«Γύρισα στο σπίτι μου…»

Ο William Hatcher, όμως, το έκανε, επιστρέφοντας στη Θεσσαλονίκη, το δεύτερο σπίτι του και τον ΠΑΟΚ στον οποίο θα βρει ανθρώπους που θεωρεί οικογένεια του...

Ανήμερα των γενεθλίων του, ο "Bean" εξηγεί στο paokbc.gr τους λόγους για τους οποίους επέλεξε να επιστρέψει στον ΠΑΟΚ, θυμάται καλές και κακές στιγμές από την προηγούμενη θητεία και ετοιμάζεται για τη νέα απαιτητική σεζόν...

-Ήταν εύκολη ή δύσκολη η απόφαση να επιστρέψεις;

«Για μένα ήταν εύκολη απόφαση να επιστρέψω στον ΠΑΟΚ. Όπως ξέρετε, πάντα θεωρούσα τη Θεσσαλονίκη το δεύτερο σπίτι μου. Είναι ένα από τα μέρη που με κάνουν να αισθάνομαι πολύ άνετα. Στον ΠΑΟΚ κατάλαβα τι σημαίνει να κάνεις καριέρα... Η επιθυμία μου να παίξω ξανά στον ΠΑΟΚ υπήρχε και απλά έπρεπε να κυλήσουν θετικά και οι υπόλοιπες λεπτομέρειες...»

-Είναι σχετικά σπάνιο για έναν παίκτη να παίζει στην ίδια ομάδα σε τρεις διαφορετικές σεζόν...

«Ναι είναι σπάνιο, αλλά εγώ πάντα θεωρούσα σπίτι μου τον ΠΑΟΚ. Μερικές φορές, η καριέρα σου σε πάει σε άλλες ομάδες για οικονομικού λόγους, αλλά σε αυτό το στάδιο της καριέρας μου, ήθελα να νιώθω άνετα και να είμαι χαρούμενος και αυτός είναι ο λόγος που γύρισα στον ΠΑΟΚ και τη Θεσσαλονίκη».

-Τι σημαίνει ο ΠΑΟΚ για σένα;

«Ο ΠΑΟΚ σημαίνει πολλά για μένα. Όπως είπα και πριν, η δεύτερη σεζόν μου με τον ΠΑΟΚ άλλαξε την καριέρα μου. Έγινα γνωστός στην Ευρώπη ως παίκτης και έτσι είχα τη δυνατότητα να καθιερωθώ ως παίκτης της... ασπρόμαυρης Partizan, που είναι αδερφό σωματείο του ΠΑΟΚ. Το να φοράω τα ασπρόμαυρα είναι πολύ σημαντικό για μένα μετά από αυτές τις δύο σεζόν».

-Πρωτάθλημα, Κύπελλο, Basketball Champions League... Θα είναι μια μεγάλη σεζόν. Τι περιμένεις προσωπικά και τι από την ομάδα;

«Θα είναι μία... μεγάλη σεζόν, αλλά περιμένω από την ομάδα να αποδώσει καλά. Πιστεύω ότι έχουμε παίκτες με ταλέντο σε πολλές θέσεις. Δεν θα κάνω πρόβλεψη από τόσο νωρίς, αλλά περιμένω να είμαστε μια πραγματικά σκληρή ομάδα φέτος».

-Ποια καλή ή κακή στιγμή σου έχει μείνει από τις δύο προηγούμενες σεζόν σου στον ΠΑΟΚ;

«Είναι τόσες πολλές οι αναμνήσεις μου. Την τελευταία μου χρονιά στον ΠΑΟΚ, θυμάμαι ότι είχαμε μία πραγματικά καλή ομάδα, παίξαμε καλά στο Eurocup και προκριθήκαμε στο TOP 16. Θυμάμαι το νικητήριο καλάθι στην Κωνσταντινούπολη κόντρα στην Besiktas. Ήταν ένα σπουδαίο παιχνίδι! Θυμάμαι, βέβαια και την απαίσια ήττα στον ημιτελικό του Κυπέλλου, όταν είχαμε την ευκαιρία να προκριθούμε στον τελικό. Τόσες πολλές αναμνήσεις...»

-Πρόκειται να δεις αρκετά οικεία πρόσωπα στην ομάδα...

«Ο Βαγγέλης (Μαργαρίτης) και ο Άπο (Τσόχλας) είναι οι άνθρωποι μου, όπως και ο Κώστας (Χαραλαμπίδης) που είναι πλέον προπονητής. Αυτούς τους τρεις τους αισθάνομαι σαν αδερφούς μου. Θυμάμαι τον Χρυσικόπουλος που είχε έρθει στη διάρκεια της σεζόν, αλλά και τον Κόνιαρη από την πρώτη μου σεζόν στον ΠΑΟΚ, όταν έπαιζε στην εφηβική ομάδα και από τότε έλεγα ότι είχε πολύ ταλέντο. Και φυσικά θυμάμαι τους ανθρώπους γύρω από την ομάδα... Τον Μπάνε, τον Τέλη και τον Magic... Έχω καλές αναμνήσεις από αυτούς. Τέλος ο Μανώλης (Βαλλιάνος), ο Πάνος (Βασιλείου) και ο Γιώργος (Τσουκαλάς) είναι σαν οικογένεια για μένα. Είχα την ευκαιρία να επιστρέψω στην Ελλάδα για τον γάμο του Πάνου, οπότε σίγουρα νιώθω αυτούς τους ανθρώπους ως μέλη της οικογένειας μου...»

-Υπάρχουν όμως και νέα πρόσωπα στην ομάδα. Έχεις μιλήσει με τον Ηλία Παπαθεοδώρου; Γνωρίζεις κάποιον από τους ξένους της ομάδας;

«Ναι, μίλησα με τον προπονητή. Νομίζω ότι θα απολαύσουμε τη συνεργασία μας. Δεν ξέρω κάποιον από τους ξένους της ομάδας προσωπικά, αλλά έχω συναντήσει τον Phil Goss στο Las VegasΛας Βέγκας αυτό το καλοκαίρι και εκεί είχαμε την ευκαιρία να γνωριστούμε»..

-Την τελευταία φορά που έπαιξες στο "PAOK Sports Arena" ήταν στον αγώνα με την Partizan, στον οποίο η ατμόσφαιρα ήταν εκπληκτική. Έχεις να στείλεις ένα μήνυμα στους φίλους του ΠΑΟΚ;

«Θυμάμαι πολύ καλά αυτό το παιχνίδι. Η ατμόσφαιρα ήταν πράγματι εκπληκτική και θυμάμαι ότι είχα πραγματοποιήσει και πολύ καλή εμφάνιση. Μου άρεσε που κατάφερα να φύγω νικητής! Ήταν ένα ιδιαίτερο παιχνίδι και για τις δύο ομάδες και πραγματικά εκτιμώ την αγάπη και την υποστήριξη που παίρνω από όλους τους «ασπρόμαυρους» φιλάθλους. Με κάνουν να τους νιώθω σαν οικογένεια και αυτό είναι ανεκτίμητο».