Το αποτέλεσμα του αγώνα με τον Ατρόμητο, δεν μπορεί να χαρακτηριστεί ούτε έκπληξη, ούτε κάτι το… καινούριο, στον ουρανό της Τούμπας.

Τα όσα έγιναν στο Ελ Πάσο, αποτελούν κλασσικό δείγμα της ανωμαλίας του ποδοσφαίρου.

Το παιχνίδι στην Κομοτηνή, δεν πρόσφερε και το τελειότερο θέαμα. Είχε όμως αρκετά στοιχεία που το ανεβάζουν αρκετά ψηλά, σε σχέση με τα υπόλοιπα φετινά ματς του ΠΑΟΚ.

Πίσω στον πάγκο μου, παρά το μικρό διάλειμμα…

Δεν καταλαβαίνω γιατί πολλοί γκρινιάζουν για την ήττα στο ΟΑΚΑ, την Κυριακή το βράδυ.

Σε ένα παιχνίδι –καρμπόν με τα προηγούμενα, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να πάρει τους τρεις βαθμούς χωρίς να εντυπωσιάσει, μα και χωρίς να απογοητεύσει.

Όλες οι ομάδες έχουν δικαίωμα σε ανεπιτυχή αποτελέσματα. Ακόμη και η δική μας.

Σε συνέχεια των όσων έλεγα και στα προηγούμενα ματς, ήρθε το χθεσινό παιχνίδι για να μας θυμίσει πως ο ΠΑΟΚ δεν έχει ακόμα στοιχεία ολοκληρωμένης ομάδας…

Θυμάμαι πως στο Λύκειο, προσπαθούσε η φιλόλογος να μας μάθει πως, άλλο πράγμα η ψυχαγωγία και άλλο η διασκέδαση…

Γνωρίζω πως πολύς κόσμος θα θιχτεί με τον τίτλο και το περιεχόμενο της σημερινής μου κριτικής, μα τη θεωρώ λογική και βάσιμη…

Να ξεκινήσουμε λέγοντας τα απλά : Όταν σε ένα ματς δεν κάνεις ούτε ευκαιρία, ΔΕΝ γίνεται να κερδίσεις.

Ένας ΠΑΟΚ που όχι μόνο απέτυχε στο στόχο του, μα γέμισε τον κόσμο αμφιβολίες και φόβους για τη συνέχεια της χρονιάς, έκανε την εμφάνισή του στη Βιέννη…