Το life story του Βλάνταν Ιβιτς

Δεν σηκώνει τα χέρια ψηλά ποτέ. Εκτός απ' όταν έχει μπροστά του την μικρή Ηλέκτρα. Γεννημένος στις 7 Μαϊου του 1977, ο Βλάντιμιρ Ίβιτς συνεχίζει σήμερα να προσφέρει στον αγαπημένο του ΠΑΟΚ από τη θέση του προπονητή της ομάδας Κ20 και την οδηγεί σε αυτό που ξέρει καλύτερα ίσως από τον καθένα. Στον πρωταθλητισμό!

Ο Μίλος και η Βούκιτσα από το Ζρένιανιν της Σερβίας, φέρνουν στον κόσμο δύο παιδιά με το χάρισμα να «μιλούν» στη μπάλα. Ο μεγαλύτερος Ίλια έχει ξεκινήσει ήδη να αγωνίζεται από οκτώ χρονών στην Προλετέρ και ο μικρός αδερφός Βλάντιμιρ ακολουθεί τα χνάρια του, καθώς από δύο χρονών βλέπει τα ποδοσφαιρικά παπούτσια στο σπίτι. Ξεκινάει και εκείνος στα οκτώ του και μένει στην Προλετέρ ως τα 20, πριν αναγκάσει την μεγάλη Παρτιζάν να δαπανήσει για χάρη του 500.000 μάρκα για να τον φέρει στο Βελιγράδι. Ευτυχώς τα δυο αδέρφια δεν πρόλαβαν να «σκοτωθούν» στο κλασικό ντέρμπι της πρωτεύουσας της Σερβίας, αφού ο Ίλια είχε ήδη φύγει από τον μισητό Ερυθρό Αστέρα.

Ο Μίλος Ίβιτς, που «έφυγε» το 2002 δεν είχε καμιά τρέλα με το ποδόσφαιρο, δεν έπαιξε ποτέ, αλλά ούτε είχε πρόβλημα να αφήσει τα δυο του παιδιά να δοκιμάσουν την τύχη τους. Στήριξε τους γιους του και ήταν ο αυστηρότερος κριτής τους. Ακόμη κι όταν έκαναν τον ποδοσφαιρικό κόσμο να μιλάει για το πλούσιο ταλέντο τους, εκείνος δεν έδειχνε ευχαριστημένος. Ετοιμάζοντας τα χειροποίητα αλλαντικά του στην αποθήκη του σπιτιού του στο Ζρένιανιν, τους προσγείωνε με την ειλικρινή και σκληρή κριτική του.

Ίσως αυτό έδωσε στον Βλάνταν ένα από τα σπουδαιότερα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς του: ποτέ δεν αναζήτησε δικαιολογίες! Και πως θα μπορούσε; Έβλεπε τους παιδικούς του φίλους και συμπαίκτες να εντάσσονται στον εμφύλιο της πάλαι ποτέ Γιουγκοσλαβίας και δεν μπορούσε να διανοηθεί ότι εκείνος δεν θα τους έκανε τουλάχιστον περήφανους έστω σε ένα ποδοσφαιρικό γήπεδο.

Η μισή Ευρώπη στα πόδια του

Στα 17 του παίρνει φανέλα στην πρώτη ομάδα της μεγάλης ομάδας των Πλάβι και γύρω του γίνεται...σούσουρο! Το 1999 οι ευρωπαϊκές σειρήνες ηχούν στα αυτιά του. Η Παρτιζάν παίζει στο Κύπελλο UEFA με τη Λάτσιο του Κρανιότι και τη Νιούκαστλ και ο ψηλόλιγνος μέσος αναγκάζει με τις εμφανίσεις του τη Γιουβέντους να καταθέσει πρόταση. Εκείνη την εποχή, όμως, δεν είναι εύκολο να πάρεις παίκτη από την Παρτιζάν, η οποία ζητά 20.000.000 για να τον παραχωρήσει! Την επόμενη χρονιά η Οβιέδο της Πριμέρα δίνει 15.000.000 και οι Παρτιζάνοι ζητούν 17,5 για να ναυαγήσει και αυτή η μεταγραφή. Η Φενέρμπαχτσε δίνει λευκή επιταγή για να συμπληρώσουν οι διοικούντες την Παρτιζάν και να αγοράσει μαζί την τριπλέτα-φωτιά: Κέζμαν – Ίβιτς – Σάσα Ίλιτς... Ούτε κι εκεί ενέδωσαν...

Μένει μέχρι το 2004 «ασπρόμαυρος» κι εκεί ακούει για πρώτη φορά τη λέξη ΠΑΟΚ, από τους φανατικούς της ομάδας του. Το 2001 θα βρεθεί και στην Τούμπα για πρώτη φορά για φιλικό αγώνα εναντίον του «αδερφού» ΠΑΟΚ. Το 2003 δεν είναι η χρονιά του. Στην προετοιμασία σπάει το μετατάρσιο του δεξιού του ποδιού. Δεν προλαβαίνει να συνέλθει και με την επιστροφή του στη χειμερινή διακοπή, σπάει το μετατάρσιο του αριστερού. Τελειώνει το συμβόλαιό του, αλλά ο τραυματισμός του δεν στέκεται ικανός να του κόψει τη φόρα. Ο Χόλγκαρ Χοφ προλαβαίνει την Γαλατασαράι και παίρνει τον Ίβιτς στη Γκλάντμπαχ το Γενάρη. Ο προπονητής που επέμεινε για τη μεταγραφή του φεύγει σε δύο μήνες και τον αντικαθιστά ο Ντικ Άντβοκαατ, ο οποίος αφήνει τον Σέρβο μέσο ελεύθερο το προσεχές καλοκαίρι.

Εκεί μπαίνει στη ζωή του η Ελλάδα ως επαγγελματικός προορισμός, προφανώς επηρεασμένος και από τον αδερφό του Ίλια. Στην ΑΕΚ συναντά τον Φερνάντο Σάντος, τον προπονητή που τον στιγματίζει. Μαζί με τον Λιούμπισα Τουμπάκοβιτς. Το Μάιο του 2008 προτείνει αυτός στους Ντέμη και Σέρα Φερέρ να τον αφήσουν ελεύθερο, όμως εκείνοι θέλουν να κερδίσουν χρήματα από την λύση του συμβολαίου του. Τελικά αναγκάζονται να τον αποδεσμεύσουν τις τελευταίες μέρες των μεταγραφών, με τις επιλογές να περιορίζονται στη μόνη ομάδα που δεν είχε «κλείσει» τις θέσεις των ξένων στην Ελλάδα, τον Άρη...

Η μεταγραφή του στον ΠΑΟΚ

Την ίδια περίοδο στον ΠΑΟΚ παίζουν οι Γκάβρανσιτς και Ίλιεφ, με τους οποίους κυκλοφορεί συνεχώς. Με τον τελευταίο μάλιστα συγκατοικούν το τελευταίο τρίμηνο της σεζόν, όταν ο υπ'ατμόν Παρτιζάνος του ΠΑΟΚ ετοιμάζεται να δώσει τη θέση του στον Βλάντο.

Ο Σάντος μαθαίνει ότι ο παίκτης μένει ελεύθερος και σπεύδει να τον κλείσει. Ο Ζαγοράκης δίνει κατευθείαν το πράσινο φως, καθώς θυμάται ότι έχει παίξει αντίπαλός του και είχε ταλαιπωρηθεί πολύ. Το 2008 αρχίζει η καριέρα του στον ΠΑΟΚ, που διακόπτεται αρχικά το 2012. Ο Ίβιτς δεν μπορεί να βγάλει άκρη με τον Μπόλονι και του τα... χώνει με το γάντι έπειτα από ήττα στο Καραϊσκάκη: «Εδώ ερχόμασταν και παίζαμε ποδόσφαιρο κυριαρχίας, τώρα δεν μπορούμε να κάνουμε το ίδιο. Χρειαζόμαστε μεγαλύτερη εξυπνάδα στο παιχνίδι μας». Ο Βλάνταν περνά την τελευταία του χρονιά μεταξύ πάγκου, κρεβατιού αποθεραπείας και εξέδρας.

Η κριτική της τετραετίας

Από την τετραετή καριέρα του με το Δικέφαλο θυμάται πολλά όμορφα και άσχημα πράγματα. Θεωρεί τον Βιεϊρίνια τον καλύτερο ποιοτικά ποδοσφαιριστή που συνάντησε. «Όταν δεν ξέραμε τι να κάνουμε τη μπάλα, του την πετούσαμε και ήμασταν σίγουροι ότι αυτός κάτι θα βρει να κάνει».

Πιστεύει ότι ο Μουσλίμοβιτς είναι ο καλύτερος επιθετικός από πλευράς προσόντων, αλλά η νοοτροπία δεν έκανε καριέρα λόγω νοοτροπίας. Στην πρώτη προπόνηση με τον Κάτσε, διακρίνει πως «αυτός θα γίνει το καλύτερο αμυντικό χαφ της ομάδας γιατί είναι ο μόνος που ζητάει συνέχεια τη μπάλα» κι ως γνήσιος Σέρβος τσαντίστηκε με το περιστατικό που τον έφερε στο προσκήνιο για λάθος λόγο, βγάζει το καπέλο στον Γκαρσία και τον Λίνο, δεν βάζει ποτέ τον εαυτό του στους κορυφαίους του ΠΑΟΚ...Πάντα ζητάει περισσότερα από τον εαυτό του...

Θεωρεί ότι ο ΠΑΟΚ άξιζε το πρωτάθλημα του 2010 και το έχασε στο Χαριλάου. Σ΄εκείνη την ποδοσφαιρική παρωδία, τα τελευταία 30 λεπτά του ματς προκαλούσε τον Σπάθα να αποβάλει κι εκείνον: «Άσε μας με 5» του έλεγε συνέχεια.

Στην ιστορία μένουν στην ιστορία οι εκρήξεις του όταν έβλεπε να αδικείται ή, ότι κάποιος να κάνει κακό στα αποδυτήρια. Μπορούσε να πει τις πιο σκληρές αλήθειες –αλήθειες όπως τις ένιωθε- στον πιο σκληρό τόνο, κατάμουτρα. Εκρηκτικός και πολλές φορές αυτοκαταστροφικός, όπως περιγράφουν οι αστρολόγοι το ζώδιό του...Ταύρος! Σε μια προετοιμασία, δημοσιογράφος γλιτώνει από παρέμβαση ψυχραιμότερων, επειδή τολμά να αμφισβητήσει ότι ο Ίβιτς θα προλάβει τα πρώτα ευρωπαϊκά ματς ως βασικός, επειδή τότε αντιμετώπιζε ένα περίεργο πρόβλημα στα καλάμια του...

Οι γυναίκες της ζωής του

Υπήρξε από τους γνωστότερους...Δον Ζουάν της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης και αγάπησε τη νυχτερινή ζωή και των δυο πόλεων! Στην πρωτεύουσα παθαίνει πλάκα με μια κοπέλα, η οποία είναι από τις λίγες που του αντιστέκεται και τον κάνει να... κολλήσει περισσότερο! Δυο χρόνια μετά, μέσω κοινών γνωστών ζητάει να γνωρίσει καλύτερα την Θεσσαλονικιά Άρτεμη, ενώ εκείνος παίζει ήδη στον Άρη. Παντρεύονται 1,5 χρόνο αργότερα στο Βελιγράδι. Το έβαλε στόχο και το πέτυχε! Όνειρό του να κάνει τη δική του οικογένεια και μετά από λίγη προσπάθεια, έρχεται στον κόσμο η μονάκριβή του Ηλέκτρα! Σήμερα περίπου 2,5 ετών...

Ο Ίβιτς αγαπά την Ελλάδα. Θα τον δει κανείς στο δεύτερο πόδι της Χαλκιδικής να απολαμβάνει τον ήλιο και τη θάλασσα ή στο κέντρο της πόλης να τρώει στα καλύτερα εστιατόρια. Από τη μέρα που μετακόμισε στην πόλη, μένει στο σπίτι του Δέλλα στη Νέα Ελβετία και τώρα ψάχνει το σπίτι στο οποίο θα μεγαλώσει την οικογένειά του. Δεν το πολυλέει, αλλά θέλει μετά από την Ηλέκτρα ένα αγόρι, τον... πρίγκιπα της οικογένειας Ίβιτς, μετά από τις τέσσερις κόρες του Ίλια και τη δική του...

Ο προπονητής Ιβιτς

Το περασμένο καλοκαίρι ξεκινά την προπονητική του καριέρα στην ομάδα του, όπως θεωρεί τον ΠΑΟΚ. Οι «μικροί» στέκονται άγαλμα μπροστά του χωρίς να τους σηκώσει μια φορά τον τόνο της φωνής του. Ξέρει ότι τα παιδιά 17-18 χρονών θέλουν ειδική μεταχείριση, δικαιοσύνη, αυστηρότητα, αλλά και προσέγγιση. Θυμάται από τον εαυτό του. Όπως θυμάται ότι στη θέση που έπαιζε στον ΠΑΟΚ, έπρεπε να ελιχθεί σε μικρό χώρο με πολλούς αντιπάλους γύρω του και να διασπάσει συνήθως πολυπρόσωπες άμυνες... Έμαθε τα μυστικά κι έχει τον τρόπο να τα διδάξει...Αυτό δείχνουν μάλλον οι 9 νίκες σε 10 ματς ως προπονητής. Πήρε στοιχεία απ΄ όλους τους προπονητές που συνεργάστηκε, ακόμη και από τον Μπόλονι.