Άχρωμος, άοσμος, άγευστος ...

Όταν μια ομάδα αγωνίζεται για το μεγαλύτερο μέρος της σεζόν ανά τρεις ημέρες όπως ο ΠΑΟΚ φέτος, πρέπει το ρόστερ της να είναι σε θέση να ανταπεξέλθει σε αυτό το ρυθμό και να είναι επαρκές τόσο ποσοτικά, όσο και ποιοτικά. Αν αυτό δεν ισχύει, όπως στην περίπτωση του Δικεφάλου, τότε αναγκαζόμαστε να υπομείνουμε παιχνίδια όπως το χθεσινό.

Τι σημαίνει αυτό; Αρχικά σημαίνει πως ούτως ή άλλως έπρεπε χθες να γίνει ένα rotation, δεδομένου πως δεν μπορούν οι ίδιοι έντεκα παίκτες να αγωνίζονται χωρίς σταματημό. Rotation που γίνεται επιβεβλημένο από το γεγονός πως την Μεγάλη Πέμπτη ο ΠΑΟΚ παίζει τον πιο σημαντικό αγώνα του, που δεν είναι άλλος από τον δεύτερο ημιτελικό του κυπέλλου.

Έτσι, με το μυαλό στο κύπελλο, ο Πάμπλο Γκαρσία παρέταξε τον Δικέφαλο με αρκετές αλλαγές, ξεκουράζοντας παίκτες που είτε ήταν στα κόκκινα , είτε δεν μπορούσαν να αγωνιστούν. To rotation αυτό, σε συνδυασμό με τις απουσίες λόγω τραυματισμών (Καγκάβα, Κρέσπο, Ίνγκανσον που δεν ήταν στο 100%, Ζίβκοβιτς) έδεσε τα χέρια του προπονητή του ΠΑΟΚ καθώς η ομάδα που παρέταξε ήταν ένας συνδυασμός κουρασμένων παικτών που είχαν το μυαλό στο κύπελλο και παικτών χωρίς ρυθμό που απλά έπρεπε να αγωνιστούν, διότι δεν υπήρχαν άλλοι.

Το αποτέλεσμα; Άκρως αναμενόμενο. Μια ομάδα με το μυαλό κυρίως στην άμυνα, προκειμένου να διατηρήσει την διαφορά ασφαλείας από τον αντίπαλο στη βαθμολογία και με πολύ κακή εικόνα μπροστά, καθώς ο Σφιντέρσκι εμφανίστηκε πολύ κουρασμένος, όπως και ο Ελ Καντουρί, ενώ ο Τζόλης συνέχισε τις κακές εμφανίσεις του παρατεταμένου ντεφορμαρίσματος του.

Εν ολίγοις, άποψη μου είναι πως ορθά η ομάδα έπαιξε συντηρητικά στο χθεσινό παιχνίδι, καθώς ο κύριος στόχος είναι ένας και είναι το κύπελλο και τίποτα άλλο.

Στόχος τώρα πρέπει να είναι η όσο καλύτερη σωματική και πνευματική προετοιμασία για το πιο σημαντικό παιχνίδι της χρονιάς ... μέχρι το επόμενο!