Από το Tallaght Stadium έως τις ιστορικές ρίζες του Δουβλίνου

Tallaght Stadium

Η Σάμροκ Ρόβερς πέρασε 22 χρόνια αγωνιζόμενη εντός έδρας σε διάφορα γήπεδα στην περιοχή του Δουβλίνου και σπανιότερα στην Ιρλανδία. Μετακόμισε στο Tallaght Stadium πριν από την έναρξη της σεζόν 2009 μετά από χρόνια αναβολών και νομικών κωλλυσιεργιών, στη διάρκεια των οποίων οι οπαδοί της ομάδας την έσωσαν από τη διάλυση λόγω οικονομικών προβλημάτων. Το πρώτο της γήπεδο ήταν το Glenmalure Park, το οποίο ονομάστηκε έτσι προς τιμήν του πατρογονικού σπιτιού των ιδιοκτητών στο Glenmalure. Το γήπεδο παρέμεινε ουσιαστικά αναλλοίωτο από το 1926 μέχρι την κατεδάφισή του το 1990. Η χωρητικότητά του ήταν περίπου 20.000 θεατές. Το 1987, ωστόσο οι ιδιοκτήτες αποφάσισαν να πουλήσουν το στάδιο σε κατασκευαστές ακινήτων, επομένως κλήθηκαν να αντιμετωπίσουν έντονες διαμαρτυρίες και εισβολή οπαδών στο γήπεδο. Μάλιστα, οι φίλοι της ομάδας συγκέντρωσαν κεφάλαια, σε μια προσπάθεια να αγοράσουν το στάδιο, ωστόσο απέτυχαν με το Glenmalure Park να κατεδαφίζεται τελικά το 1990 και να αντικαθίσταται από ένα συγκρότημα διαμερισμάτων.

Στη δεκαετία του 1990 παραχωρήθηκε στην Σάμροκ γη στο προάστιο Tallaght του Δουβλίνου για να χτίσει ένα νέο στάδιο, ωστόσο, οι εργασίες σταμάτησαν το 2001 και τον Μάρτιο του 2005, το Συμβούλιο της Κομητείας του νότιου Δουβλίνου ανακοίνωσε ότι παίρνει πίσω τη γη που είχε παραχωρήσει στον σύλλογο, επικαλούμενο μη εκπλήρωση των όρων της πολεοδομικής άδειας. Έπειτα από προσφυγές και ουκ ολίγες διαβουλεύσεις, το γήπεδο εγκαινιάστηκε τελικά στις 13 Μαρτίου 2009, με έναν αγώνα της Σάμροκ Ρόβερς με την Σλίγκο Ρόβερς.

Κοντά στους πρόποδες των βουνών του Δουβλίνου, το Tallaght Stadium είναι επίσης το γήπεδο της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου γυναικών της Ιρλανδίας, ενώ έχει φιλοξενήσει διάφορα άλλα αθλήματα όπως το ράγκμπι, το αμερικανικό ποδόσφαιρο, το χερλινγκ.

Το γήπεδο είναι κατηγορίας 4 της UEFA, ενώ διαθέτει συνεδριακές εγκαταστάσεις και συναυλιακή εγκατάσταση για 20.000 θεατές.

Το Tallaght Stadium, βρίσκεται στη συνοικία Tallaght, στο νότιο Δουβλίνο. Έχει χωρητικότητα 10.500 θέσεων.

Το στάδιο ανήκει και διευθύνεται από το Συμβούλιο της Κομητείας του Νότιου Δουβλίνου.

000 είναι οι καλυμμένες θέσεις.

Το ρεκόρ προσέλευσης είναι 10.915 θεατές και σημειώθηκε στο ματς Σάμροκ Ρόβερς – Ρεάλ στις 20.07.2009.

Είναι πολύ κοντά σε όλες τις συγκοινωνίες, ουσιαστικά είναι προσβάσιμο και με τα πόδια.

Δουβλίνο: Χίλια χρόνια ιστορίας

Με μακρά κι αιματοβαμμένη ιστορία και μια μίξη κληρονομιάς και πολυπολιτισμικότητας, το Δουβλίνο είναι μια πόλη ιδιαιτέρως γοητευτική. Η πρωτεύουσα της Ιρλανδίας, της πατρίδας των Οσκαρ Ουάιλντ και Τζέιμς Τζόις, των U2, των Σάμιουελ Μπέκετ και Τζορτζ Μπέρναρντ Σω, διαπνέεται από παράδοση και εξέλιξη, από αυτή την επαναστατική αύρα των Ιρλανδών, αλλά και από την νεανική και καλλιτεχνική ορμή που την χαρακτηρίζει πλέον.

Χτισμένο στις εκβολές του ποταμού Liffey, το Δουβλίνο αρχικά ιδρύθηκε σαν κέντρο για τοεμπόριο σκλάβων των Βίκινγκς. Κατά την διάρκεια του 17^ου αιώνα, αναπτύχθηκε ταχύτατα, με αποτέλεσμα να γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη της Βρετανικής Αυτοκρατορίας μετά το Λονδίνο. Τα περισσότερα αξιοσημείωτα έργα αρχιτεκτονικής της πόλης προέρχονται από αυτή την περίοδο. Το 1801 η Ιρλανδία ενώθηκε με το Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας. Τα έτη 1845 με 1849 λιμός έπληξε την χώρα, με αποτέλεσμα τον θάνατο 500.000 – 1.000.000 Ιρλανδών και την μετανάστευση άλλων τόσων προς την Αυστραλία, τον Καναδά και τις ΗΠΑ. Το 1916 διεξήχθη ο ιρλανδικός πόλεμος της ανεξαρτησίας και ο ιρλανδικός εμφύλιος, που μετέτρεψαν το Δουβλίνο σε ερείπια. Το 1922 η Ιρλανδία έγινε ανεξάρτητο κράτος με πρωτεύουσα το Δουβλίνο, το οποίο το 1988 γιόρτασε επίσημα τα 1.000 χρόνια από την ίδρυσή του.

Το Phoenix Park είναι ένα από τα µεγαλύτερα πάρκα µέσα σε πόλη, σε ολόκληρο τον κόσµο.Καταλαµβάνει µια έκταση 7.000 στρεµµάτων και φιλοξενεί την επίσηµη κατοικία του Προέδρου της Ιρλανδίας, τον Ζωολογικό Κήπο του Δουβλίνου, κατοικίες του 18^ου αι., κήπους, λίµνες, ελάφια, ακόμα και αθλητικές εγκαταστάσεις με γήπεδα κρίκετ και ποδοσφαίρου.

Υπάρχει βέβαια και το πάρκο του Αγίου Στεφάνου (St. Stephen’s Green) με 90 στρέµµατα γκαζόν, γέφυρες, δροµάκια, σιντριβάνια, αγάλµατα και παιδικές χαρές. Μαγευτικό…

Το Κάστρο του Δουβλίνου, που χτίστηκε υπό τις εντολές του βασιλιά Ιωάννη στις αρχές του 13^ου αιώνα στέκει ακόµα αγέρωχο στην κορυφή µιας στρατηγικής τοποθεσίας.

Κυρίαρχο χαρακτηριστικό της Ιρλανδίας είναι τα πανέμορφα μεσαιωνικά μοναστήρια της. Μεγαλοπρεπείς εκκλησίες καιμοναστήρια, διακοσμημένα με εντυπωσιακά γλυπτά και βιτρό, αποτελούν τεκμήρια της πολιτιστικής ανάπτυξης της χώρας.

Σαφώς ένα από τα κορυφαία αξιοθέατα του Δουβλίνου είναι το Guinness Storehouse, που άνοιξε το 2000 και ήδη µετράει πολλά εκατοµµύρια επισκεπτών. Εκτείνεται σε επτά ορόφους και διοργανώνει tours που µυούν τον επισκέπτη στην ιστορία και τη διαδικασία παρασκευήςτης παγκοςµίου φήµης µπύρας.

Μην αμελήσετε να επισκεφτείτε ένα snug. Τα snugs είναι ένα είδος των παλιών pubs του Δουβλίνου. Πρόκειται για ερµητικά κλειστούς, σχεδόν κλειστοφοβικούς «θαλάµους», όπου µέλη συµµοριών, παράνοµοι εραστές, µυστικές οργανώσεις και λογοτεχνικές κλίκες έβρισκαν το ησυχαστήριο τους.

Το Temple Bar είναι πολιτιστική συνοικία του Δουβλίνου. Πλακόστρωτα δροµάκια, στο κέντρο της πόλης, εστιατόρια, bars, γκαλερί κι έντονη νυχτερινή ζωή, το καθιστούν ιδανική βόλτα.

Το Trinity College είναι το παλαιότερο πανεπιστήμιο της Ιρλανδίας. Στη βιβλιοθήκη του φιλοξενείται το Book of Kells, ένα πανέμορφο εικονογραφημένο χειρόγραφο του 9ου αιώνα.

Η µεγαλύτερη µεσαιωνική εκκλησίατης Ιρλανδίας, ο Καθεδρικός του Αγίου Πατρικίου, ήταν κάποτε ένα ξύλινο εκκλησάκι δίπλα σε µια ιερή πηγή, όπου βαπτίστηκε ο Άγιος Πατρίκιος το 450 µ.Χ. Το 1213 έγινε καθεδρικός ναός. Τέσσερις αιώνες αργότερα, ο Cromwell λόγω του μένους και της περιφρόνησης του προς την Αγγλικανική Εκκλησία, µετέτρεψε τον κυρίως ναό σε στάβλο για το άλογό του.

Οι Ιρλανδοί είναι πολύ φιλόξενος λαός και αγαπούν ιδιαιτέρως τους Έλληνες.

Ο πληθυσμός της μητροπολιτικής περιοχής είναι 1.661.185 κάτοικοι, ενώ της ίδιας της πόλης 505.739, σύμφωνα με την απογραφή του 2006.