"Παναγιώτη ζεις..."

Δεν ήταν λίγες οι φορές που στην Κρήτη στηνόταν γλέντι όταν πήγαινε ο Δικέφαλος κι οι άνθρωποι του εκεί...

Το προηγούμενο Σάββατο, ένας καλός φίλος τους, αποφάσισε να τιμήσει την μνήμη ενός φίλου που έφυγε νωρίς. Άδικα... Και τόσο πρόωρα... Του Παναγιώτη Ποικιλίδη.

"Ο αγαθός γίγαντας" του ΠΑΟΚ, είχε μπει στις καρδιές των κατοίκων των Ανωγείων και αυτοί δεν τον ξεχνούν. Αυτό απέδειξε κι ο π. Ανδρέας, ο οποίος τίμησε την μνήμη του...

Πιο συγκεκριμένα, αναφέρει η ιστοσελίδα "anogi.gr": "Για έναν άνθρωπο που τον θεωρούμε Ανωγειανό,ο οποίος τίμησε την Ελληνική σημαία με τους αγώνες του και θα μείνει πάντα ζωντανός στις μνήμες μας".

Με αυτά τα λόγια απευθύνθηκε ο π. Ανδρέας σε φίλους του Παναγιώτη Ποικιλίδη που βρέθηκαν χθες στην αίθουσα ηλεκτρονικών υπολογιστών της ενορίας στα Ανώγεια,για να τιμήσουν την μνήμη του.

Το φαϊ θυμιατίστηκε ξανά και όλοι άρχισαν τις ιστορίες για τον μεγάλο Έλληνα Ολυμπιονίκη,τόσο από την παρουσία του στα Ανώγεια όσο και για τις υπόλοιπες αξιόλογες δράσεις του.

Βραστό και κοκκινιστό κρέας καθώς και μακαρόνια βρασμένα στο ζουμί του κρέατος ήταν έτοιμα προς τιμήν ενός σπουδαίου άντρα που έφυγε τόσο πρόωρα από τη ζωή.

Παράλληλα υπήρχε και μουσική υπόκρουση από αγαπημένα του Ποντιακά τραγούδια αλλά και τον Νίκο Ξυλούρη που με τη φωνή του ενώνει όλους τους Έλληνες.

Ήταν η τρίτη φορά που τιμάτε η μνήμη κάποιου στην ενορία του Αγίου Γεωργίου,αυτή τη φορά όχι Ανωγειανού στην καταγωγή αλλά στην ψυχή.

Στην αίθουσα βρέθηκαν μεταξύ άλλων ο Αντιδήμαρχος Ανωγείων Βασίλης Σμπώκος καθώς και αντιπροσωπείες φιλάθλων του Π.Α.Ο.Κ από Χανιά,Ρέθυμνο και Ηράκλειο.

Ο π.Ανδρέας μετά το πέρας της βραδιάς αποχαιρέτησε με εξίσου ξεχωριστό τρόπο τον φίλο του Παναγιώτη μέσω της προσωπικής σελίδας του μαζί με το τραγούδι του Ξυλούρη "Μάνα κι αν έρθουν οι φίλοι μου"..ανέφερε χαρακτηριστικά:

To 2013, όταν o Παναγιώτης Ποικιλίδης έφυγε από τα Ανώγεια μου είπε.. "Π. Ανδρέα παντοτινός δικός σας φίλος και των Ανωγείων. Εις το επανιδείν.."

Η μοίρα έφερε τον πρόωρο χαμό του χωρίς να τον δω ξανά από κοντά. Κι όμως! Σήμερα που η βραδιά στα Ανώγεια ήταν αφιερωμένη στη μνήμη του, καθίσαμε και τα είπαμε ξανά.

Άλλοτε ακούγοντας τα αγαπημένα του ποντιακά τραγούδια, και άλλοτε τα δικά μου αγαπημένα του Νίκου Ξυλούρη. Εύχομαι να χορεύεις απόψε στον ουρανό φίλε μου..
"Και σαν ξυπνήσουν το πρωί...θα τους το πω πως απόθανες."