγωνιστικό, λιγότερο στα υπόλοιπα. Για αυτό του πιστώθηκε με τον πλέον χαρακτηριστικό τρόπο η 3η θέση και ο τίτλος του καλύτερου προπονητή. Ένας τίτλος τον οποίο παίρνει για δεύτερη φορά στην καριέρα του.

Ο Μαρκόπουλος είναι για περισσότερα από 40 χρόνια στην πρώτη γραμμή. Με την δουλειά του και χωρίς καμία διάθεση αυτοπροβολής. Το αντίθετο μάλιστα. Αυτό το πλήρωσε σε αρκετές περιπτώσεις. Τον αδίκησαν πολλές φορές. Και από τον ΠΑΟΚ, δύο φορές μάλιστα, αλλά κυρίως όταν το καλοκαίρι του '94 δεν του παρέδωσαν τα κλειδιά της ομάδας για να μπορέσει να δρέψει τους πραγματικούς καρπούς του Κόρατς και της παραλίγο κατάκτησης του πρωταθλήματος. Τον αδίκησαν και από την ΕΟΚ, που τόσα χρόνια, δεν βρήκαν το καθαρό μυαλό, ίσως και το σθένος να του αναθέσουν την Εθνική ομάδα.

Αυτά όμως ανήκουν στο παρελθόν και δεν έχουν ιδιαίτερη σημασία σήμερα. Ο Σούλης Μαρκόπουλος αυτή την στιγμή πρέπει να είναι και είναι χαρούμενος. Κορυφαίος στην ιστορία του Ελληνικού μπάσκετ με 607 αγώνες στην μεγάλη κατηγορία, καλύτερος προπονητής του πρωταθλήματος για την σεζόν 2013-14, αλλά και ένας ευτυχισμένος πατέρας, που ετοιμάζεται αυτό το Σάββατο να παντρέψει το καμάρι του, τον Χάρη Μαρκόπουλο. Μπράβο του.

Παναγιώτης Χορόζογλου