Το αίμα του πίσω...

Όπως τόνισε ο προπονητής της κερκίδας στο προηγούμενο άρθρο, η ομάδα μας φοβήθηκε υπέρ του δεόντως το ματς της Τούμπας, απέναντι στους Γερμανούς, αλλά η ρεβάνς του 0-3 ήταν εντελώς διαφορετική.

Ο Βλάνταν Ίβιτς, παρόλο την κακή εικόνα του πρώτου αγώνα, επέμεινε στο ίδιο σύστημα και δικαιώθηκε με την εξαιρετική χθεσινή εμφάνιση της ομάδας μας. Η τριάδα στην άμυνα αποτελούμενη από τους Κρέσπο-Μαλεζά-Πούγγουρα βρισκόταν πίσω από τους Τσίμιροτ-Σάκχοφ, οι οποίοι είχαν ρόλο αμυντικών χαφ ανεβάζοντας ταυτόχρονα και την μπάλα. Ο Φαραώ της ομάδας, Ουάρντα τοποθετήθηκε μπροστά τους, έχοντας στα πλάγια τους Κίτσιου και Μυστακίδη. Στην κορυφή της επίθεσης βρέθηκαν ο Κάμπος μαζί με τον Κουλούρη.

Ο ΠΑΟΚ μπήκε αποφασισμένος μέσα στον αγωνιστικό χώρο και δε θέλησε να αφήσει το παιχνίδι στην τύχη του, παίζοντας γρήγορο και κάθετο ποδόσφαιρο με τον Ουάρντα να βοηθάει στην ταχύτητα της ομάδας. Ο νεαρός επιθετικός μέσος από την πρώτη στιγμή έκανε αισθητή την παρουσία του, με εξαιρετικές κινήσεις στο χώρο και σπάσιμο της μπάλας στον κατάλληλο χρόνο. Οι συνεργασίες του με τον Μυστακίδη ήταν εξαιρετικές και οι προσπάθειες για είσοδο στην περιοχή των Γερμανών επαναλαμβανόμενες. Ο ΠΑΟΚ έκλεισε πολύ καλά τους διαδρόμους στα πρώτα λεπτά και η ανάπτυξή του ήταν αρκετά καλή, με βάση τον αντίπαλο.

Οι προϋποθέσεις για ευκαιρίες υπήρχαν αλλά η μπάλα δεν έφτανε με αξιώσεις στην εστία του αντιπάλου μέχρι το πρώτο 15λεπτο. Η πρώτη μεγάλη φάση δημιουργήθηκε από στημένο με τον Ουαρντά να βρίσκει σε πολύ καλό σημείο τον Κουλούρη, ο οποίος δεν έπιασε γεμάτα την μπάλα και το σουτ του βρήκε την εξωτερική πλευρά των διχτύων. Η πίεση των παικτών μας ήταν αισθητή σε όλο το γήπεδο και τα τρεξίματα των επιθετικών δημιουργούσαν πρόβλημα στην αμυντική γραμμή των Γερμανών, και έδιναν δεύτερες ευκαιρίες για επίθεση. Η Σάλκε μέχρι το 20ο λεπτό απείλησε μόνο από στημένη φάση, μένοντας κυρίως σε ρόλο διαχειριστή του ματς. Η φάση που θα μπορούσε να αλλάξει τη ροή του αγώνα έγινε στο 24ο λεπτό, όταν ο Μυστακίδης μπήκε κατά μέτωπο προς την αντίπαλη εστία, ο αμυντικός του κάνει κάτι μεταξύ φράγματος και φάουλ, ο διαιτητής όμως δεν καταλόγισε τίποτα.

Αξίζει να αναφέρουμε ότι ο Ιταλός ρέφερι από τα πρώτα λεπτά ανέχτηκε το σκληρό παιχνίδι των Γερμανών και θα μπορούσε να δώσει κάποια κάρτα ή κάρτες σε σκληρά μαρκαρίσματά τους. Και ενώ ο ΠΑΟΚ φαινόταν να είναι πολύ κοντά στο γκολ, κόντρα στη ροή του αγώνα, η Σάλκε κατάφερε να σκοράρει σε μια πολύ γρήγορη αντεπίθεση, ακριβώς μετά τη φάση του Μυστακίδη. Ο νεαρός άσσος δεν πρόλαβε να γυρίσει για να καλύψει την πλευρά του και η ομάδα μας δέχθηκε το γκολ, το οποίο κλείδωσε ουσιαστικά τις όποιες βλέψεις-ελπίδες. Ο ΠΑΟΚ δεν το έβαλε κάτω και δυο λεπτά αργότερα κατάφερε να φέρει το ματς στα ίσα με το γκολ του Κουλούρη δείχνοντας ότι πίστευε στο συγκεκριμένο ματς.

Στη συνέχεια ο ΠΑΟΚ έδειξε να παίρνει δυνάμεις με το γκολ που πέτυχε και να θέλει να πιέσει κι άλλο τον αντίπαλο, καταφέρνοντας να βγάλει δυο καλές φάσεις με τον Κουλούρη και τον Κίτσιου να βγαίνουν σε καλή θέση αλλά να μην σουτάρουν στο στόχο. Σε γενικές γραμμές ο ΠΑΟΚ ήταν αρκετά πιεστικός για να βρει το δεύτερο γκολ μέχρι το ημίχρονο, αλλά η τελική προσπάθεια δεν ήταν η ιδανική. Αυτό που μας προκάλεσε εντύπωση είναι η αντίδραση της ομάδας μετά το γκολ που δέχθηκε, βγάζοντας πείσμα και παίζοντας ορθολογικό ποδόσφαιρο και πιέζοντας στα ίσα τον αντίπαλο.

Εν τέλει, ο ΠΑΟΚ δεν κατάφερε να βρει δεύτερο γκολ μιας και ο διαιτητής δε σφύριξε παράβαση στην ανατροπή του Κάμπος λίγο πριν το τέλος του ημιχρόνου. Η πίεση του ΠΑΟΚ δημιούργησε και νέα ευκαιρία με τον Μυστακίδη να βγάζει τετ-α-τετ τον Κουλούρη, ο οποίος αν και σκόραρε υποδείχθηκε σε θέση οφσαίντ. Οριακό αλλά οφσάιντ. Οι διαιτητές δε ρίσκαραν να δώσουν νοστιμιά στο ματς, μιας και όλες οι αμφισβητούμενες φάσεις πήγαν όλες υπέρ των Γερμανών.

Ουσιαστικά ο ΠΑΟΚ, είχε ένα εξαιρετικό ημίχρονο με εκπληκτικά τρεξίματα, με πολυδιάστατο ποδόσφαιρο και αφοσίωση στο πλάνο του, είτε ήταν επιθετικό είτε ήταν αμυντικό. Όλα αυτά επιτεύχθηκαν με μια 11άδα με έντονο ελληνικό στοιχείο (6 Έλληνες βασικοί ), η οποία δεν είχε ξαναπαίξει μεταξύ της σε άλλο ματς.

Όπως τελείωσε το πρώτο ημίχρονο ακολούθησε και το δεύτερο με τον ΠΑΟΚ να μπαίνει πάλι σοβαρός στον αγωνιστικό χώρο, χωρίς ωστόσο να καταφέρει να δημιουργήσει τόσες πολλές ευκαιρίες. Η είσοδος του Ενρίκε στον αγωνιστικό χώρο τόνωσε κι άλλο τον επιθετικό τομέα, αλλά η κούραση βασικών γραναζιών της ομάδας μετρίασε την απόδοσή της. Ο Ενρίκε μπήκε με όρεξη και είχε ένα αρκετά καλό σουτ, το οποίο πέρασε πάνω από τα δοκάρια. Με το πέρασμα του χρόνου η Σάλκε πήρε μέτρα στο γήπεδο, καταφέρνοντας να βγαίνει πιο εύκολα στην επίθεση και να δημιουργεί πιο καλές φάσεις, με την άμυνά μας να ανταποκρίνεται πολύ θετικά.

Θα ήθελα να κάνω ιδιαίτερη αναφορά για τον νεαρό της τριάδας των αμυντικών, ο οποίος παρά το άγχος της πρώτης επίσημης συμμετοχής του σε ευρωπαϊκό παιχνίδι, έχοντας να αντιμετωπίσει πολύ καλούς επιθετικούς, τα πήγε εξαιρετικά. Έβγαινε πρώτος στην μπάλα, δε φοβήθηκε να βάλει τα πόδια του στη φωτιά και η ταχυδύναμή του τον βοήθησε πολύ να καλύπτει τα κενά στην άμυνα.

Μια ακόμη αναφορά θα ήθελα να κάνω στον Ουάρντα, ο οποίος ήταν ο κινητήριος μοχλός των επιθετικών προσπαθειών της ομάδας και με την ταχύτητά του, έσπρωχνε την ομάδα με γρήγορους ρυθμούς. Η υποδοχή της μπάλας λίγο πίσω από το κέντρο και το ανέβασμά της σε τέτοιο τέμπο, θεωρώ πως έχει χρόνια να γίνει στον ΠΑΟΚ. Κι αυτός για πρώτο ματς έδειξε πολύ καλά στοιχεία, φανερώνοντας έναν από τους λόγους της προβληματικής εικόνας του πρώτου ματς. Ο ΠΑΟΚ πίεσε εξαιρετικά τον αντίπαλο, ειδικά ψηλά στην επίθεση, κατορθώνοντας να σαστίσει για μεγάλο χρονικό διάστημα τον αντίπαλο.

Σε προσωπικό επίπεδο δε θα ήθελα να αναφερθώ, πέρα από τους δυο νεοεισελθέντες στη βασική ομάδα, καθώς δεν υστέρησε κάποιος μέσα στον αγωνιστικό χώρο. Ίσως από τον Κάμπος περιμέναμε περισσότερα, γιατί σε πολλές φάσεις θα μπορούσε να λειτουργήσει καλύτερα. Έχει κερδίσει όμως ένα πέναλτυ που ποτέ δεν καταλογίστηκε.

Τέλος, θα κλείσω με τον Βλάνταν. Ναι με τον προπονητή της ομάδας. Με τον μαέστρο της φετινής προσπάθειας, ο οποίος ξέρει που βρίσκεται και για ποιο λόγο είναι εδώ. Αν και στο πρώτο ματς, όπως αναφέραμε στο προηγούμενο άρθρο, σάστισε λίγο και έχασε τον έλεγχό του, στο τελευταίο παιχνίδι παρέταξε μια ομάδα με μέση, αρχή και τέλος η οποία λειτουργούσε σαν αυτόματο μοτεράκι. Το ξέρει πολύ καλά ότι αυτή η πρόκριση μπορούσε να ήταν αλλιώς, αλλά τα λάθη είναι για αυτούς που δουλεύουν και σίγουρα το γεγονός ότι το σκορ πήρε ανεξέλεγκτη διάσταση στο πρώτο ματς δεν είναι μόνο δική του ευθύνη. Ο ΠΑΟΚ βρίσκεται σε καλά χέρια και το ποδόσφαιρο που αποδίδει είναι υψηλών απαιτήσεων. Ο ΠΑΟΚ πάντα στην Ευρώπη κάνει καλά ματς και παίρνει αποτελέσματα απέναντι σε μεγάλες ομάδες, αλλά υπάρχει τεράστια διαφορά σε αυτά τα ματς.

Δεν έχει καμία σχέση ο χθεσινός ΠΑΟΚ με τον ΠΑΟΚ της Ντόρτμουντ, της Τότεναμ, του Άγιαξ του Δερμιτζάκη και πολλών άλλων αγώνων όπου πήρε ο ΠΑΟΚ αποτέλεσμα. Ο ΠΑΟΚ χθες έπαιξε στα ίσα μια Γερμανική ομάδα, έχοντας εκτός 2-3 βασικότατους παίκτες, χωρίς ωστόσο να χάνει τον προσανατολισμό του. Και αυτό είναι έργο του προπονητή και κατάκτηση των παικτών, οι οποίοι με την πρώτη ευκαιρία αποδεικνύουν πως αυτή η σχέση είναι εντελώς διαφορετική με αυτή των προηγούμενων χρόνων.

Η Ευρώπη τελείωσε για φέτος, αν και μας αφήνει πάλι μια γλυκόπικρη γεύση. Οι βάσεις όμως μπήκαν πολύ καλά από το περασμένο καλοκαίρι και ο Μάτος έχει ένα παράπονο...
Του χρόνου θα του κάνουμε το χατίρι...

Πω πω Λαός και τη ομάδα Πω πω πω Πω πω πω Μια ΠΑΟΚΑΡΑ
Για να χαζεύει όλη Ελλάδα δυο φορές δυο φορές την εβδομάδα...