Μια ήττα βάσει λογικής…

Παρά το θετικό ξεκίνημα της ομάδας, το γεγονός ότι πήραμε το προβάδισμα και το γεγονός πως σε όλο το πρώτο ημίχρονο θα μπορούσαμε να αυξήσουμε τον δείκτη του σκορ, το τελικό αποτέλεσμα μάλλον επιβεβαίωσε αυτά που ξέραμε όλοι από την αρχή της σεζόν.

Περισσότερη έκπληξη, κατά γενική ομολογία, προκάλεσε η πορεία και διαχείριση της ομάδας τους τελευταίους μήνες, όπου όλοι γνωρίζουμε πως «τρύπησε» το ταβάνι της και πήρε καλύτερα αποτελέσματα απ' ότι πραγματικά άξιζε, βάσει του ρόστερ και της ατομικής ποιότητας των παικτών.

Η πολύ ενδιαφέρουσα συνέντευξη που έδωσε ο Κυριάκος Κυριάκος σε ραδιοφωνικό σταθμό της πόλης, έδωσε αρκετά στοιχεία για το πως αντιλαμβάνονται στην ΠΑΕ την πορεία και πρόοδο του αγωνιστικού τμήματος. Δεν μας αποκάλυψε όμως το αν οι ιθύνοντες συμφωνούν με κάτι που η συντριπτική πλειοψηφία του κόσμου παρατηρεί εδώ και πολύ καιρό (ίσως και πολλά χρόνια πλέον): Ότι η ομάδα χρειάζεται σοβαρές ενέσεις ποιότητας και αντοχής στο ρόστερ της, για να επανέλθει σε πραγματική τροχιά πρωταθλητισμού.

Έχει γίνει πλέον αντιληπτό, πως παρά τις εξαιρετικές ικανότητες του Λουτσέσκου και των συνεργατών του, σε ό,τι αφορά τη διαχείριση και βελτίωση των παικτών και κυρίως του συνόλου της ομάδας, τις πραγματικά κρίσιμες στιγμές, σε περιόδους επιβάρυνσης, κούρασης και «ξεφουσκώματος», η ατομική ποιότητα και βεβαίως η ισορροπία χαρακτηριστικών στο ρόστερ της ομάδας, είναι αυτά που δίνουν λύσεις και σε σώζουν από αποτυχίες. Παράδειγμα; Το να έχεις πέντε σχετικά βαριά και σχετικά άτεχνα χαφ, είναι ανισόρροπο και αδιέξοδο. Το να έχεις μόνο τον τακτικά απείθαρχο, ποιοτικά μέτριο, αδύναμο και ατομιστή Μιτριτσα για να ελπίζεις σε μια ατομική ενέργεια ή λίγη έκρηξη στα εξτρέμ, είναι ανεπαρκές.

Η χρονιά φτάνει στο τέλος της, με τον ΠΑΟΚ να αφήνει μια μέτρια «γεύση» στο κοινό του. Ναι μεν, αλλά.

Σίγουρα μια πιθανή κατάκτηση του κυπέλλου θα είναι ακόμα ένα λιθαράκι στην προσπάθεια των τελευταίων ετών, να γίνει ο ΠΑΟΚ ομάδα κυρίαρχη και να αναπτύσσεται συνεχώς.

Μέχρι τότε όμως, απομένουν σημαντικά παιχνίδια για το πρωτάθλημα, που είναι ικανά να κλυδωνίσουν ακόμα περισσότερο την ομάδα, πιθανά δημιουργώντας έξτρα γκρίνιες και αρνητισμό, που ίσως να είναι και άδικος.

Στόχος θα έπρεπε να είναι το να διατηρήσουμε καθαρό το «κεφάλι», να υπάρχει ξεκάθαρο πλάνο και κυρίως, να μην πατήσουμε τις μπανανόφλουδες του πρόσφατου παρελθόντος. Ειδάλλως, οι αποτυχίες θα παραμείνουν και το επόμενο διάστημα, λογικές.

Υγ. Δεδομένου του «βιογραφικού» και των ηθών της ομάδας του λιμανιού, τα όσα διαδραματίστηκαν χθες στην Τούμπα μετά την οριστική κατάκτηση του τίτλου, δεν αποτελούν καν θέμα συζήτησης. Έφεραν ένα τρόπαιο «ρέπλικα» μαζί τους ώστε να το σηκώσουν επιδεικτικά στην Τούμπα, σε μια προσπάθεια συσπείρωσης του κοινού τους. Οκ, σε ένα βαθμό λογικό και αν θέλετε τη γνώμη μου, θεμιτό. Ο ελληνικός αθλητισμός έχει δεχτεί τόσα αθέμιτα, άρρωστα χτυπήματα από αυτό το σωματείο, ώστε τέτοιου είδους γραφικότητες να μοιάζουν έως και χαριτωμένες. Στο κάτω κάτω, δεν είναι και λίγο πράγμα να μπορούν μια φορά την εικοσαετία να περηφανεύονται ότι πήραν σχετικά «δίκαια» ένα πρωτάθλημα, ελλείψει οποιουδήποτε σοβαρού ανταγωνισμού – δείγμα της αποτυχίας του ασπρόμαυρου φετινού σχεδίου.