Ένα «όχι» με πολλαπλούς αποδέκτες…

Η πρώτη φορά είναι παράξενη. Νιώθεις στην κορυφή του κόσμου. Ανίκητος. Άτρωτος. Νιώθεις πως κάθε μέρα θα είναι έτσι. Είναι μία παραζάλη, σαν το βέρτιγκο των πιλότων, που τους οδηγεί… καρφί προς την θάλασσα, ενώ εκείνοι πιστεύουν ότι αγγίζουν τον ουρανό.

Ο ΠΑΟΚ το καλοκαίρι του 2019 εκτίμησε ότι μπορεί να ανανεώσει το καστ, να ανακυκλώσει δομικά πρόσωπα και να έχει το ίδιο αποτέλεσμα.

Επέλεξε να μην ανανεώσει τα συμβόλαια του Κάνιας και του Σάχοφ, ο προπονητής αποχώρησε, τα νέα πρόσωπα που ήρθαν (Εσίτι, Αουγκούστο, Στοχ, Ροντρίγκο) δεν έφεραν την αναβάθμιση που θα περίμεναν όλοι. Η πρόθεση ήταν καλή, μα η πράξη απέδειξε ότι οι βίαιες αλλαγές δεν έφεραν καλύτερες ημέρες.

Αυτή τη φορά, τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο οργανισμός του ΠΑΟΚ είναι πολύ πιο ώριμος από την κορυφή, ως το τελευταίο γρανάζι που δουλεύει για αυτόν. Ξέρει να διαχειρίζεται πιο σοφά τις καταστάσεις. Ξέρει να τις ζυγίζει καλύτερα.

Φαίνεται, φάνηκε ήδη δηλαδή, πως η στρατηγική επιλογή είναι διαφορετική. Δόμηση και όχι αποδόμηση.

Η συναρπαστική ανατροπή στην περίπτωση του Γιάννη Κωνσταντέλια στέλνει μηνύματα παντού.

Ο ιδιοκτήτης – οπαδός Ιβάν Σαββίδης λίγες ημέρες μετά από μία ακόμα γενναία αύξηση μετοχικού κεφαλαίου, «φώναξε» πως δεν ενδιαφέρεται να ρευστοποιήσει περιουσιακά στοιχεία. Προέχει η αγωνιστική απογείωση.

Λέγοντας «όχι» σε ένα καράβι λεφτά που έδιναν οι Αυστριακοί, έστειλε ένα μήνυμα με πολλαπλούς αποδέκτες. Στον εγχώριο ανταγωνισμό, στην αγορά, στους συμπαίκτες του Ντέλια, στους οπαδούς, σε κάθε ομάδα που ορέγεται παίκτες του Δικέφαλου, στους υποψήφιους μεταγραφικούς στόχους.

Ένα μήνυμα σαφές και ξεκάθαρο. Ο ΠΑΟΚ θέλει να μεγαλώσει, να δυναμώσει, να εξελιχθεί, να γιγαντωθεί. Άμεσα! Εδώ και τώρα!

Αυτό το «όχι» μπορεί να επιταχύνει ένα σωρό υποθέσεις. Ήδη η περίπτωση του Μαντί έκλεισε. Του Σβαμπ επίσης. Αν τελεσφορήσουν και αυτές του Μεϊτέ και του Κεντζιόρα, ο ΠΑΟΚ θα έχει βάλει τα πιο ισχυρά θεμέλια για την νέα σεζόν, ακόμα κι αν δεν κάνει καμία άλλη μεταγραφή!