Το block στον Κωνσταντέλια, η απουσία του Καμαρά και ένας ΠΑΟΚ χωρίς ένταση

Δεν ήταν η πρώτη φορά που «κατέρρευσε» με τρόπο τόσο πρόχειρο, τόσο αχρείαστο, τόσο προβλέψιμο. Αντίθετα, μοιάζει να γίνεται κανόνας σε αυτό το μίνι πρωτάθλημα των playoffs: να πληρώνει ακριβά τα δικά του λάθη. Και μάλιστα όχι απλά λάθη. Λάθη… για highlights.

Μέσα σε τρία ματς, ο ΠΑΟΚ έχει δεχθεί πέντε γκολ από προσωπικές γκέλες που δεν χωράνε σε καμία αγωνιστική προσέγγιση. Από την πάσα του Ζίβκοβιτς στον Φερνάντες, στο τακουνάκι-δώρο του Μπάμπα, στο αυτογκόλ του Μιχαηλίδη, στα διπλά δώρα του Βιετέσκα (σ.σ. περισσότερο άτυχος στο δεύτερο, σε μία φάση που ο ΠΑΟΚ εκτέθηκε ανεπανόρθωτα στο αμυντικό τρανζίσιον). Αλλά αν δεν μπορείς να προστατεύσεις τον εαυτό σου, καμία τακτική δεν αρκεί.

Σε αυτή τη σειρά των αγώνων, στην τελευταία στροφή του πρωταθλήματος, με τους συνδιεκδικητές της δεύτερης θέσης να αναλώνονται στα ίδια προβλήματα, στην ίδια εσωστρέφεια, το παν είναι είναι να αποφύγεις αυτά τα λάθη, να μην δώσεις δικαιώματα και σε δεύτερο χρόνο να κάνεις τη δουλειά σου. Δεν υπάρχουν ούτε τα αποθέματα, αγωνιστικά και πνευματικά, για να θέλξεις με το ποδόσφαιρό σου. Οφείλεις να είσαι κυνικός και αποτελεσματικός. 

Από τα ατομικά λάθη, στην τακτική

Ο ΠΑΟΚ το έκανε εξαιρετικά απέναντι στην ΑΕΚ και τον Ολυμπιακό, αλλά παγιδεύτηκε στο ΟΑΚΑ από τον Παναθηναϊκό. Πήγε στα αποδυτήρια, «κουβαλώντας» ήδη δύο γκολ στην πλάτη του σε ένα πρώτο 45λεπτο που δεν υπήρχαν καθαρές φάσεις. Σε ένα έντονο deja vu με το ματς της OPAP Arena, μόνο που αυτή τη φορά το κακό... ολοκληρώθηκε. Νωρίτερα. 

Σε αντίθεση λοιπόν, με το ματς κόντρα στην ΑΕΚ, τα περιθώρια αντίδρασης και οι όποιες πιθανότητες του ΠΑΟΚ να μπει στο παιχνίδι «ψαλιδίστηκαν». Τότε, ο Αλμέιδα πλήρωσε ακριβά το λάθος τακτικής του να παρατάξει την άμυνα ψηλά, άφησε χώρους, και ο ΠΑΟΚ τους εκμεταλλεύτηκε. Χθες, ο Βιτόρια το είχε διαβάσει σωστά. Ο Πορτογάλος έστησε το κέντρο με δύο καθαρά εξάρια. Ο Μάξιμοβιτς χαμήλωνε για να «χτίσει» και ο Σιώπης είχε μία αποστολή: να μπλοκάρει τον Κωνσταντέλια. Και το έκανε με συνέπεια. Όταν ο Κωνσταντέλιας δεν έχει χρόνο και χώρο, ο ΠΑΟΚ έχει τεράστιο πρόβλημα στην ανάπτυξη.

Και χωρίς τον Καμαρά στο «8», λείπει ο παίκτης που θα δώσει ένταση, τρέξιμο, κάθετο κουβάλημα της μπάλας και στηρίγματα στην πρώτη γραμμή πίεσης. Το αποτέλεσμα; Ένας ΠΑΟΚ χωρίς punch, χωρίς δεύτερη μπάλα, χωρίς ιδέες. Όταν ο Παναθηναϊκός έβαλε το τρίτο στο 50΄, η σεμνή τελετή έλαβε τέλος. Γιατί εδώ που τα λέμε, δεν θα μπορούσε να λείπει από τη σκαλέτα και ένα γκολ από πρώην ποδοσφαιριστή του...

Σαφέστατα, δεν λειτούργησε τίποτα σωστά για τον ΠΑΟΚ στο ΟΑΚΑ, εκεί όπου έχασε μια μεγάλη ευκαιρία. Όχι μόνο για βαθμούς, αλλά και για να γίνει ο κυρίαρχος του παιχνιδιού, να πάρει τεράστιο ψυχολογικό boost, περιμένοντας ΑΕΚ και Παναθηναϊκό στο «σπίτι» του. Αλλά όσο υπάρχουν ακόμη ελπίδες, καμία «μάχη» δεν έχει τελειώσει. 

Υ.Γ. Νομοτελειακά θα ερχόταν και η πρώτη ήττα του ΠΑΟΚ στα playoffs. Ήρθε στο ματς, πριν από τη διακοπή του Πάσχα, κάτι που μεταφράζεται σε διβδόμαδο... αφορισμών. Πριν ξεκινήσουν όμως τα playoffs, από τούτη εδώ τη γωνιά, σημειώναμε πόσο κομβικό είναι να παρθούν ξεκάθαρες αποφάσεις για την επόμενη ημέρα ανεξάρτητα από το τι θα καταφέρει ή όχι ο ΠΑΟΚ στο μίνι πρωτάθλημα. Καμία ομάδα δεν άγεται και φέρεται με βάση το αποτέλεσμα. Και η εικόνα για τον φετινό ΠΑΟΚ, τις δυνατότητες του και το ρόστερ του είναι σαφής, εδώ και πολύ καιρό.