Η καριέρα που βομβαρδίστηκε!

Έμαθε να ξεπερνάει τραυματισμούς, να αντέχει ακόμα και στον... πόλεμο, να είναι έτοιμος τη στιγμή που πρέπει. Όπως τώρα για τον ΠΑΟΚ. Το sdna.gr παρουσιάζει τον Σεμπαστιάν Μπλάνκο.

Οι φωνές του ακούγονταν μέχρι το πάνω στενό. Οι γείτονες χαμογελούσαν! Στο Loma De Zamora ο μικρόσωμος πιτσιρικάς ήταν διάσημος! Κάποτε ήταν εκείνος που έτρεχε και έπαιζε ασταμάτητα, εκείνος που εξέλισσε το ταλέντο του. Στο ίδιο γήπεδο που ξεκίνησε να παίζει ποδόσφαιρο, γυρνούσε καθημερινά τα βράδια για να ετοιμάζει τις επόμενες γενιές. Κι ας ήταν πλέον εγνωσμένης αξίας. Για έξι χρόνια ήταν το χόμπι του. «Θέλω να περάσω στα παιδιά να παίζουν με την καρδιά τους, να διασκεδάζουν. Οι σημερινοί γονείς είναι τραγικοί, μόνο πιέζουν τα παιδιά. Μα, όλη τους η ζωή θα είναι γεμάτη πίεση όταν μεγαλώσουν. Τώρα πρέπει να διασκεδάζουν. Κι αυτό παλεύω να τους μάθω».

Ο Σεμπαστιάν Μαρσέλο Μπλάνκο είχε διαγράψει τη δική του πορεία στο ίδιο γήπεδο. Δεν ήταν ένα καταπιεσμένο παιδί, ούτε ιδιαίτερα φτωχό. Μεγάλωσε με δύο μεγαλύτερα αδέλφια – τον Ντάμιεν και τον Ζερμέν – με τη Σάντρα, σχεδιάστρια μόδας στο επάγγελμα, να μην καταλαβαίνει την εμμονή του γιου της. «Πάντα έλεγε ότι το ποδόσφαιρο είναι 22 ηλίθιοι που τρέχουν πίσω από μια μπάλα», θυμάται ο «Σέμπα» για τη μητέρα του, που εξελίχθηκε σε πιο φανατική ακόλουθός της. Πιο φανατική και από τον Αλμπέρτο, ο οποίος ήταν εκείνος που πέρασε το μικρόβιο στον μικρότερο γιο της οικογένειας. «Νομίζω ότι κληρονόμησα το πάθος του για το ποδόσφαιρο. Πάντα έβλεπε μπάλα στην τηλεόραση, όπου κι αν ήμασταν. Έτσι κι εγώ. Το πρωτάθλημα της Αργεντινής, τη Β' Εθνική, τα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα. Μου άρεσε να μελετάω τις ομάδες, τους αντιπάλους μου».

Η μελέτη δεν ήταν αποκλειστικότητα του ποδοσφαίρου. Ο Μπλάνκο ήταν εξαιρετικός μαθητής, με μέσο όρο κοντά στο άριστα και με τους γονείς του να στέκονται αρωγοί σε όλες του τις επιλογές. «Ήταν κάτι που με ευχαριστούσε. Διάβαζα στο σπίτι και οι γονείς μου, μου επέβαλλαν να διαβάζω. Ουδέποτε, ωστόσο, μου έθεσαν βέτο να φέρνω καλούς βαθμούς για να μπορώ να πηγαίνω στο ποδόσφαιρο. Η μόρφωση είναι κάτι που σου ανοίγει το μυαλό και μια μέρα, όταν δε θα παίζω πια, θα με βοηθήσει στη ζωή μου. Το μόνο που μετανιώνω είναι ότι ήμουν τεμπέλης και δεν έμαθα αγγλικά».

Το σχολείο της Λανούς!

Τα αγγλικά θα ήταν κάτι που στην πορεία θα του χρειαζόταν. Μέχρι τότε, όμως, είχε πολλά μονοπάτια να διανύσει. Ο Σεμπαστιάν Μπλάνκο δεν άργησε στην περίεργη ομάδα που λεγόταν «11 Αυγούστου» να ξεχωρίσει. Σε ηλικία δέκα ετών πήγε στη Λανούς και δοκιμάστηκε από τον Ραμόν Ενρίκε σε ένα ματς με την Κίλμες. Η Λανούς κέρδισε 4-2 και ο Μπλάνκο σκόραρε δύο φορές, παίζοντας ως επιθετικός! Το μικρό του μέγεθος – αφού σήμερα ως ενήλικας φτάνει μόλις τα 168 εκατοστά – ήταν η αιτία που οπισθοχώρησε στο κέντρο και δει στα άκρα, παρότι το είδωλό του, ο Πάμπλο Αϊμάρ, συνήθιζε να κινείται στον άξονα.

«Ήταν ένα ματς που πήγα κι έπαιξα χωρίς ιδιαίτερες προσδοκίες. Δεν είχα καν παίξει αγώνα στη ζωή μου και δεν ήξερα πως θα είναι η εμπειρία». Η Λανούς τον βρήκε και τον κράτησε. Λίγα χρόνια μετά, ο Μπλάνκο θα είναι στην περίφημη «Ομάδα του '88» που θα κατακτούσε όλους τους τίτλους μικρών κατηγοριών στην Αργεντινή. Συμπαίκτες του ήταν ο Ντιέγκο Γκονζάλες, ο Νίκολας Ραμίρεζ, ο Χερμάν Ακόστα, ο Ρομπέρτο Ντοβέτα, ο Χερμάν Κάνο και ο Κάρλος Κιντάνα, όμως απ' όλους ο Μπλάνκο θα ήταν εκείνος με την πιο πετυχημένη καριέρα, τουλάχιστον εκτός συνόρων.

Κάθε πράγμα στον καιρό του, όμως, όπως θα μάθαινε μεγαλώνοντας και ωριμάζοντας ο Σεμπαστιάν. «Όλοι οι προπονητές που είχα στην καριέρα μου με βοήθησαν. Αν ξέρεις να ακούς, τότε θα πάρεις κάτι απ' όλους, ακόμα και από εκείνους που έχεις στα πρώτα χρόνια. Εκείνος που έκανε τη διαφορά ήταν ο Ραμόν Καμπρέρο. Μου έμαθε να περιμένω, όταν βιαζόμουν να γίνω κάποιος. Τώρα καταλαβαίνω πόσο σημαντικό είναι να κάνεις το βήμα τη στιγμή που είσαι έτοιμος».

Το 2007, ο «Σέμπα» ήταν έτοιμος. Είχε κάνει το ντεμπούτο του την 1η Μαρτίου του 2006 και στο επόμενο πρωτάθλημα ήταν στη θέση που έπρεπε να είναι στο καλύτερο δυνατό timing. Γιατί πέρα από τον 19χρονο τότε μέσο, ήταν και η Λανούς έτοιμη. Η πόλη των 500.000 κατοίκων στα νότια του Μπουένος Άιρες θα πανηγύριζε το πρώτο πρωτάθλημα στην ιστορία της εκείνη τη σεζόν και η ζωή του Μπλάνκο ξαφνικά θα άλλαζε. «Αυτό που μου συμβαίνει είναι πολύ περίεργο. Πάντα ήθελα να ζω ήρεμος, όμως τώρα όλοι με αναγνωρίζουν. Απολαμβάνω και σέβομαι την αγάπη που κόσμου. Είναι ένα συναίσθημα που σε δεσμεύει. Όσο κουρασμένος κι αν είσαι πρέπει να βγάλεις μια φωτογραφία, να υπογράψεις ένα αυτόγραφο. Στην τελική είναι μέρος της δουλειάς μας».

Η γενιά του '88 είχε καταφέρει το ακατόρθωτο. Το μυστικό ήταν το καλό κλίμα, η παρέα όπως έλεγε ο Σεμπαστιάν και φυσικά η διασκέδαση. Κι όπως δίδασκε στα παιδιά, κάνοντας το χόμπι του, σημασία έχει να περνάς καλά. «Μην ακούτε τους γονείς σας», έλεγε και ξανάλεγε... Κάτι ήξερε!

Πολεμικός ανταποκριτής!

«Το ποδόσφαιρο είναι κυρίως θέμα νοοτροπίας και ψυχοσύνθεσης. Ξέρεις πόσοι ποδοσφαιριστές υπάρχουν στις γειτονιές και ποτέ δεν τα καταφέρνουν; Μόνο όσοι έχουν τεράστιες αντοχές καταφέρνουν και φτάνουν κάπου. Δεν είναι ένα άθλημα που παίζεται με τα πόδια. Παίζεται με το μυαλό». Ο Σεμπαστιάν Μπλάνκο τα είχε καταφέρει. Από την «11η Αυγούστου» στη Λανούς κι από εκεί στο κρύο! Η Μέταλιστ Κάρκιβ, μια ομάδα διαρκώς αναπτυσσόμενη από τις αρχές της χιλιετίας και κάτω από τη σκέπη δύο πάμπλουτων Ουκρανών (σ.σ. αρχικά του Όλεκ Γιαροσλάβσκι και πλέον του Σερχέι Κουρτσένκο, ο οποίος από τον περασμένο Φεβρουάριο αγνοείται) του έδωσε την ευρωπαϊκή προοπτική. Ο Αργεντινός μέσος υπέγραφε για πέντε χρόνια τον Ιούλιο του 2011 και η Λανούς γινόταν πλουσιότερη κατά περίπου 9 εκ. ευρώ!

«Δεν υπάρχει καμία σύγκριση ανάμεσα στο Κράκιβ και το Μπουένος Άιρες. Εδώ υπάρχουν τρία-τέσσερα μέρη που μπορείς να πας και δεν έχεις τίποτα άλλο να κάνεις. Είναι μια πόλη που έχει ανεξαρτητοποιηθεί μόλις είκοσι χρόνια κι έχει γνωρίσει εισβολείς τέσσερις-πέντε φορές. Προσπαθεί τώρα να μπει σε μια άλλη εποχή», περιέγραφε στους περίεργους συμπατριώτες του ο «Σέμπα» που για να γεμίσει το χρόνο του πήρε ένα γαλλικό μπουλντόγκ κι έκανε παρέα με τους υπόλοιπους λάτιν της ομάδας. Φυσικά, το γεγονός ότι αμειβόταν με 1 εκ. ευρώ το χρόνο, είχε σπίτι, αυτοκίνητο, εισιτήρια για τους συγγενείς του και προσωπικό μεταφραστή έκαναν λίγο πιο εύκολη τη διαμονή του, όμως όταν τα πράγματα δεν πηγαίνουν καλά τίποτα δεν μειώνει τη νοσταλγία.

«Άφησα το σπίτι μου, την οικογένειά μου, τους φίλους μου. Χρειάστηκε πολύ σκέψη για να αποφασίσω να αφήσω τη ζωή μου», παραδεχόταν και η ζωή του γινόταν ολοένα και δυσκολότερη. Κι όχι μόνο γιατί δεν ήξερε τη γλώσσα, αλλά και για αγωνιστικούς λόγους. Επί της ουσίας, ο Μπλάνκο κατόρθωσε να παίξει δύο ματς στην Ουκρανία, πριν τραυματιστεί στην προετοιμασία για την πρώτη του σεζόν! Ο «Σέμπα» θα υποστεί ρήξη συνδέσμων τον Μάρτιο του 2011 και από τη στεναχώρια του μέχρι που θα ζητήσει από τον Γιαροσλάβσκι να μην τον πληρώνει μέχρι να επανέλθει. «Δεν ήθελα να τους απογοητεύσω. Επένδυσαν σε μένα τη στιγμή που όποια ομάδα άκουγε τις απαιτήσεις της Λανούς, έφευγε τρέχοντας. Μου απάντησε ότι αποκλείεται να κάνει κάτι τέτοιο και πως το συμβόλαιό μου θα τηρηθεί στο ακέραιο».

Ο Σεμπαστιάν Μπλάνκο θα κρατούσε τη δική του πλευρά της συμφωνίας. Δε θα απογοήτευε κανέναν και θα επέστρεφε ακόμα καλύτερος. 26 ματς τη σεζόν 2012-13, 32 ματς με οκτώ γκολ (ένα εκ των οποίων στον ΠΑΟΚ) και τέσσερις ασίστ το 2013-14... Και μετά ακούστηκαν οι σειρήνες! Το Κάρκιβ, μόλις 50 χιλιόμετρα από τη σύνορα με τη Ρωσία, είναι στο κέντρο των διαταραχών. «Βιώνουμε καταστάσεις που δεν είναι φυσιολογικές», έλεγε δίκην πολεμικού ανταποκριτή ο Σεμπαστιάν Μπλάνκο στους συμπατριώτες του. «Στα πρώτα τρία χρόνια όλα ήταν τέλεια. Ήταν ένα ήρεμο μέρος για μένα και για την οικογένειά μου, όποτε ήθελε να με εμπιστευτεί. Τώρα, όλα έχουν αλλάξει».

Δεν είναι μυστικό πως όλοι οι ξένοι πανικοβλήθηκαν. Ποιος δε θα πανικοβαλλόταν στη θέση τους, αφού στο γειτονικό Ντόνμπας γινόταν πόλεμος και στη... γειτονιά τους υπήρξε έντονη ένταση από τις αρχές Μαρτίου μέχρι τις 30 Απριλίου, με αφορμή τη σημαία στο κυβερνητικό κτήριο της πόλης. Ο Μπλάνκο, όπως και οι συμπατριώτες του άντεξαν. Το καλοκαίρι, όμως, αποφάσισαν πως δεν μπορούν να βρίσκονται σε μια τέτοια κατάσταση. Ο Σεμπαστιάν ξεκαθάρισε μέσα τους μετά την πτώση του αεροπλάνου της Malaysian Airlines τον προηγούμενο Ιούλιο.

«Είναι αλήθεια πως τα γεγονότα στη χώρα μας επηρέασαν. Έβγαινα στην πόλη που ένα χρόνο πριν ήταν όλα ήρεμα κι έβλεπα σπασμένα πεζοδρόμια, διαλυμένα κτήρια... Έβλεπα τανκς στο δρόμο, έβλεπα στρατιωτικό εξοπλισμό, ένιωθες την ένταση στον κόσμο. Η Ουκρανία ήταν πάντα μια χώρα που πάλευε να ισορροπήσει στα διαφορετικά ιδανικά που είχαν δύο αντίπαλα στρατόπεδα. Έτσι ξέσπασε ο πόλεμος, παρότι ξεκάθαρα είναι ο πλέον λανθασμένος τρόπος να λύνεις τις διαφορές σου». Η ανταπόκριση του Μπλάνκο έκλεινε με ένα «κανείς πλέον δεν μπορεί να σε διασφαλίσει για τίποτα» και αποφάσιζε να μην επιστρέψει στην Ουκρανία.

«Μπορεί να βρεθεί μια λύση που να συμφέρει και τις δύο πλευρές», πρόσθετε και το πιθανότερο σενάριο έμοιαζε η επιστροφή στη Λανούς. Η μεγάλη του αγάπη δεν μπορούσε να καλύψει το κόστος της μεταγραφής του, ούτε εκείνο το συμβολαίου του και ως από μηχανής Θεός εμφανίστηκε η Γουέστ Μπρομ. «Στην αρχή ήμουν λίγο αγχωμένος γιατί θεωρούσα ότι το πρωτάθλημα στην Αγγλία δεν μου ταιριάζει. Θέλει δυνατό στυλ παιχνιδιού και δεν είναι το καλύτερό μου», παραδεχόταν και στην πορεία θα αποδεικνυόταν αληθής. Στην Premier League έχει παίξει μόλις σε τρία λεπτά για συνολικό χρονικό διάστημα των 36 λεπτών! Ο Σεμπαστιάν Μπλάνκο δεν απογοητευόταν.

«Από μικρός είμαι πολύ θρήσκος, καθολικός στην αποστολική εκκλησία. Πάντα πήγαινα δύο φορές την εβδομάδα στην εκκλησία, κάθε Τετάρτη και Κυριακή. Είμαι σίγουρος ότι αυτό με βοηθάει, μου δίνει δύναμη και με κρατάει αφοσιωμένο στο στόχο μου. Είμαι επίσης σίγουρος πως όλα συμβαίνουν, επειδή ο Θεός τα επιτρέπει». Από το στόμα του και στης... Παναγίας το αυτί! -