Έχασε αλλά μην τρελαθούμε κιόλας

Τόσο το ματς με την Γαλατασαράι όσο και αυτό απέναντι στον Άρη, ως αποτέλεσμα, είναι αποτυχία. Είναι δύο ήττες. Τελεία και παύλα. Αυτή είναι η πρώτη εύκολη ανάγνωση της μεγάλης εικόνας για τους ασπρόμαυρους. Από την άλλη όμως αντικατοπτρίζει απόλυτα την πραγματικότητα; 

Ο ΠΑΟΚ προερχόταν από ένα ευρωπαϊκό αγώνα που το έπαιξε πάνω από τις δυνάμεις του. Αγωνιστικά και πνευματικά. Στο μάξιμουμ. Μόλις τέσσερις ημέρες πριν, σε συνδυασμό με το γεγονός ότι ακολουθεί σε διάστημα μίας εβδομάδας, άλλο ένα, αυτό κόντρα στην Στεάουα. Στο ενδιάμεσο του έκατσε το ντέρμπι με τον Άρη, όπου όλοι αντιλαμβάνονται τις ιδιαιτερότητες αυτού του παιχνιδιού για την κάθε ομάδα ξεχωριστά.

Ο ΠΑΟΚ έπρεπε να κάνει διαχείριση στο μέτρο του δυνατού. Και αυτό φάνηκε κυρίως στη διαχείριση των χαφ του. Τι έκανε ο Ραζβάν Λουτσέσκου; Στο ματς της Κωνσταντινούπολης κράτησε «φρέσκο» τον Σβαμπ, δείχνοντας ξεκάθαρα πως τον προορίζει για το clasico της Θεσσαλονίκης, θέλοντας να αφήσει το δίδυμο Οζντόεφ - Καμαρά που πήγε καλά στο Ali Sami Yen και κόντρα στην Στεάουα. Γι΄αυτό πήγε στην έκπληξη εχθές με βασικό τον Μπακαγιόκο. Είναι αυτή η ιδιαίτερη συνθήκη ανάμεσα σε Ευρώπη και πρωτάθλημα που σε αναγκάζει σε αλλαγές, τόσο όσο για να φρεσκάρεις την ομάδα, με το μικρότερο δυνατό -θεωρητικά πάντα- ρίσκο.

Και όλα αυτά πότε; Σεπτέμβριο μήνα! Μία περίοδο που ακόμη κι αν υπήρχε βασικός κορμός για μία ομάδα, δεν θα έπιανε το μάξιμουμ της αποδόσής της. Ειδικά για την ομάδα του Ραζβάν Λουτσέσκου που όλοι γνωρίζουν πως στην αρχή της σεζόν, σε αυτούς τους πρώτους μήνες, δίνει «μάχη» με το χρόνο προκειμένου να βγει με όσο το δυνατόν λιγότερες γρατζουνιές. Αλώβητος, αποκλείεται. Ή τουλάχιστον είναι πάρα πολύ δύσκολο και μπορεί εύκολα να το αντιληφθεί κανείς, κοιτώντας τι έκαναν οι συνδιεκδικητές του σε αυτές τις έξι πρώτες αγωνιστικές.

Τέσσερις ημέρες -λοιπόν- μετά το ματς στην Τουρκία που πάλεψε, άρεσε, κι ας έχασε, ο ΠΑΟΚ αντιμετώπισε τον Άρη. Και τέσσερις μέρες μετά έχασε και πάλι, αλλά με μια εμφάνιση που δεν μπορεί να σε τρελάνει. Η ομάδα πιάνει επίπεδα απόδοσης μέσα στο γήπεδο που δείχνουν ήδη ένα καλοδουλεμένο σύνολο που προσπαθεί να εντάξει σταδιακά τους νέους. Αν βγάλουμε εκτός κάδρου την πολιορκία, τις τελικές, τον Κωνσταντέλια, και έμπαιναν μόνο τα δύο δοκάρια, προφανώς η προσέγγιση για τον ΠΑΟΚ και αυτήν την ομάδα σήμερα θα ήταν πολύ διαφορετική. Δεν μπορείς να αναλύσεις ένα ματς μόνο από το σκορ του αγώνα. Θα ήταν άδικο απέναντι στη δουλειά τους. Γιατί αποδεδειγμένα αυτή η ομάδα δουλεύει πολύ και σκληρά. Το «φωνάζει» η εικόνα της, ειδικά τέτοια εποχή. Θυμηθείτε την εικόνα του ΠΑΟΚ αντίστοιχα πέρσι τέτοια εποχή...

Δεν ήταν τυχαία η απάντηση του Ραζβάν Λουτσέσκου στα τέλη του καλοκαιριού για το πότε θα είναι έτοιμοι οι Τισουντάλι, Τσάλοβ. Το είχε τοποθετήσει κάπου προς το Νοέμβριο, γνωρίζοντας και εκείνος πως η δυναμική της ομάδας θα φτάσει σε τέτοιο σημείο που θα αναδείξει και την ατομική ποιότητα του καθενός. Βέβαια με αφορμή τη συζήτηση για τους φορ του ΠΑΟΚ, εδώ γεννιούνται ερωτήματα και επιμέρους θέματα, που αυτά θα πρέπει να προβληματίσουν την ομάδα από τα σερί παιχνίδια. 

Ο Μπράντον Τόμας παραμένει ένα μήνα και... σχεδόν εκτός προπονήσεων και ακόμη δεν υφίσταται απάντηση για το πότε θα είναι έτοιμος ο Ισπανός, το στυλ παιχνιδιού του οποίου ειδικά τώρα έχει λείψει πολύ από την ομάδα. Τι γίνεται με τον δεύτερο αριστερό μπακ και τις απαραίτητες «ανάσες» για τον Μπάμπα, όπως αντίστοιχα και για τον Τάισον; Τι μπορεί να γίνει με τον Ντεσπόντοφ που δείχνει ξεκάθαρα πως προερχόμενος από τον πάγκο, δεν δίνει για την ώρα τις βοήθειες που περιμένει ο προπονητής. Αυτά είναι κυρίως τα επιμέρους που «καίνε» τον ΠΑΟΚ τώρα. Αλλά έχει ένα βασικό κεκτημένο. Είναι ομάδα. Και σαν ομάδα, σαν σύνολο, ο ΠΑΟΚ του Λουτσέσκου θα τις βρει τις απαντήσεις. Η ήττα μπορεί να έρθει, συμβόλαιο με την επιτυχία δεν έχει κανείς, το θέμα είναι πως την διαχειρίζεσαι. Να μην σε αποπροσανατολίζει από τα δικά σου, εσωτερικά ζητήματα. Και όλα αυτά ενώ έχεις μπροστά σου ένα must win ματς με την Στεάουα...