Το "έγκλημα" του ΠΑΟΚ…

Είναι σε όλους μας γνωστό και χιλιοειπωμένο απ' την αρχή της σεζόν, πως ο φετινός ΠΑΟΚ δεν έχει ως στόχο την κατάκτηση του τίτλου. Δεν έχει δηλαδή ως αυτοσκοπό το να κάνει σκληρό πρωταθλητισμό.

Γιατί δεν είχε ούτε την απαιτούμενη ομοιογένεια, ούτε την αναγκαία εμπειρία, ούτε καν το κατάλληλο ρόστερ.

Μέσα στα γήπεδα, ο ΠΑΟΚ έδειξε και δείχνει πολύ καλά στοιχεία, χάνοντας βαθμούς σε αγώνες που σχεδόν ποτέ δεν άξιζε να χάσει. Ουσιαστικά σε όλα τα ματς που απώλεσε βαθμούς, όλοι ανεξαιρέτως δέχονταν πως έπρεπε να κερδίσει.

Παρότι αυτό προκάλεσε τριβές και γκρίνια, η πλειοψηφία του κόσμου δηλώνει ικανοποιημένη. Γιατί βλέπει πως η ομάδα προοδεύει. Πως παίζει καλή μπάλα. Πως βγάζει πλέον και λιγότερο φοβική νοοτροπία.

Κάπως έτσι φτάσαμε μέσα Φλεβάρη και, έστω και θεωρητικά, ο ΠΑΟΚ παραμένει σε τροχιά πρωταθλητισμού. Αφού και οι αντίπαλοί του δεν είναι τόσο... πανίσχυροι και διαστημικοί όσο βαυκαλίζονται.

Καθώς μπαίνουμε σε προεκλογική περίοδο και καθώς το πρωτάθλημα πλησιάζει στα κρίσιμα πλέι οφ, βλέπουμε ομάδες να εξευτελίζονται. Και, σαν από συνήθεια, να ξευτιλίζουν και όλο το ποδόσφαιρο μαζί.

Με κραυγές, ειρωνείες, καβγάδες, απειλές, δίκες και... χαρτιά.

Προσπαθούν να σύρουν τον ΠΑΟΚ σε αυτό το ξεκατίνιασμα, βαφτίζοντας την τίμια και νηφάλια στάση του, ως... ύποπτη. Λες και είναι υποχρεωμένος ο ΠΑΟΚ να συρθεί στο αθηναϊκό ξεμάλλιασμα.

Όχι, κύριοι. Πολύ καλά κάνει ο ΠΑΟΚ και δεν έχει εμπλακεί σε αυτή την αηδία σας. Έχει ήδη πληρώσει ακριβά τα... παντελόνια που δεν φοράτε, από το 2018. Του κλέψατε πρωτάθλημα και κύπελλο με εγκλήματα εντός και κυρίως εκτός γηπέδων. Και αφού είδατε ότι πιάνει το κόλπο, το συνεχίζετε και μεταξύ σας τώρα.

Δεν χρειαζόμαστε άλλη τοξικότητα.

Το έγκλημα όμως του ΠΑΟΚ, είναι εις βάρος του εαυτού του.

Είναι μαθηματικά βέβαιο πως οι ομάδες των Αθηνών δεν μπορούν να βγουν αλώβητες από την υστερική τους προσπάθεια να βγουν αγωνιστικά και επικοινωνιακά κερδισμένες απέναντι στους αντιπάλους τους.

Μπορεί να φτάνουμε στο τελευταίο σκέλος του πρωταθλήματος, όμως μένουν ακόμα αρκετοί αγώνες, όλοι «υψηλής έντασης» και φθοράς. Πολλά τα ντέρμπι, λεπτές οι ισορροπίες. Το να ξεκινούν από τώρα τόσο έντονες παρασκηνιακές "μάχες", μόνο φθορά και φόβο θα φέρει στους τρεις του ΠΟΚ. Απώλειες βαθμών, κούραση και αποπροσανατολισμό.

Ο ΠΑΟΚ λοιπόν όφειλε να έχει όσο περισσότερες λύσεις διαθέσιμες για τον προπονητή του, ο οποίος για ακόμα μια χρονιά απέδειξε την ποιότητά της δουλειάς του.

Όφειλε να είναι έτοιμος να εκμεταλλευτεί την κατάσταση. Είδαμε στο ματς με τον Ολυμπιακό την ξεκάθαρη ανωτερότητα της ομάδας, που δεν μπόρεσε όμως να μετουσιώσει σε νίκη. Έλειπαν κάποια στοιχεία.

Όταν λοιπόν ξεκινάς μια χρονιά 'rebuilding' και κόντρα σε όλες τις προβλέψεις είσαι σε τροχιά πρωταθλητισμού τον Φλεβάρη, με όλα τα ενδεχόμενα ανοιχτά και τους αντιπάλους να φθείρονται τόσο έντονα, τότε είσαι υποχρεωμένος να στοχεύσεις ψηλότερα. Γιατί μαζί με τα πολλά, ίσως χάσεις και τα λίγα...

Πιστεύω ακράδαντα πως οι επόμενες εβδομάδες θα δείξουν τη λάθος επιλογή που έκανε ο ΠΑΟΚ να μην ενισχυθεί με έναν παραγωγικό επιθετικό. Πιστεύω πως θα υπάρξουν αρκετές στιγμές, ειδικά προς το τέλος, όπου θα λέμε «αχ αν είχαμε ένα φορ, τα πράγματα θα ήταν αλλιώς»...

ΠΑΡΑ το προφανές σχέδιο να προωθηθούν άλλες ομάδες, οι συνθήκες που διαμορφώνονται είναι ευνοϊκές.

Βεβαίως, όλα είναι εφικτά. Ο ΠΑΟΚ παραμένει είτε η πρώτη, είτε η δεύτερη καλύτερη ομάδα στην Ελλάδα για ακόμα μια χρονιά.

Θα είχε όμως φτιάξει πολύ καλύτερες συνθήκες, αν δεν έβαζε για ακόμα μια φορά τρικλοποδιά στον εαυτό του...