«Εθνική χωρίς ΠΑΟΚ!»

Ο Σαλπιγγίδης αποχώρησε, ο Τζαβέλλας εκδιώχθηκε, ο Τζιώλης δεν μας έκανε λόγω ...βραδύτητας στις κινήσεις, ο Κλάους είναι ...ματιασμένος εδώ και ένα χρόνο και για να επανέλθει στην Εθνική θα πρέπει να αρχίσει από φέτος να βάζει και αυτά που παλαιότερα έχανε αλλιώς δεν βλέπω πως μπορεί να ξαναφορέσει τη γαλάζια φανέλα, ο Χαρίσης μεγάλο ταλέντο αλλά έπεσε στη δυσμένεια του Ιβιτς και έχασε το δικαίωμα να δείξει φέτος ποιος είναι (ας ελπίσουμε ότι στα όποια καλά της φυγής του Ιβιτς θα συγκαταλέγεται η ανάδειξη του παίκτη αυτού, όπως και του Χατζηισαΐα), ο Κίτσιου χρίστηκε διεθνής αλλά τώρα δεν παίζει ούτε στον ΠΑΟΚ, ο Γλύκος τραυματίας και ο μόνος που θα μπορούσε να κληθεί για χθες, και παραδόξως δεν κλήθηκε, ήταν ο Πέλκας.

Και γράφω «παραδόξως» γιατί είδα την Εθνική να ξεκινάει χθες με βασικό τον ...Μπακασέτα! Που όσο έπαιξε δικαιολόγησε απόλυτα τις συστάσεις που τον ακολουθούν: Το απόλυτο τίποτα! Και «ευτυχώς» που τραυματίστηκε και αποχώρησε κάποια στιγμή από την ενδεκάδα και παίξαμε ένδεκα εναντίον ένδεκα...

Το παράδοξο, λοιπόν, είναι ότι ενώ ο Μπακασέτας ούτε στην ΑΕΚ δεν έπαιζε, κρίθηκε ότι έπρεπε να κληθεί στην Εθνική και μάλιστα να ξεκινήσει βασικός (!!!) ενώ την ίδια στιγμή ο Πέλκας όχι μόνο για βασικός δεν του έκανε του Σκίμπε αλλά ούτε καν τον κάλεσε για προπόνηση! Μήπως, λέω μήπως, η μη κλήση του αποτελεί σιωπηρή τιμωρία της ασεβούς χειρονομίας του στο ματς με τον Πανιώνιο; Γιατί ποδοσφαιρικά δεν εξηγείται...

Απεναντίας, ο Γερμανός επιμένει σε εκείνον τον Μάνταλο που έχει εκνευρίσει σε μέγιστο βαθμό ακόμα και τους οπαδούς της ομάδας του με την φετινή μετριότητα στην απόδοσή του. Χθες ο συγκεκριμένος παίκτης κατέθεσε, για μία ακόμη φορά, διαπιστευτήρια ανικανότητας τόσο επειδή σε ολόκληρο το παιχνίδι ήταν θεατής και δεν πέρασε ούτε μία πάσα της προκοπής όσο και γιατί έγινε η αιτία να ακουστεί ένα απέραντο «αααχ!» από τον Έβρο έως τη Κρήτη και από την Κέρκυρα έως και τη Λέσβο χάνοντας το άχαστο μόνος του με τον τερματοφύλακα, που ούτε και ο φετινός Κλάους θα διανοούνταν ποτέ να χάσει... Καλά, ούτε λόγος ότι ο Πέλκας από εκείνο το σημείο θα έγραφε για πλάκα και θα παίρναμε το διπλό...

Αλλά και εκείνο το ταλέντο, ο Φορτούνης, ο παραλίγο ΠΑΟΚτσής παίκτης, συνεχίζει εδώ και μήνες να κολυμπάει στα ρηχά νερά χωρίς καμία σοβαρή ενέργεια στο παιχνίδι του χωρίς κάτι το ξεχωριστό που να δικαιολογεί τις προσδοκίες που αναμένουν άπαντες από εκείνον για την εθνική. Και όσο έβλεπα Μάνταλο και Φορτούνη να βολοδέρνουν στον αγωνιστικό χώρο τόσο εκνευριζόμουν για την απαράδεκτη απουσία του Πέλκα.

Αν αληθεύει αυτό που άκουσα στο κρατικό αθλητικό ραδιόφωνο, ότι δηλαδή ο ΠΑΟΚ θέλει να φέρει τον Καρνέζη στην Ελλάδα τότε, μετά τη χθεσινή απόδοσή του, ας σπεύσει να τον κλείσει! Τελειώνει το συμβόλαιό του με την ασπρόμαυρη Ουντινέζε και καλά είναι να μην αλλάξει χρώματα. Ο Συγκεκριμένος γκολκίπερ έσωσε δύο τρεις φάσεις από εκείνες που συνήθως γράφουν και γενικά ήταν σταθερός στα 90+ λεπτά, ενέπνεε εμπιστοσύνη στους συμπαίκτες του και άρεσε σε όλους. Θα έκανε ένα πολύ καλό δίδυμο με τον απρόβλεπτο Γλύκο (ως δεύτερο) που εκεί που τον αποθεώνεις και λες «ευτυχώς που υπάρχει και αυτός» π.χ. ημιτελικός με βάζελο στη Τούμπα, θα έρθει και η στραβή σε άλλο παιχνίδι, π.χ. τελικός Βόλου, που θα σε κάνει να απορείς πως παίζει το άτομο στο ΠΑΟΚ...

Τέλος, για να τα λέμε όλα μου άρεσε και ο ...συμπατρώτης μας, Ζέκα, πραγματικό μηχανάκι, τρεξίματα ατελείωτα, σωστές και έγκαιρες μεταβιβάσεις, αλλά αν θέλεις να έχεις Ελληνικό ποδόσφαιρο θα πρέπει να στηρίζεσαι στα εγχώρια ποδοσφαιρικά προϊόντα σου και όχι στις αλλοδαπές μεταγραφές. Για την ομοσπονδιακή ομάδα μιλάμε και όχι για ΠΑΕ. Μόνο έτσι δίνεις κίνητρο και στους νέους Έλληνες διεθνείς να κοπιάσουν για κάτι καλύτερο στην καριέρα τους...

Κλείνοντας και άσχετα με την περιρρέουσα ατμόσφαιρα που πήγε τα τελευταία χρόνια να επιβληθεί στα πέριξ της Τούμπας, όχι άδικα, βέβαια, κυρίως λόγω παράγκας αλλά και διαχρονικής Αττικής τυραννίας σε βάρος της ..επαρχίας, ΠΑΟΚ και Εθνική ομάδα θα είναι πάντα δύο συγγενείς και αλληλένδετες έννοιες, για τις οποίες θα νοιαζόμαστε και θα θέλουμε συνεχώς να μας κάνουν υπερήφανους. Αδιαπραγμάτευτο αυτό.

Outsider