Δεν ξέρω τι νομίζετε, μα προσωπικά, αν ήμουν Μαρινάκης προχθές, θα είχα απολύσει το Ζαρντίμ με συνοπτικές διαδικασίες. Ξεκάθαρα πράγματα.

Γνωρίζω πως πολύς κόσμος θα θιχτεί με τον τίτλο και το περιεχόμενο της σημερινής μου κριτικής, μα τη θεωρώ λογική και βάσιμη…

Σε ένα παιχνίδι με ιδιαίτερο βάρος και με άσχημα προεόρτια, ο ΠΑΟΚ κατάφερε να ανατρέψει το σκορ και να βάλει τις βάσεις για την πρόκριση…

 Το χθεσινό ματς είναι μάλλον ιδιόμορφο, για να το βάλουμε στο ίδιο σακούλι με τα υπόλοιπα..

Ήρθε και το πρώτο επίσημο ματς της σαιζόν, και πέρασε… αναίμακτα, αφού ο ΠΑΟΚ είχε ένα εύκολο απόγευμα απέναντι σε μια ομολογουμένως κατώτερη ομάδα.

Παρότι είναι νωρίς.Παρότι η ομάδα ΔΕΝ είναι πλήρης.

Στο τρίτο και τελευταίο κομμάτι της ανάλυσής μας, θα αναφερθούμε στα όσα διαδραματίστηκαν λίγο… έξω από τις γραμμές του γηπέδου, σε διοικητικό και προπονητικό επίπεδο.

Συνεχίζοντας την ανάλυση της χρονιάς, ήρθε η ώρα να αναφερθούμε στους χαφ και τους επιθετικούς της ομάδας, που κατά τη γνώμη μου αποτέλεσαν ένα στοίχημα για την ομάδα. Στοίχημα που χάθηκε.

 Στη τελευταία μας ανάλυση για τη φετινή, πολυτάραχη σαιζόν, δεν θα πούμε πολλά…

Μπράβο .... ΠΑΟΚ. Κάνεις μάγκα και το κάθε παρδαλό κατσίκι.

Υπάρχουν ματς τα οποία χάνονται από κατωτερότητα. Εκεί εκνευρίζεσαι και δουλεύεις. Υπάρχουν ματς που κρίνονται από ατυχία. Εκεί εκνευρίζεσαι και προσέχεις παραπάνω. Υπάρχουν και ματς που κρίνονται από ΜΑΛΑΚΙΕΣ. Εκεί εκνευρίζεσαι και τα σπας όλα.