Καντσελιέρι: Ένας τρελός που παίρνει «φωτιά» και… κλέβει! (vid)

Αφού είχε αναλάβει τη Λιμόζ, τον Οκτώβριο του 2022, το Basketball Champions League, ετοίμασε ένα αφιέρωμα για τον Ιταλό τεχνικό, ο οποίος απαντάει με το δικό του τρόπο στις ερωτήσεις που του τέθηκαν.

Δείτε και διαβάστε παρακάτω, όσα είπε…

«Πιστεύω ότι ένας προπονητής πρέπει να είναι ορθολογιστής, λογικός, έξυπνος, αιχμηρός και όλα αυτά, αλλά για να επιβιώσει στο άγχος, που είναι σωματικό, και πνευματικό, ενώ υπάρχει το πάθος και η αφοσίωση, μερικές φορές πρέπει να είναι… τρελός!» είπε αρχικά.

Εξηγώντας το λόγο για τον οποίο έγινε προπονητής σημείωσε… «Δεν έχω ιδέα! Σπούδαζα κλασσική λογοτεχνία στη Ρώμη και προπονούσα μια ομάδα γυναικών. Με κάλεσαν να γίνω βοηθός προπονητή σε μια ομάδα τρίτης κατηγορίας, με ένα φιλόδοξο πρότζεκτ. Θυμάμαι ότι βρισκόμουν στην Πιάτσα ντελ Πόπολο που είναι πολύ γνωστή στη Ρώμη. Κάλεσα έναν από τους καλύτερους μου φίλους και μου είπε ότι αν δεν πάω, θα με σκοτώσει! Βασικά, αυτός είναι ο λόγος που έγινα προπονητής!»

Σε ερώτηση για το τι του αρέσει περισσότερο σε αυτήν τη δουλειά, απάντησε… «Το παιχνίδι. Τα πάντα είναι γύρω από αυτό και τη στιγμή του αγώνα. Για παράδειγμα η αδρεναλίνη είναι πολύ υψηλή».

Όσο για το τι δουλεύουν οι ίδιοι οι προπονητές για να γίνουν καλύτεροι; «Η δική μας προπόνηση, είναι να παρακολουθούμε τις προπονήσεις μας και να προσπαθούμε να έχουμε μια καλύτερη γλώσσα του σώματος, να σταματάμε κάποιες στιγμές περισσότερο και κάποιες άλλες λιγότερο. Να είμαστε πιο συγκεντρωμένοι. Να παρακολουθούμε άλλους αγώνες, να βλέπουμε τους αντιπάλους που προσπαθούν να μας ξεγελάσουν. Δεν έχει να κάνει μόνο με το να καταλάβεις ποιοι είναι και πως παίζουν, αλλά αν μπορείς να κλέψεις κάτι. Βασικά, είμαι ένας κλέφτης! Κλέβω από παντού» απάντησε.

Ο Καντσελιέρι μίλησε επίσης και για τους προπονητές που αποτελούν τη δική του πηγή έμπνευσης… «Δεν έχω κάποιο συγκεκριμένο. Συνήθως με αυτήν την ερώτηση όλοι το παίρνουν προσωπικά. Έφτασα τα 50, είμαι σοφός και δε θα πω κάποιο συγκεκριμένα. Προσπαθώ να μάθω από τους καλύτερους».

Όσον αφορά τον παίκτη που θα ονειρευόταν να συνεργαστεί, είπε… «Όταν ήμουν βοηθός στην Αρμάνι Μιλάνο, είχα ήδη επιτύχει το όνειρο μου, έχοντας κάποιους από αυτούς. Έχω να πω ότι είμαι ικανοποιημένος. Αν το θέσουμε με έναν άλλο τρόπο, θα ήθελα είτε πιο σύντομα είτε αργότερα στην καριέρα μου, να γίνω αυτός που θα μπορεί να επιλέξει έναν τέτοιο παίκτη».

Αναφερόμενος στο πρώτο στοιχείο που ξεχωρίζει σε έναν παίκτη πριν τον επιλέξει, υπογράμμισε… «Έχω ένα όριο όταν είναι για παίκτες που θα προπονήσω. Μερικές φορές υπάρχουν παίκτες που έχουν πολύ ταλέντο, αλλά δεν είναι και τόσο θετικοί στην οδηγία του προπονητή. Προσπαθώ πρώτα να δω πως θα κολλήσουν μαζί μου μέσα στη ρουτίνα, μέσα στην ημέρα, μέσα στην εβδομάδα, μέσα στο μήνα, μέσα στη χρονιά. Οπότε βλέπω αν είναι δεκτικοί στην προπονητική οδηγία, όπως τη δίνω εγώ που μερικές φορές, δεν είναι με τον τρόπο που θα έπρεπε… Παίρνω «φωτιά» στη διάρκεια της προπόνησης, οπότε χρειάζομαι ανθρώπους που να μπορούν να κάνουν το ίδιο με μένα ή να μην το παίρνουν προσωπικά, όταν συμβαίνει από μεριάς μου».

Εξηγώντας τον τρόπο με τον οποίο κερδίζει το σεβασμό των παικτών του, σημείωσε… «Είναι πάντα δύσκολο να έχεις το σεβασμό των παικτών. Ειδικά για έναν προπονητή όπως εγώ, επειδή το βιογραφικό μου δεν είναι μεγάλο. Ναι, έχω εμπειρία, αλλά κάθε φορά σκέφτομαι ότι πρέπει να κερδίσω το σεβασμό με τη γνώση και με τη βοήθεια που μπορώ να δώσω στους παίκτες, καθώς και με το να είμαι δίκαιος. Ο τρόπος μου για να το κάνω αυτό, είναι με συζήτηση κυρίως για το μπάσκετ. Δε θέλω να είμαι αυτός που λέει ψέματα ή που θα υποσχεθεί κάτι. Απλά, μαζί θα επιτύχουμε ένα στόχο, που είναι τόσο κοινός, όσο και προσωπικός».

Πως μοιάζει μια πρώτη προπόνηση του Καντσελιέρι στην προετοιμασία; «Είναι περίεργα… Μοιάζουμε σαν προπόνηση με παιδιά κάτω των 14 ετών, με το ένας εναντίον ενός και όλα αυτά. Όλοι με κοιτούν και αναρωτιούνται: «Έτσι θα ξεκινήσουμε; Κόουτς μας κάνεις πλάκα» ήταν η απάντηση του.

Τέλος, ο Καντσελιέρι αναφέρθηκε στις ώρες… ύπνου που έχει χάσει λόγω του μπάσκετ: «Δε μπορώ να κοιμηθώ πέντε ώρες σερί. Υπερβάλλω γιατί είμαι Ιταλός. Ωστόσο, δεν κοιμάμαι καλά τις περισσότερες φορές, λόγω του μπάσκετ».