Ο διαβασμένος Λουτσέσκου, ο εγωισμός του Κωνσταντέλια και τα πυρηνικά της Γαλατάσαραϊ

Το έχουμε δει ουκ ολίγες φορές αυτό το… έργο σε δύσκολους ευρωπαϊκούς αγώνες των ελληνικών ομάδων. Να στεκόμαστε καλά, να δημιουργούμε φάσεις, αλλά στο τέλος να φεύγουμε με άδεια χέρια και κάμποσα… αν.

Ναι, ο ΠΑΟΚ για μεγάλο χρονικό διάστημα κοίταξε στα μάτια την Γαλατάσαραϊ, μια ομάδα που αξίζει πολύ περισσότερο στο ποδοσφαιρικό χρηματιστήριο, αλλά κόντρα σε τέτοιους αντιπάλους δεν μπορείς να στέκεσαι στα καλά διαστήματα, οφείλεις να είσαι συνολικά ανταγωνιστικός και κυρίως αποτελεσματικός.

Όσοι σταθούν στην στατιστική, στις τελικές και τα xgoals, θα καταλήξουν εύκολα στο συμπέρασμα της ολοκληρωτικής επικράτησης της τουρκικής ομάδας. Κι όμως, ο "δικέφαλος του βορρά" το έκανε να συμβεί, το άφησε, το επέτρεψε…

Οι λάθος επιλογές του "Ντέλια"

Ο Λουτσέσκου εκπόνησε ένα καλό σχέδιο, παρουσίασε ένα σύνολο που δεν… μάσησε στην καυτή έδρα και στην τεράστια πίεση των πρώτων λεπτών. Εκεί είδαμε έναν ΠΑΟΚ απόλυτα συγκεντρωμένο, με σωστές αποστάσεις, καλύψεις, τρεξίματα και με διάθεση να "χτυπήσει" την Γαλατά, η οποία είχε πρόβλημα στις μεταβάσεις από την επίθεση στην άμυνα, αργούσε να γυρίσει.

Σε αυτές τις συνθήκες βγήκε στην κόντρα ο Κωνσταντέλιας, αλλά και άργησε στην τελική επιλογή και έκανε λάθος. Δεν βάζω στο… τραπέζι το χαμένο τετ α τετ στην τελευταία φάση του ημιχρόνου, εκεί νικήθηκε από τον τερματοφύλακα. Έχει τεράστια ποιότητα, σπάνια, αλλά υπάρχουν στιγμές που πρέπει να παίξει άμεσα, να αξιοποιήσει τους συμπαίκτες του.

Στο… κολαστήριο του "Αλί Σαμί Γεν" δεν θα παράξεις δέκα φάσεις, οφείλεις όμως να είσαι κυνικός σε αυτές τις λίγες που θα σου παρουσιαστούν. Το "εγώ" του νεαρού άσου στις υποσχόμενες ευκαιρίες, δεν βοήθησε την ομάδα και αυτό είναι που μένει. Θα συμφωνήσω, μαθαίνει, του λείπει η εμπειρία, να στηριχθεί στο απόλυτο, αλλά ο ΠΑΟΚ θέλει, μπορεί και πρέπει, να πάει μακριά στο Europa, ζητούμενο είναι το μέγιστο, από όλους…

Ο "μοιραίος" Μπάμπα και ο ποιοτικός Ικάρντι

Ο κόσμος πιθανότατα θα θυμάται το χθεσινό ματς, για την κακή εκτίμηση του Μπάμπα Ράχμα στην κεφαλιά του Οσίμεν για το 1-0. Στα δικά μου μάτια, αυτή είναι μια καθαρά άτυχη στιγμή που μπορεί να συμβεί στον καθένα. Ελάχιστος χρόνος αντίδρασης, άτσαλη αντίδραση, δεν θέλει πολύ να γίνει η ζημιά.

Προσωπικά διαφωνώ με όσους θα ρίξουν το ανάθεμα στον αριστερό μπακ της ομάδας, εξήγησα παραπάνω πως θα μπορούσε να εξελιχθεί διαφορετικά η βραδιά. Ο ΠΑΟΚ παρέδωσε… πνεύμα στο φινάλε, γιατί η Γαλατά είχε τη δυνατότητα να ρίξει στη μάχη… πυρηνικά όπλα.

Όταν ο Οσίμεν κουράστηκε, ο Μπουρούκ δεν αγχώθηκε, έφερε από τον πάγκο τον Ικάρντι και τον Μπατσουαγί, δύο επιθετικούς που κοστίζουν δεκάδες εκατομμύρια. Ο Βέλγος ήταν ζωηρός, απείλησε, ο Αργεντινός "κλείδωσε" τη νίκη της ομάδας του με ένα πανέμορφο γκολ. Αυτές οι κινήσεις ήταν προϋπολογισμένες, το ματς δεν χάθηκε εκεί, είχε χαθεί πολύ νωρίτερα.

Ο φύλακας – άγγελος και ο σταθερός Κόλεϊ

Για το τέλος δύο επισημάνσεις. Ο Κοτάρσκι βρίσκεται στην καλύτερη στιγμή της καριέρας του, ομάδα που κάνει πρωταθλητισμό αρχίζει από τον τερματοφύλακα. Εμπνέει σιγουριά o Κροάτης και αυτή μεταφέρεται στην άμυνα.

Εκεί βλέπουμε τον Κόλεϊ να αποκαλύπτεται παιχνίδι με το παιχνίδι και το συγκεκριμένο… στοίχημα είναι τεράστιο για τον ΠΑΟΚ. Ο συγκεκριμένος στόπερ αποκτήθηκε για να καλύψει το κενό του Κουλιεράκη και σε αυτά τα πρώτα δείγματα έχει καλή εικόνα, παίρνει σωστές τοποθετήσεις, παρεμβαίνει άμεσα, αποφεύγει το ρίσκο.

Ο ΠΑΟΚ καλείται να ξεχάσει γρήγορα όσα έγιναν στην Κωνσταντινούπολη, έχει ακόμη 7 ευκαιρίες για να φτιάξει την τύχη του στην Ευρώπη, φτάνει να μάθει από τα λάθη του και να μην τα επαναλάβει.

Για την ώρα το μυαλό πρέπει να γυρίσει στην Θεσσαλονίκη, το ντέρμπι της πόλης με τον Άρη είναι κομβικό, η μοναξιά της κορυφής προϋποθέτει νίκη και τα τελευταία χρόνια ο συγκεκριμένος αντίπαλος έχει στήσει… μπλόκο στην Τούμπα.