Χωρίς δικαιολογίες

Το αρνητικό του πράγματος δεν βρίσκεται μόνο σε αυτό το καθ’ αυτό το αποτέλεσμα. Ενυπάρχει και στην απόδοση της ομάδας μας. Μια απόδοση πολύ μακριά από τα δικά της standards του τελευταίου διαστήματος.

Συνηθίζουμε όλοι μας λίγο ή πολύ σε παρόμοιες στιγμές να αναζητούμε και να αποδίδουμε ευθύνες.

Πρώτος στόχος ως συνήθως είναι ο προπονητής.

Μετά από σχεδόν πέντε χρόνια συνεργασίας με τον συγκεκριμένο τεχνικό, αρκετά για να έχουμε μια ολοκληρωμένη εικόνα. Ζήσαμε εξαιρετικές στιγμές μαζί του αλλά και χάρη σε αυτόν. 

Δεν θεωρώ ως τυχαία την ανανέωση συνεργασίας του με την ομάδα.

Δεύτερος στόχος, οι ίδιοι οι ποδοσφαιριστές. Λίγο ή πολύ γνωρίζουμε τα όριά τους. Και δεν κρύβεται η εκτίμησή μας για την αξία τους. 

Δεν γίνεται ένα κακό αποτέλεσμα να σβήνει όλα όσα έδωσε και δίνει ο καθένας από αυτούς. 

Ευτυχώς που το αποτέλεσμα του αγώνα διαμορφώθηκε με καθαρά ποδοσφαιρικούς όρους. Αλλιώς θα κρυβόμασταν πίσω από τυχόν σκοπιμότητες και αδικίες. 

Μπροστά μας έχουμε ένα σύνολο παιχνιδιών – 13 τον αριθμό – που θα καθορίσουν και τον τελικό πρωταθλητή. 
Τίποτα δεν μπορούμε να προκαταλάβουμε. 

Η ομάδα μας και μπορεί και πρέπει να διεκδικήσει αυτό που της αναλογεί και που δεν είναι τίποτα άλλο από την πρωτιά. 

Πριν όμως από αυτό, έχουμε το παιχνίδι με τον Παναθηναϊκό για το Κύπελλο. Τα πάντα είναι ανοιχτά και εφικτά. Και θέλουμε, και μπορούμε να πετύχουμε την πρόκριση. 

Ο τελικός μας περιμένει.