Μήνυμα ικανότητας, αισιοδοξίας κι ανάγκης

Με δυο γκολ του Στέφανου Αθανασιάδη (42', +90) ο ΠΑΟΚ πέρασε και από το Παγκρήτιο επικρατώντας του Εργοτέλη 2-0. Αποτέλεσμα που σε συνδυασμό και με τ? αντίστοιχα στους υπόλοιπους αγώνες του τριημέρου της 9ης αγωνιστικής τον διατήρησε στην κορυφή της βαθμολογίας, αυξάνοντας τη διαφορά από τους διώκτες του στους πέντε βαθμούς.Ήταν μια πολύ σημαντική νίκη, καθώς ήρθε μέσα από αρκετές αντιξοότητες, αναμενόμενες και μη, που αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία αν αναλογιστεί κανείς πως προήλθε μέσα από μια μέτρια εμφάνιση της ομάδας. Ήταν ένα μήνυμα πολυποίκιλων ερμηνειών καθώς συμπεριλάμβανε έννοιες όπως η ικανότητα να πάρει η ομάδα το επιθυμητό αποτέλεσμα ακόμη κι όταν δε βρίσκεται στην κατάσταση που θέλει, ακόμη κι όταν δεν έχει στις τάξεις της ποδοσφαιριστές που αποδεδειγμένα συνιστούν βαρόμετρο στην απόδοσή της. Έννοιες όπως η αισιοδοξία που δικαιολογημένα μπορεί να θεωρηθεί απόρροια ενός συνόλου το οποίο στην κακή του μέρα, έχει τις δυνατότητες και τις ικανότητες να ενεργοποιεί διαφορετικές, ποδοσφαιρικές αρετές από αυτές που έχει δείξει ως τώρα για να πετυχαίνει το στόχο του. Έννοιες όπως η ανάγκη για αλλαγή προσώπων στο αρχικό σχήμα, παρά την ανάγκη να μη διαταραχθεί η αποτελεσματικότητα. Επανειλημμένα έχει πει ο Άγγελος Αναστασιάδης πως βασικός μας αντίπαλος είναι ο χρόνος. Και μια από τις ερμηνείες που αποδίδονται σ' αυτήν την τοποθέτηση έχει να κάνει με το χρόνο ξεκούρασης που απαιτείται για όλους όσοι έχουν πάρει το μεγαλύτερο χρόνο συμμετοχής ως τώρα. Κοιτώντας το ρόστερ, μπορεί να υπάρχει η εντύπωση πως δεν υπάρχουν λύσεις ισάξιες με αυτές που έχουν συγκεντρώνει ως τώρα την προτίμηση της τεχνικής ηγεσίας μέσα από τ? αρχικά σχήματα που επιλέγονται. Ωστόσο κι αυτή είναι μια έννοια ανάγκης, ποδοσφαιριστές που δεν έχουν δείξει ως τώρα πράγματα να μην αφήσουν την ευκαιρία που τους παρουσιάζεται και να υποστηρίξουν με πράξεις πως δικαιωματικά αξίζουν κάτι περισσότερο. Είναι η αυτονόητη υποχρέωση κάθε μέλους ενός συνόλου που έχει στόχους, φιλοδοξίες και πιστεύει σ' αυτό που κάνει. Αν και για τον υπογράφοντα, ο όρος αυτονόητος δεν υφίσταται. Παρά το γεγονός πως οι πρωταγωνιστές δεν το παραδέχονται κι ούτε πρόκειται, η κόπωση από τους διαδοχικούς αγώνες έχει αφήσει τα πρώτα της σημάδια είτε σ? επίπεδο απόδοσης είτε υπό τη μορφή μυϊκών τραυματισμών κι ας είναι - ακόμη - αρχές Νοεμβρίου. Ρατς και Μακ ήταν τα τελευταία κρούσματα και χτες διαμαρτυρήθηκαν για ενοχλήσεις οι Τζαβέλλας, Κάτσε, Παπαδόπουλος. Το πρόγραμμα είναι δύσκολο κι απαιτείται η συνεισφορά κι η συμμετοχή όλων για να μπορέσει να προκύψει μια ισορροπία που - τουλάχιστον - θα δώσει ανάσες στους πλέον επιβαρυμένους από τις διαδοχικές συμμετοχές ποδοσφαιριστές. Μια σκέψη που πριν από τους τραυματισμούς έδινε δικαίωμα επιλογής, ελλοχεύοντας ρίσκο ως προς την αποτελεσματικότητα αλλά πλέον αποτελεί μονόδρομο. Η ελπίδα βγαίνει μέσα από παραστάσεις όπως αυτή της περασμένης Κυριακής. Με γνωστό το αποτέλεσμα του αγώνα της Τρίπολης από την προηγούμενη μέρα, η ανάγκη για τη νίκη και τη δημιουργία απόστασης από τη δεύτερη θέση δημιούργησε πίεση, η οποία σε μια νέα ομάδα με πολλούς νεαρούς ποδοσφαιριστές έχει τις συνέπειές της. Με τον Σκόνδρα έξω, τον Σαλπιγγίδη σε μέτρια μέρα και τους Ρατς, Μακ ωσεί παρόντες, ουσιαστικά ο ΠΑΟΚ έπαιξε χωρίς τις δυο πτέρυγες που τον έφεραν ως εδώ. Περιορισμένη ανάπτυξη από αυτές, καμία αλλαγή παιχνιδιού με διαγώνια μεταβίβαση, ελάχιστοι συνδυασμοί μεταξύ των ποδοσφαιριστών που αγωνίστηκαν σ' αυτές και μοναδικό θετικό μια σημαντική ευκαιρία του Μακ, που νικήθηκε όμως από τον Τσέρνι. Ευτυχώς για τον ΠΑΟΚ σ' αυτή τη συστοιχία των θέσεων υπήρχε ο Κίτσιου. Μέσα από τις διαδοχικές συμμετοχές, ο νεαρός ποδοσφαιριστής του "Δικεφάλου" αποκτά ρυθμό, ξαναβρίσκει το θράσος του και προσφέρει ολοένα και περισσότερο στην ομάδα. Από τα πόδια του στο 42' τροφοδοτήθηκε ο Αθανασιάδης για να κάνει το 1-0 προκαλώντας τους πανηγυρισμούς συμπαικτών, τεχνικής ηγεσίας και του κόσμου της ομάδας που βρέθηκε στο Παγκρήτιο. Και δεν ήταν μόνον αυτό. Ήταν κι οι επεμβάσεις στην άμυνα με σωστές τοποθετήσεις και κοψίματα σε βαθιές μπαλιές μπροστά από τον αντίπαλο, που ενίσχυσαν την ανασταλτική λειτουργία του ΠΑΟΚ, ο οποίος απειλήθηκε με αξιώσεις από τους γηπεδούχους σε μια, το πολύ δυο φορές. Από το 33' και μετά, ο Ρατς πήγε στον πάγκο και τη θέση του πήρε ο Σπυρόπουλος. Ο πολύπειρος αμυντικός αποδείχτηκε θετικός στην πρώτη του παρουσία σε αγώνα πρωταθλήματος έπειτα από καιρό και σε μια χρονική στιγμή που όπως όλα δείχνουν η ομάδα του θα τον χρειαστεί περισσότερο από ποτέ. Οι ίδιες και μεγαλύτερες προσδοκίες υπάρχουν από τον Γκολάσα. Ο Ισραηλινός αντικατέστησε τον τραυματία Μακ στο 67', είχε τρεξίματα και προσπάθησε να δώσει ανάσες στη μεσαία γραμμή, σε μια γραμμή των τεσσάρων στο δεύτερο ημίχρονο, αυξημένη κατά έναν σε σχέση με το πως ξεκίνησε η ομάδα τον αγώνα. Κι αυτός δείχνει να υπολείπεται ρυθμού και σε αρκετές περιπτώσεις φαίνεται να ... ψάχνεται ως προς τη θέση του και το ρόλο του στο γήπεδο. Ίσως γι' αυτό να υπάρχει μια ελπίδα και για ποδοσφαιριστές που δεν έχουν ανταποκριθεί ως τώρα στις απαιτήσεις που έχουν προκύψει, όπως τέτοιοι είναι οι Μαντούρο και Μάρτενς. Για τον πρώτο, η παρουσία του Τζιόλη είναι τέτοια που δεν επιτρέπει σκέψεις αντικατάστασής του, ενώ είναι τέτοιο το στιλ της ομάδας, με απαιτήσεις για πολλά τρεξίματα και πίεση ψηλά με συνέπεια να μη χωράνε στο αρχικό σχήμα δυο ποδοσφαιριστές με περίπου ίδιο σωματότυπο κι ανάλογα χαρακτηριστικά. Κάτσε και Τζανδάρης τρέχουν ακατάπαυστα για να πιέσουν, να κόψουν, να κλέψουν. Από τα πόδια του Τζανδάρη ξεκινά η φάση που καταλήγει στο δεύτερο γκολ της ομάδας του. Υστερεί σε ποιότητα μεν αντιπαραθέτει αποφασιστικότητα, πάθος, πειθαρχία δε. Αυτό δηλαδή που έκανε γενικώς η ομάδα του την Κυριακή. Μια κι ο λόγος για τον Τζιόλη λίγο νωρίτερα κι αυτός είχε ξεκινήσει τη σεζόν εν μέσω αμφισβήτησης όμως από αγώνα σε αγώνα εμφανίζεται ολοένα και πιο καλός, με σωστές τοποθετήσεις, πολλά χιλιόμετρα και το κυριότερο; Πάθος που αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση με πλέον χαρακτηριστική εικόνα το σπριντ στα τελευταία λεπτά του αγώνα της Κρήτης, όταν έπειτα από κόρνερ του Εργοτέλη και απομάκρυνση της άμυνας του ΠΑΟΚ κυνήγησε στα όρια την μπάλα γνωρίζοντας πως δεν προλάβαινε τον αντίπαλο που είχε μικρότερη απόσταση να καλύψει αλλά για να τον εμποδίσει να βγάλει ανενόχλητος σέντρα προς την περιοχή του Γλύκου. Γι' αυτό και σύσσωμοι στον πάγκο του "Δικεφάλου", με τη φάση να εκτυλίσσεται μπροστά τους, σηκώθηκαν και τον χειροκρότησαν θερμά. Γιατί αυτό ήταν το δικό του μήνυμα κουράγιου κι αποφασιστικότητας προς τους συμπαίκτες του. Για τον Αθανασιάδη τί να πει κανείς; Ο εκ των αρχηγών του ΠΑΟΚ απλώς ξεδιπλώνει τον απαλλαγμένο από άγχος και πίεση για το μέλλον εαυτό του και κάνει αυτό που ξέρει καλύτερα, σκοράρει δίνοντας υπερπολύτιμους βαθμούς στην ομάδα του. Τον δικό του ρυθμό αποζητά κι ο Περέιρα, ο Κωνσταντινίδης, ο Κουλούρης, ο Παπαδόπουλος και πάει λέγοντας. Ανεξαρτήτως του ποιοί τελικά από τους εν αμφιβόλω ποδοσφαιριστές θα πλαισιώσουν σήμερα την αποστολή που το μεσημέρι θ' αναχωρήσει για τη Φλωρεντία το σίγουρο είναι πως ξεκινάει μια νέα χρονική περίοδος, με υψηλό δείκτη δυσκολίας, ικανή να κρίνει μέχρι ενός βαθμού τη γενικότερη πορεία της ομάδας. Το βράδυ της Πέμπτης, στο "Αρτέμιο Φράνκι", ο ΠΑΟΚ θα δοκιμάσει τις δυνάμεις του απέναντι στην πρωτοπόρο και αήττητη στη φάση των ομίλων του Europa League, Φιορεντίνα έχοντας και την πίεση του αποτελέσματος καθώς θέλει να διατηρήσει ακέραιες τις ελπίδες πρόκρισης στους "32" παρότι γνωρίζει πως ήδη τα δεδομένα είναι εις βάρος του με δυο ήττες στους τρεις αγώνες που έχουν προηγηθεί. Την Κυριακή υποδέχεται τον φιλόδοξο Παναθηναϊκό, ενισχυμένο - όπως όλα δείχνουν - από την παρουσία του Μπεργκ. Ακλουθεί η διακοπή για τις υποχρεώσεις των Εθνικών ομάδων και μετά ταξίδι στην Τρίπολη όπου θα τον περιμένει ο ικανός κι αποδεδειγμένα υπολογίσιμος Αστέρας. Μέχρι τότε όμως έχει καιρό μπροστά του. Προς το παρόν, απολαμβάνει την παρουσία του στην κορυφή της λίγκας, με διαδοχικές νίκες εντός κι εκτός κι από τις παραστάσεις αυτές αντλεί δύναμη κι αυτοπεποίθηση για τη συνέχεια. Το πόσο έτοιμος είναι γι' αυτήν αποτελεί ένα ερώτημα που θ' απαντηθεί σε μεγάλο βαθμό μέχρι και την Κυριακή, από τις δοκιμασίες που τον περιμένουν. Καλή δύναμη και καλή συνέχεια προς το παρόν σε όλους...