Στογιάκοβιτς: "Σκέφτομαι πάντα τους τελικούς του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό"

Ο Πέτζα Στογιάκοβιτς δήλωσε ότι υπάρχουν δύο αποτυχημένες στιγμές στην καριέρα του που θα θυμάται πάντα, αναφέροντας την ήττα του ΠΑΟΚ από τον Παναθηναϊκό στους τελικούς της Α1 το 1998, αλλά και ένα άστοχο τρίποντο που τον στοιχειώνει από τα playoffs του 2002 και τις μάχες των Κινγκς με τους Λείκερς.

Ο παλαίμαχος φόργουορντ θυμήθηκε πώς ο ΠΑΟΚ και η χώρα μας τον αγκάλιασαν αφότου υποχρεώθηκε να αφήσει την χώρα του λόγω του πολέμου που διέλυσε την Γιουγκοσλαβία την δεκαετία του 90', ενώ έκανε ξεχωριστή αναφορά σε δύο αποτυχημένες στιγμές που σημάδεψαν την καριέρα του, με την μία να έχει ελληνικό χρώμα.

"Είμαι περήφανος για ό,τι πέτυχα, δεν μετανιώνω για τίποτα. Υπάρχει όμως κάτι που σκέφτομαι όμως" ανέφερε χαρακτηριστικά ο Στογιάκοβιτς, που φόρεσε την φανέλα του ΠΑΟΚ από το 1993 έως το 1998, προσθέτοντας: "Σκέφτομαι τους τελικούς του ΠΑΟΚ με τον Παναθηναϊκό (σ.σ το 1998), όπου χάσαμε στο 5ο παιχνίδι το πρωτάθλημα (σ.σ οι "πράσινοι" κατέκτησαν τον τίτλο με 3-2 νίκες.

Και σκέφτομαι το σουτ που έχασα στο Game 7 των τελικών της Δύσης το 2002 ανάμεσα στους Κινγκς και τους Λέικερς".

Το σουτ που αναφέρει ο Στογιάκοβιτς είχε ιστορική σημασία. Τότε, στο Game 7 της σειράς των Κινγκς με τους Λέικερς, με το σκορ στο 98-99 για το Λ.Α, αστόχησε σε τρίποντο με 11 δευτερόλεπτα να μένουν για το φινάλε. Τελικά η κανονική διάρκεια του αγώνα έληξε με το σκορ ισόπαλο με 100-100, με τους Λέικερς να παίρνουν την νίκη στην παράταση με 112-106 και μαζί την πρόκριση στους τελικούς του NBA, όπου κατέκτησαν τον 3ο σερί τίτλο τους. Κλείνοντας το θέμα, ο Στογιάκοβιτς τόνισε:

"Αυτές οι στιγμές μου άφησαν έντονη εικόνα σοτ μυαλό. Νομίζω ότι πολλοί από τους συμπαίκτες μου (σ.σ στους Κινγκς) θυμούνται εκείνη την ομάδα και τα έξι χρόνια που περάσαμε εκεί. Την χημεία που είχαμε, αλλά και τους ανθρώπους".

Τέλος, αναφερόμενος στον λόγο που έχει επιλέξει να ζει με την οικογένειά του κυρίως στις ΗΠΑ και στην Ελλάδα, τόνισε: "Η Ελλάδα εμφανίστηκε στην πιο σημαντική στιγμή στην ζωή μου, στα εφηβικά μου χρόνια, μετά τις δυσκολίες του πολέμου.

Επιτέλους, είχα την ευκαιρία να πάω σε μία χώρα που ένιωθα ελεύθερος, όπου μπορούσα να ζήσω χωρίς να κοιτάζω πίσω. Απλώς χαλάρωσα σαν φυσιολογικός έφηβος. Επί τη ευκαιρία, τότε η ελληνική λίγκα ήταν από τις πιο δυνατές στην Ευρώπη. Η ευκαιρία που είχα να προπονηθώ με τους καλύτερους παίκτες και να παίξω στο υψηλότερο επίπεδο στην Ευρώπη με βοήθησε.

Σκέφτομαι την Ελλάδα με έντονα συναισθήματα, για εμένα είναι η δεύτερη πατρίδα μου μετά την Σερβία".