Ίδωμεν… Και ούτω βοήσωμεν: Ωσαννά!

Aπό pamesports.gr: Η ριμάδα η αμφιβολία – επειδή περί τέτοιας πρόκειται – ναι μεν, δηλητηριάζει τα πάντα αλλά δεν τα σκοτώνει, δε! Έτσι παρά την ογκώδη... Ξεχειλίζει ο όγκος της...
Πηγή: pamesports.gr
Ίδωμεν… Και ούτω βοήσωμεν: Ωσαννά!

Παρά την ογκώδη ελπίδα μας λοιπόν, πως θα γυρίσει επιτέλους η ήλιος για το άμοιρο ποδόσφαιρο του τόπου μας... Το ανάχωμα της αμφιβολίας μας είναι ογκωδέστερο.

Και ξέρετε το γιατί. Δε ρωτάμε. Καταφατικά μιλάμε. Δεδομένη θεωρούμε την γνώση σας για την αμφιβολία μας. Επειδή πολύ απλά, πάρα πολύ απλά... Αυτά μας τα 'παν κι άλλοι. Όχι σε τέτοιο βαθμό σκληρότητας μέτρων κατά της βίας τουλάχιστον. Αυτά όμως, μας τα 'παν κι άλλοι. Αποτέλεσμα; Καήκαμε στο γιαούρτι. Πώς να μην φυσάμε και στο γάλα;

Να εξηγηθούμε πάντως, για να μην παρεξηγηθούμε. Δεν ψηφίσαμε ΣΥΡΙΖΑ. Με άλλα λόγια; Δεν ανεμίζουμε το λάβαρο της αισιοδοξίας μας για κομματικούς λόγους. Σε ορισμένα θέματα μάλιστα, είναι χαώδη τα πιστεύω μας με του ΣΥΡΙΖΑ. Σε ορισμένα βέβαια, χαιρετίζουμε – επιτέλους - κοινά πιστεύω! Ένα από αυτά τα θέματα είναι κι η κάθετη προσέγγιση στην αντιμετώπιση της βίας.

Πολύ καλά, πάρα πολύ καλά σκέφτεται. Κι ανάλογα νομοθετεί ο Σταύρος Κοντομής. Το πρόβλημα πάντως, του ελληνικού αθλητισμού ποτέ δεν ήταν οι νόμοι. Η εφαρμογή τους ήταν πάντοτε το πρόβλημα. Ουδέποτε κατέστη δυνατή. Η Πολιτεία κορόιδευε την κοινωνία.

Όλο νόμοι κι αστυνόμοι. Και σπανίως... Υπονόμοι, για να εκβάλλονται τα λύματα βίας και διαφθοράς. Ουδεμία ωφέλεια για το ποδόσφαιρο! Για τον αθλητισμό γενικά. Κάθε υφυπουργός έφερνε και δικό του νόμο. Με εξαίρεση τον Γιώργο Φλωρίδη επί ΠΑΣΟΚ και τον Γιώργο Ορφανό επί ΝΔ ουδείς άλλος επιχείρησε να κτυπήσει την γροθιά στο μαχαίρι...

Το επιχειρεί ο Σπύρος Κοντονής επί ΣΥΡΙΖΑ. Δεν σπεύδουμε, να πετάξουμε την σκούφια μας από χαρά. Επιμένουμε. Και περιμένουμε. Ελπίζουμε φυσικά. Προσδοκούμε εύλογα. Θα πετάξουμε την σκούφια μας όταν κι εφ' όσον καταστεί δυνατή η λύση του προβλήματος. Όταν επιτέλους. εφαρμοστούν οι νόμοι. Κι αναπνεύσει η κοινωνία στα γήπεδα. Πνίγεται κι εκεί, βλέπετε!

Το αυτοδιοίκητο του ελληνικού ποδοσφαίρου είναι μία παρεξηγημένη έννοια. Το αυτοδιοίκητο δεν σημαίνει κράτος εν κράτει! Δεν σημαίνει ασυδοσία. Δεν καταλύει την ελληνική Πολιτεία η παγκόσμια κι η ευρωπαϊκή Ομοσπονδία. Δεν καθιστά σαν άβατον την διοικητική διαχείριση του αθλήματος.

Δεν χρειάζεται κόπος. Τρόπος χρειάζεται για να απαλλαγούμε από τα λύματα βίας και διαφθοράς. Φυσικά και σεβασμός στο αυτοδιοίκητο να υπάρξει αλλά... Και σεβασμός στο φίλαθλο κοινό του τόπου. Η εφαρμογή των νόμων είναι ο τρόπος. Ο μοναδικός τρόπος...

Του Άρι Νικολάκη

Διαβάστε ακόμη...