Οι θλάσεις έχουν την δική τους… ιστορία!

Αν δεν κάνω λάθος ο μέσος όρος είναι μια θλάση κάθε εβδομάδα. Εικοσιτρείς θλάσεις έχουν καταγραφεί στο ιατρικό δελτίο του Δικεφάλου από την έναρξη της φετινής περιόδου. Προμηθεύτηκαν μάλιστα στην ΠΑΕ (όπως αναφέρει το ρεπορτάζ) και ειδικό μηχάνημα πρόβλεψης των θλάσεων. Λες και οι θλάσεις είναι ο καιρός και θα χρησιμοποιούν μηχανήματα για να ετοιμάσουν το μετεωρολογικό δελτίο. Θα έχουμε δηλαδή το δελτίο θλάσεων δηλαδή.

Ας υποθέσουμε ότι όντως μπορούν αυτά τα μηχανήματα να προβλέψουν θλάσεις και να βελτιώσουν την κατάσταση. Για να προχωρήσουμε παρακάτω. Γυρνώντας πίσω τον χρόνο διαπιστώνουμε ότι το πρόβλημα δεν είναι φετινό. Δεν εμφανίστηκε ξαφνικά το πρόβλημα των θλάσεων στον ΠΑΟΚ. Και την εποχή του Δώνη ήταν αυξημένος ο αριθμός των θλάσεων, και την εποχή του Στέφενς και την εποχή του Αναστασιάδη.

Το πρόβλημα αποτελεί μάστιγα για τον ΠΑΟΚ την τελευταία 4ετία τουλάχιστον. Προπονητές άλλαξαν, γυμναστές άλλαξαν, γιατροί άλλαξαν, φυσιοθεραπευτές άλλαξαν, τρόποι θεραπείας και αποθεραπείας άλλαξαν, αλλά το πρόβλημα όχι μόνο παραμένει αλλά διογκώνεται. Δεν είναι γιατρός. Δεν έχω ιατρικές γνώσεις. Συζητώντας με έναν δυο ειδικούς εκτός ΠΑΟΚ, με βοήθησαν να καταλήξω στο συμπέρασμα ότι δεν έχουν ευθύνη για το πρόβλημα των θλάσεων ούτε οι προπονητές, ούτε οι γυμναστές, ούτε οι γιατροί, ούτε οι φυσιοθεραπευτές.

Σαφώς δεν είναι ήταν όλοι οι καλύτεροι στην δουλειά τους. Αυτό όμως δεν σημαίνει ότι για την μάστιγα των θλάσεων μπορούν να αποδοθούν οι ευθύνες σε συγκεκριμένα άτομα από τη στιγμή που τα πρόσωπα στον ΠΑΟΚ αλλάζουν αλλά το πρόβλημα παραμένει. Γίνεται λόγος για την ποιότητα των γηπέδων στις εγκαταστάσεις της Νέας Μεσημβρίας που όπως υποστηρίζουν κάποιοι ίσως δημιουργεί το πρόβλημα των θλάσεων. Έκανα μια έρευνα και σ΄ αυτό τον τομέα. Διαπίστωσα ότι έχουν γίνει όλες οι απαραίτητες εργασίες στο υπέδαφος, έχουν ακολουθηθεί όλες οι προδιαγραφές και υπάρχει η σύμφωνη γνώμη ελλήνων και ξένων (που δεν έχουν σχέσεις μεταξύ τους) για την κατασκευή των γηπέδων και την συντήρηση των χόρτων στις εγκαταστάσεις του Δικεφάλου.

Αν έφταιγαν τα γήπεδα, ομάδες όπως ο ΠΑΣ Γιάννινα, ο Λεβαδειακός, ο Πανιώνιος και πολλές ακόμα στην Superleague, που λίγο πολύ είναι γνωστό κάτω από ποιες συνθήκες προετοιμάζονται μέσα στον χειμώνα δεν θα έπρεπε να συμπληρώνουν ούτε 11αδα για τους αγώνες τους. Για να μην το πολυκουράζω, πριν καταλήξω στο συμπέρασμα που αποτελεί προσωπική άποψη και όχι άποψη ειδικού, θα θυμίσω ότι την εποχή του Σάντος που ο μέσος όρων ηλικίας των παικτών ήταν πολύ πάνω από 30, ο αριθμός των θλάσεων ήταν πολύ – πολύ μικρότερος. Δεν μπορεί να γίνει σύγκριση (σε αριθμούς και συχνότητα) εκείνης της εποχής με την τελευταία 4ετία στο θέμα των θλάσεων.

Το θέμα μου δεν είναι ο Σάντος. Το διευκρινίζω για να μην ξεκινήσουν ορισμένοι να αναφέρουν ότι έχω διάθεση να αβαντάρω τον Σάντος που προσωπικά τον συγκαταλέγω στους κορυφαίους προπονητές που πέρασαν από τον πάγκο του ΠΑΟΚ. Όταν έρθει η ώρα θα αναφερθώ (το έχω κάνει και στο παρελθόν) στο συγκεκριμένο θέμα. Το θέμα είναι οι θλάσεις. Ποια η διαφορά των παικτών πάνω από τα 30 και των νεαρών; Η εμπειρία στην διαχείριση του σώματος τόσο στις προπονήσεις όσο και στους αγώνες. Οι διατροφικές συνήθειες (αποδεδειγμένα εντελώς διαφορετικές) και τέλος η καθημερινότητα στην προσωπική ζωή. Δεν είναι μυστικό ότι τα τελευταία χρόνια οι παίκτες του ΠΑΟΚ (όχι μόνο όσοι βρίσκονται σήμερα στο ρόστερ της ομάδας) έδωσαν δικαιώματα για την προσωπική τους ζωή.

Για την εξωγηπεδική τους ζωή και τον τρόπο που διαχειρίζονται τον εαυτό τους. Η Θεσσαλονίκη είναι μικρή και σχεδόν τίποτε δεν μένει κρυφό. Κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι τα λουριά είναι σφιχτά... δεμένα στο συγκεκριμένο θέμα. Υπάρχει –χρόνια τώρα- μια γενική χαλαρότητα στο συγκεκριμένο τομέα που πολλοί (άνθρωποι που ασχολούνται με το ποδόσφαιρο και έχουν άποψη πουν συνοδεύεται από πτυχία αλλά και εμπειρία) υποστηρίζουν ότι παίζει καθοριστικό ρόλο στην υγεία των ποδοσφαιριστών.

Δεν υποστηρίζω ότι όλοι οι παίκτες είναι ίδιοι ούτε και ότι αυτό είναι το πρόβλημα για το σύνολο των θλάσεων. Σίγουρα όμως η εξωγηπεδική ζωή παίζει ρόλο και θα ήταν καλό να ασχοληθούν σοβαρά με το θέμα αυτό στην Τούμπα. Το πρόβλημα δεν θα το λύσουν ούτε τα μηχανήματα, ούτε οι συσκέψεις. Ας δοκιμάσουν να σφίξουν τα... λουριά. Το αποτέλεσμα μπορεί να τους δικαιώσει.