Πρέπει να μείνει ή να φύγει ο Λουτσέσκου;

Δεν θέλω να πλειοδοτήσω κι εγώ στους χαρακτηρισμούς για την εμφάνιση του ΠΑΟΚ κόντρα στην Καλλιθέα. Θα πω απλώς ότι ήταν η χειρότερη από πλευράς νοοτροπίας σε μια μια έτσι κι αλλιώς κακή σεζόν. Νομιζω δεν χρειάζεται κάτι παραπάνω από αυτό.

Το βασικό ζητούμενο έτσι κι αλλιώς δεν είναι να αναλυθεί τι δεν πήγε καλά στην Λεωφόρο. Το ζητούμενο είναι να αναλυθεί τι δεν πήγε καλά σε ολόκληρη τη χρονιά.

Η σωστή ανάλυση μιας παταγώδους αποτυχίας άλλωστε μπορεί να οδηγήσει σε επιτυχίες. Στην προκειμένη περίπτωση ήταν η λανθασμένη ανάγνωση της περσινής επιτυχίας, που οδήγησε στις φετινές αποτυχίες. Οπότε, με βάση το ιστορικό του ΠΑΟΚ, δεν μπορούμε να είμαστε ιδιαίτερα αισιόδοξοι για την ορθή ανάγνωση της κατάστασης και κυρίως για τις διορθωτικές κινήσεις που πρέπει να γίνουν και τις δύσκολες αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν.

Η πρώτη και βασικότερη, για να μπούμε στο βασικό θέμα που συζητούν από το βράδυ της Κυριακής οι περισσότεροι ΠΑΟΚτσήδες είναι η παραμονή του Λουτσέσκου.

Προσωπικά, θεωρώ ότι η τρέχουσα αποτελεί μέχρι στιγμής (και δεν βλέπω πως αυτό μπορεί να αλλάξει) τη χειρότερη σεζόν του Ρουμάνου στη Θεσσαλονίκη. Σαφώς χειρότερη και από το 2022 – 23 όταν πάλι τερμάτισε 4ος και έχασε στον τελικό του Κυπέλλου από την ΑΕΚ των δέκα παικτών, ενώ είχε μείνει εκτός Ευρώπης από το καλοκαίρι. Και τούτο διότι τότε είδαμε μέσα στη χρονιά και καλή μπαλίτσα. Είδαμε επίσης τον Κωνσταντέλια και τον Κουλιεράκη να ανεβαίνουν στην κεντρική σκηνή. Είδαμε δηλαδή να μπαίνουν οι βάσεις για την κατάκτηση του πρωταθλήματος που ακολούθησε.

Φέτος, δεν είδαμε καλή μπάλα παρά μονάχα σε λίγες, μεμονωμένες βραδιές, δεν είδαμε κανένα φρέσκο πρόσωπο να μας φτιάξει τη διάθεση και προφανώς δεν μπήκαν βάσεις για τίποτα όσον αφορά στο μέλλον – αντιθέτως φάνηκε περίτρανα ότι ο κύκλος του συγκεκριμένου γκρουπ έχει κλείσει. Το βασικό χαρακτηριστικό της αποτυχίας φέτος, εκείνο δηλαδή που δείχνει περισσότερο από οτιδήποτε άλλο ότι σχεδόν τίποτα δεν πήγε καλά, είναι ότι ο ΠΑΟΚ όσο περνούσε ο καιρός χειροτέρευε! Στο ξεκίνημα της χρονιάς δεν ήταν τόσο κακός. Έγινε κακός, προϊόντος του χρόνου. Κάτι που δεν έχει συμβεί ποτέ στο παρελθόν με τον Λουτσέσκου – οι ομάδες του πάντα ανεβαίνουν από Οκτώβριο – Νοέμβριο και μετά, ασχέτως αν σε φινάλε σεζόν έχουμε ζήσει και άλλες καταρρεύσεις.

Το γεγονός ότι φέτος, σε κανένα σημείο δεν παρουσίασε σταθερή βελτίωση, ότι ποτέ δεν έφτιαξε ένα σύνολο με αρχή, μέση, τέλος και κυρίως με τις δικές του ποδοσφαιρικές αρχές, ότι ακόμα και μετά τις μεταγραφές του Ιανουαρίου όταν “ψηθήκαμε” πώς κάτι αλλάζει προς το καλύτερο, ο ΠΑΟΚ συνέχισε με τις ίδιες ή και χειρότερες παθογένειες, συνοψίζει την πλήρη αποτυχία και του Ραζβάν.

Σημαίνουν τα παραπάνω ότι και ο δικός του κύκλος στον “Δικέφαλο” έχει κλείσει; Εξαρτάται, από τον ίδιο και φυσικά από τον Σαββίδη.

Ο Λουτσέσκου δεν κάθεται σε συμβόλαια και δεν κοροϊδεύει. Αν νιώθει κουρασμένος ή ότι δεν έχει κάτι άλλο να προσφέρει, πιστεύω ότι θα φύγει χωρίς συζήτηση. Αν όμως, ως μεγάλος εγωιστής που είναι, πεισμώσει από το φετινό χάλι και βάλει στόχο να οδηγήσει ο ίδιος τον ΠΑΟΚ ξανά σε επιτυχίες και μάλιστα στην χρονιά συμπλήρωσης 100 ετών ιστορίας του συλλόγου, τότε η μπάλα περνάει στον Ιβάν.

Με τα λάθη του, τις εμμονές του και τα κολλήματα του, ο προσηλωμένος και αποφασισμένος Λουτσέσκου, παραμένει ένας εξαιρετικός προπονητής. Για να είναι όμως προσηλωμένος και αποφασισμένος, θα πρέπει το καλοκαίρι, να ικανοποιηθούν, έστω σε κάποιο βαθμό, τα “θέλω” του.

Συμβαδίζουν άραγε αυτά τα “θέλω” με τα “θέλω” του κλαμπ;

Αν δηλαδή ο Λουτσέσου ζητήσει να μείνει ο Τάισον, να μείνει ο Μεϊτέ, να ανανεώσει ο Σβαάμπ, ο ΠΑΟΚ θέλει να το κάνει; Πρέπει να το κάνει;

Μοιάζει περίπλοκο, αλλά είναι τελικά απλό: Με Λουτσέσκου, ο ΠΑΟΚ συνεχίζει ένα μοντέλο, όχι ακριβώς σωστής ποδοσφαιρικής λειτουργίας, το οποίο δεν εγγυάται το παραμικρό, έχει σκαμπανεβάσματα και τρύπες, όμως στην καλή του εκδοχή, με σωστές επιλογές και συσπείρωση, έχει φέρει τίτλους, επιτυχίες, καλές ευρωπαϊκές πορείες και ωραίο ποδόσφαιρο.

Χωρίς Λουτσέσκου, ο ΠΑΟΚ οφείλει να αλλάξει εντελώς τον τρόπο που λειτουργεί.

Δεν ξέρω ποιο από τα δυο είναι το σωστό. Ξέρω μονάχα ότι η αλλαγή προπονητή, χωρίς αλλαγή μοντέλου, μοιάζει με την πιο σίγουρη συνταγή για εκ νέου αποτυχία.