Νέα σεζόν, νέα πρόσωπα, νέες προκλήσεις!

Ένας ΠΑΟΚ που ολοκλήρωσε την περσινή χρονιά με την κατάκτηση του Κυπέλλου Ελλάδος και της 2ης θέσης στο Πρωτάθλημα επιτυγχάνοντας μια υπέρβαση όταν ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός είχαν μπάτζετ που ξεπερνούσαν κατά πολύ αυτό του Δικεφάλου. Ένας ΠΑΟΚ που ετοιμάζεται όχι μόνο για να επαναλάβει την περσινή επιτυχία, αλλά για να κάνει και το βήμα παραπάνω και να πετύχει τον μεγάλο στόχο της επιστροφής στην κορυφή μετά από 7 χρόνια, έχει όλους τους παίκτες στη διάθεσή του και άπαντες περιμένουν την αρχή των αγωνιστικών υποχρεώσεων αρχής γενομένης από το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό στις 30 Νοεμβρίου.

Ένα καλοκαίρι αλλαγών

Το καλοκαίρι υπήρξε ένα καλοκαίρι πολλών αλλαγών. Πρώτη και σημαντικότερη αλλαγή, η επιστροφή του Αντώνη Τσαλόπουλου ως πρόεδρος του ΤΑΠ. Ο γνωστός επιχειρηματίας και μεγάλος χορηγός του Α.Σ. και της ΚΑΕ ΠΑΟΚ επιστρέφει μετά από 4 χρόνια στο τιμόνι της ομάδας προκειμένου να βοηθήσει ένα ακόμα τμήμα και να συνδράμει και αυτός στην επιστροφή του στην κορυφή, εκεί όπου έζησε μεγάλες στιγμές το 2016 και 2017.

Και ενώ στο διοικητικό τοπίο είχαμε την επιστροφή ενός ανθρώπου συνδεδεμένου με μεγάλες επιτυχίες του τμήματος, στο αγωνιστικό είχαμε κύμα αποχωρήσεων. Οι Αλέξανδρος Ράπτης και Θεόδωρος Βουλκίδης αποχώρησαν για την Πουατιέ και τον Παναθηναϊκό αντίστοιχα ελέω μανατζερικών καπρίτσιων και τεχνασμάτων, ο Μπρεττ Ουολς ακολούθησε τον Ράπτη για την Πουατιέ, ο Χάις Γιόρνα θα βρεθεί εκτός συγκλονιστικού απροόπτου στην Ουκρανία, ο Σκρεντάου επέστρεψε στην Κίνα και στην Beijing BAIC Motors, οι Ηλίας και Μιχελάκης θα συνεχίσουν την καριέρα τους σε Ηρακλή και Ο.Φ.Η. αντίστοιχα, ενώ οι Σωτηρίου και Μπούτος θα αγωνίζονται τη νέα σεζόν στον Άρη μετά από χρόνια παρουσίας τους στο Δικέφαλο του Βορρά.

Παράλληλα όμως παίκτες-κλειδιά όπως οι Μπραμ φαν Ντε Ντρις και Μενέλαος Κοκκινάκης και παίκτες με σημαντική παρουσία στον πάγκο της ομάδας, όπως οι Γιάννης Τακουρίδης, Αναστάσιος Γάτσης και Βασίλης Μούχλιας παρέμειναν, ενώ ο πρωτομάστορας της περσινής επιτυχίας, Γιόσκο Μιλενκόσκι, ανανέωσε το συμβόλαιό του και συνέβαλλε στη δημιουργία του νέου ρόστερ για τη σεζόν 2023/2024.

Οι νέες κινήσεις φέρνουν αέρα εμπειρίας και δίψας για διάκριση, ενώ παράλληλα δεν έλειψαν και οι επιστροφές παλιών γνώριμων στα μέρη μας. Οι Μάαρτεν φαν Χάρντερεν, Τόμας Ρουσσό και Τζέι Μπλανκενάου έκλεψαν την παράσταση στο χωρό των μεταγραφών με τα βιογραφικά τους και την εμπειρία τους από άκρως ανταγωνιστικά Πρωταθλήματα. Είδαμε τον ερχομό του Δημοσθένη Λινάρδου και του Δημήτρη Σιδηρόπουλου από τον Ολυμπιακό και την Αμστέττεν αντίστοιχα, ενώ σε γνώριμα λημέρια επέστρεψαν ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης μετά από 3 χρόνια, ο Γιώργος Παπαλεξίου μετά από 2 χρόνια και ο Χρήστος Στεφανίδης ύστερα από 10 χρόνια. Τέλος είδαμε ένα παιδί 21 ετών να έρχεται στον ΠΑΟΚ με όνειρα για διάκριση και εμπειρίες, τον Χρήστο Σαλταφερίδη.

Ανάλυση του ρόστερ

Νέα πρόσωπα, νέες ισορροπίες και άλλη φιλοσοφία μας επιφυλάσσει ο φετινός ΠΑΟΚ και ήρθε η ώρα να βουτήξουμε πιο βαθιά στο ρόστερ της ομάδας.

Διαγώνιοι

Ο Μπραμ φαν Ντε Ντρις αποτελεί το σημείο αναφορά μας σε αυτή τη θέση. Ο "Μπράμπο" είναι ένας παίκτης που έχει τα καλά του και τα στραβά του. Υπήρξαν περίοδοι ντεφόρμαρίσματος όπου δεν μπορούσε να "τελειώσει" επιθέσεις εύκολα, αλλά και περίοδοι φορμαρίσματος που ήταν απλά συγκλονιστικός. Είναι το είδος του διαγώνιου που δεν έχει πολλές επιθετικές εναλλακτικές. Δύσκολα θα τον δεις να εκτελεί στη μικρή διαγώνιο και στην ευθεία. Το μεγάλο του προσόν όμως, που τον έχει κάνει και περιζήτητο στην Ελλάδα είναι η συνεισφορά του σε άλλους τομείς του παιχνιδιού. Εκεί που θα "κολλήσει" επιθετικά, έχει την έφεση στο μπλοκ που βοήθησε καταλυτικά την περσινή σεζόν, ενώ παράλληλα το σερβίς του μπορεί να προκαλέσει μεγάλα προβλήματα στην καλή του μέρα. Επιπλέον το φορμάρισμά του εκεί που κρίνονται τίτλοι είναι το δεύτερο μεγάλο προσόν του. Εκεί που αστέρες όπως οι Στερν και Ερνάντεθ υπήρξαν κατώτεροι των περιστάσεων, ο Βέλγος "φώναξε" παρών φτάνοντας να παίζει μέχρι και τραυματίας. Αποτελεί έμπειρη λύση που με τη σωστή διαχείριση και με τη συμμετοχή και άλλων παικτών στο επιθετικό κομμάτι, θα διατηρήσει την επιθετική του επίδοση σε υψηλά επίπεδα.

Ο Χρήστος Σαλταφερίδης είναι το "νέο" αίμα στη θέση του δεύτερου διαγώνιου. Ξεκίνησε ως ακραίος την καριέρα του στην Ελπίδα Αμπελοκήπων, αλλά έπειτα μεταπήδησε στη θέση του διαγώνιου σε Άρη, Ο.Φ.Η. και Περσέα. Κυρίως ως αλλαγή αγωνιζόταν σε αυτές τις ομάδες, αλλά έχει δείξει ότι διαθέτει αλτικότητα και χρειάζεται δουλειά για να βελτιωθεί και επιθετικά. Στα φιλικά που αγωνίστηκε έδειξε καλό πρόσωπο, αλλά έχει δρόμο μπροστά του για να εξελιχθεί παικτικά και σε μια αξιόπιστη ρεζέρβα. Για πρώτη φορά θα βρίσκεται σε ένα απαιτητικό και υψηλού επιπέδου περιβάλλον και πρέπει να αρπάξει τις ευκαιρίες από τα μαλλιά.

Πασαδόροι

Καναδός έφυγε και Καναδός ήρθε. Επιμένουμε Καναδικά και ο Τζέι Μπλάνκεναου θα είναι ο νέος μαέστρος της ομάδας. Διεθνής με τα χρώματα της Εθνικής Καναδά και με ένα βιογραφικό, που περιλαμβάνει Ολλανδία, Γερμανία, Βέλγιο, Τουρκία, Πολωνία και Γαλλία, έρχεται να προσφέρει ένα τελείως διαφορετικό στυλ παιχνιδιού. Προτιμά να παίζει γρήγορα με χαμηλές μπάλες, ενώ αρκετές φορές θα πάρει και ο ίδιος πόντους με προσποιήσεις και πλασέ. Επίσης "βάζει" όλους τους παίκτες στην εξίσωση της επίθεσης και θα τον δούμε αρκετά να παίζει με τους κεντρικούς, τους ακραίους και τον διαγώνιο από το να υπερφορτώνει μια θέση. Διαθέτει καλό σερβίς, ενώ πρέπει να δείξει ότι διαθέτει και καλό μπλοκ όπως είχε ο προκάτοχός του. Είναι το πρώτο στοίχημα όχι γιατί είναι κακός παίκτης, αλλά διότι η θέση αυτή είναι ιδιαίτερα νευραλγική και πολλά θα εξαρτηθούν από το κατά πόσο ο ίδιος θα προσαρμοστεί και θα δέσει γρήγορα με τους υπόλοιπους παίκτες. Πολλοί σπουδαίοι πασαδόροι έχουν κατά καιρούς αλλάξει ομάδες λόγω έλλειψης προσαρμογής.

Νέο πρόσωπο και στη θέση του δεύτερου πασαδόρου και ο Ελληνοαυστραλός Δημήτρης Σιδηρόπουλος κάνει την εμφάνισή του. Ήρθε στα μέρη μας το 2018/2019 για λογαριασμό της Καλαμάτας και έκτοτε ακολούθησε μια καριέρα στο εξωτερικό αγωνιζόμενος σε Σουηδία, Σλοβενία, Ουγγαρία και Αυστρία. Γενικά αγωνίστηκε ως βασικός σε όλα τα Πρωταθλήματα που έπαιξε και φέρνει και ο ίδιος εμπειρίες ασχέτως αν είναι 28 χρονών. Θα τον χαρακτηρίσω ως φιλότιμη κίνηση, καθώς έδειξε στα φιλικά ότι προσπαθεί να παίξει εξίσου γρήγορα, αλλά με μεγαλύτερη έμφαση στη ψηλή μπάλα, κάτι που σημαίνει ότι είναι πιο αργός στην ανάπτυξη του παιχνιδιού. Δε θεωρώ ότι είναι χειρότερος από κάθε αναπληρωματικό πασαδόρο του Ελληνικού Πρωταθλήματος, αλλά όχι και το κάτι τρομακτικό.

Λίμπερο

Εδώ είμαστε ευλογημένοι να διαθέτουμε τον καλύτερο Έλληνα Λίμπερο της δεκαετίας. Ο λόγος για τον Μενέλαο Κοκκινάκη. Ο "Μένιος" παίζει κάθε χρονιά πιο ώριμα από ποτέ, "σκουπίζοντας" την πίσω ζώνη με τις άμυνές του, ενώ παράλληλα είναι ο ακρογωνιαίος λίθος της υποδοχής διατηρώντας την σε υψηλά επίπεδα αποτελώντας εγγύηση για το παιχνίδι του πασαδόρου. Μαχητής, τα δίνει όλα και έχει βρει το μέρος που κάνει αυτό που αγαπάει, να παίζει βόλεϊ. Στα φιλικά τον είδαμε να επιστρέφει ως ακραίος προκειμένου να συμπληρώσει το κενό των Ρουσσό και φαν Χάρντερεν και να αποτελεί και μια εναλλακτική λύση σε περίπτωση που όλα πάνε στραβά ή εάν ο Ρουσσό δεν είναι ακόμα καλά (θα αναλυθεί παρακάτω). Τα πήγε πολύ καλά αν αναλογιστούμε ότι τελευταία φορά που έπαιξε ακραίος ήταν το 2020-2021 στο αλησμόνητο παιχνίδι στο Μαρούσι για τα πλέι οφ (εκεί που είδαμε και τον Κανέλλο να παίζει ακραίος). Όμως αναμένεται να επιστρέψει στα λίμπερο και να "χτίσει" την υποδοχή της ομάδας.

Εικόνα

Και πάλι είμαστε ευλογημένοι να έχουμε την καλύτερη επιλογή ως αναπληρωματικό λίμπερο. Επιστροφή Νο1 και ο Δημήτρης Κωνσταντινίδης φοράει ξανά τα ασπρόμαυρα, έτοιμος να ζήσει ξανά μοναδικές στιγμές. Ο 30χρονος λίμπερο επιστρέφει ώριμος μετά από το πέρασμά του από Ηρακλή και Φοίνικα Σύρου και έχοντας βελτιώσει σε μεγάλο βαθμό την υποδοχή του. Από ρεζέρβα μετατράπηκε σε βασική επιλογή και εύκολα χαρακτηρίζεται "πολυτέλεια" για την ομάδα μας. Διατήρησε τα αμυντικά του καθήκοντα, ενώ με την άνοδό του στην υποδοχή πια αποτελεί όχι μόνο εγγύηση στην πίσω ζώνη, αλλά δίνει και τη δυνατότητα να συνδυαστεί ιδανικά με τον Κοκκινάκη σε έκτακτες περιπτώσεις που ο Μενέλαος χρειαστεί να παίξει ακραίος ή σε περίπτωση που απουσιάσει ο ίδιος ως βασικό λίμπερο. Με διαφορά έχουμε το καλύτερο δίδυμο λίμπερο του Πρωταθλήματος.

Κεντρικοί

Η θέση που προκάλεσε φέτος τις μεγαλύτερες αντιδράσεις, τα μεγαλύτερα ερωτηματικά (μαζί και "μοιρολόγια") και παράλληλα εμφάνισε τους "κλασσικούς" που ήδη περιμένουν να "πυροβολήσουν" στο πρώτο στραβό αποτέλεσμα. Ας αρχίσουμε με τον πρώτο της παρέας μας, τον Δημοσθένη Λινάρδο. Ο 26χρονος κεντρικός έκανε φέτος το ξεπέταγμά του στον Ολυμπιακό μετά από την παρουσία του σε Φοίνικα Σύρου και Κηφισιά έχοντας πραγματοποιήσει μια σχετικά καλή χρονιά στον τομέα που "καίει" τους πάντες, στο μπλοκ. Έχει τη σωματοδομή και τον όγκο στο φιλέ. Όμως αυτό που πρέπει να βελτιώσει είναι τις τοποθετήσεις του στο φιλέ (πρέπει να είναι πιο γρήγορος στην αντίληψή του), καθώς και την τοποθέτηση των χεριών του στο μπλοκ. Επίσης φαίνεται ότι πρέπει να πάρει περισσότερες πρωτοβουλίες και στο επιθετικό κομμάτι, καθώς βρισκόταν συνεχώς στη σκιά του Αλέν Παγιένκ. Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι έχει "δίψα" για να βελτιωθεί και να διακριθεί ώστε να καθιερωθεί και σα βασική επιλογή στην Εθνική Ελλάδος. Αποτελεί προσωπικά το επόμενό μου στοίχημα, καθώς βλέπω ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης αλλά για την ώρα είμαστε κάπου στη μέση.

Επιστροφή Νο2 και αυτή που προκάλεσε τις μεγαλύτερες αντιδράσεις. Ο Γιώργος Παπαλεξίου επιστρέφει μετά από μία διετία έχοντας αγωνιστεί στο Φοίνικα Σύρου και πια καθιερωθεί ως κεντρικός στο ελληνικό βόλεϊ. Η αλήθεια είναι ότι πέρασε από χίλια κύματα, καθώς πρώτα ξεκίνησε ως ακραίος, μετά τον έβαλαν διαγώνιο και στο τέλος βρέθηκε να αγωνίζεται ως κεντρικός. Επίσης πέρασε και από προπονητές που κράτησαν πίσω την ανάπτυξή του, όπως οι Δεληκώστας και Καζάζης. Στη διετή του παρουσία στη Σύρο άρχισε να βρίσκει το ρυθμό του και τα πατήματά του, όμως υπάρχει δρόμος ακόμα. Η αλήθεια όμως είναι ότι θέλει πολύ δουλειά στον τομέα του μπλοκ, καθώς βρίσκεται πολύ πίσω συγκριτικά με τον Λινάρδο, τον Τακουρίδη και τον Γάτση. Κυρίως φέρνει σε "επιθετικογενή" κεντρικό, αλλά και εκεί βρίσκεται ακόμα πίσω συγκριτικά με τα άλλα μέλη της τετράδας των κεντρικών. Με άλλα λόγια το ποτήρι είναι μισοάδειο. Αποτελεί για εμένα το τρίτο στοίχημα, καθώς πρέπει να δουλέψει πάρα πολύ για να ξεδιπλώσει το ταλέντο του και να καλύψει το χαμένο έδαφος. Στα θετικά είναι ότι υπάρχουν περιθώρια βελτίωσης μιας και είναι 24 χρονών, ενώ παράλληλα θα συναντηθεί ξανά με τον προπονητή που τον βοήθησε στη Σύρο, κάτι που θα του δώσει μεγαλύτερη ταχύτητα στην κατανόηση των "θέλω" του Μιλενκόσκι.

Ο "φυσικός" αρχηγός της ομάδας μας για άλλη μια χρονιά στο Παλατάκι. Ο Γιάννης Τακουρίδης βρίσκεται και πάλι στις επάλξεις προσφέροντας εμπειρία και αποτελώντας τη "φωνή" της ομάδας. Έζησε τα πάντα με τον ΠΑΟΚ, τραυματίστηκε σοβαρά, αλλά όμως είναι εδώ και έτοιμος να μπει όποτε του ζητηθεί. Μπορεί να οδεύει σιγά σιγά προς το δικό του "last dance", όμως έχει βοηθήσει σημαντικά στο μπλοκ και στο σερβίς όποτε αυτό χρειάστηκε, ενώ ως ο παλαιότερος πια της ομάδας θα βοηθήσει όλους τους "νέους" να εγκληματιστούν γρήγορα στον οργανισμό που λέγεται ΠΑΟΚ. Είναι η "ψυχή" των αποδυτηρίων αυτής της ομάδας. Πιστεύω ότι θα έχει πιο ενεργό ρόλο προκειμένου να βοηθήσει τους βασικούς κεντρικούς όταν αυτοί θα "κολλάνε" στα σετ.

Ο τελευταίος της παρέας των κεντρικών θα διανύσει την τρίτη του διαδοχική χρονιά (και πέμπτη συνολικά) με τον ΠΑΟΚ και θα αποτελέσει και αυτός μια καλή λύση από τον πάγκο. Ο Τάσος Γάτσης έχει βοηθήσει κατά καιρούς στο μπλοκ και κυρίως στο σερβίς, όπου με τα τζαμπ φλοτ του έχει προκαλέσει προβλήματα και έχει αλλάξει τη ροή αρκετών αγώνων. Αποτελεί αξιόπιστη επιλογή για το μπλοκ και αναμένεται να χρησιμοποιηθεί και ο ίδιος αρκετά ώστε να βοηθήσει στο φιλέ εάν υπάρξουν θέματα. Αποτελεί πια σταθερά για το ρόστερ και ένας παίκτης που προσφέρει το 100%.

Ακραίοι

Εδώ έχουμε τον ακραίο που ακούει στο όνομα Μάαρτεν φαν Χάρντερεν. Ο 33χρονος Ολλανδός έχει αγωνιστεί στο υψηλότερο επίπεδο και σε ομάδες που όλοι θα ζήλευαν (Τρεντίνο, Μόντενα, Ζιράατ, Φριντριχσάφεν). Η αλήθεια είναι ότι ήμουν αρκετά επιφυλακτικός κυρίως γιατί η χρονιά στη Σιένα ήταν λίγο μέτρια (όσο μπορείς να πεις μέτρια μια χρονιά στην Ιταλία). Όμως με διέψευσε πανηγυρικά με τα όσα είδα στο Nations League, σε φιλικά και στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα. Είδα έναν παίκτη με πολύ καλά τελειώματα τόσο από τη θέση 4 όσο και από τη θέση 6 (η πάιπ) και κυρίως μελετημένα. Είδα επίσης αξιόπιστη υποδοχή, δηλαδή δε θα δούμε έναν παίκτη που είναι "τρύπα", αλλά ούτε και λίμπερο. Ουσιαστικά δε θα προβληματίσει την ομάδα όταν θα βρίσκεται στην πίσω ζώνη και μάλιστα επανέρχεται πολύ γρήγορα εάν κάνει λάθη. Έχει σχετικά καλό μπλοκ και με το ύψος του θα είναι καλύτερος του Γιόρνα σε αυτό το σκέλος. Τέλος, είναι πολύ καλός από το σερβίς. Δυνατά και γρήγορα σερβίς, δε διστάζει να χτυπήσει δυνατά όταν η μπάλα "καίει" και σε αρκετά παιχνίδια το καλοκαίρι "γύρισε" τη ροή των σετ και ας προερχόταν από τον πάγκο. Εν κατακλείδι πιστεύω ότι δε θα έχουμε θέματα με τον Ολλανδό. Το μόνο που θέλω είναι να "δέσει" γρήγορα με το σύνολο.

Ο δεύτερος της παρέας μας ακούει στο όνομα Τόμας Ρουσσό. Με μεγάλη παρουσία στο Πολωνικό Πρωτάθλημα, μπορεί να ήταν παραγκωνισμένος στη Μόντενα (μας τον "έκλεψε" το χειμώνα του 2023), έρχεται για να προσφέρει με τις δυνατότητες του στην επίτευξη των στόχων της ομάδας. Φαίνεται ότι είναι καλός επιθετικά βάσει στατιστικών, όπως και στο μπλοκ, ενώ παράλληλα είναι αθλητικός παίκτης. Επίσης διαθέτει ουσιαστική υποδοχή. Τόσο στην περίπτωση του Μάαρτεν, έτσι και στην περίπτωση του Βέλγου δε θα έχουμε θέματα στην υποδοχή και ούτε θα χρειαστούμε να τον "κρύψουμε". Γνήσιος επαγγελματίας και πάντα κοντά στην ομάδα. Οι επιδόσεις του ήταν γενικά υψηλές στην Πολωνία, ενώ στην Εθνική πάντα παρουσίαζε ένα πολύ καλό πρόσωπο. Για μένα όμως αποτελεί το επόμενό μου στοίχημα, κυρίως γιατί υπέστει ένα σοβαρό τραυματισμό τον Αύγουστο χάνοντας το Ευρωπαϊκό και το Προολυμπιακό τουρνουά. Αυτό από μόνο του γεννά κάποια ερωτηματικά ως προς την κατάστασή του. Και ο λόγος που είδαμε να επιστρατεύεται ο Κοκκινάκης στους ακραίους πιθανότατα έχει να κάνει για τον λόγο αυτό. Ότι σε περίπτωση που είναι πολύ πίσω σε σχέση με τους άλλους ακραίους, να δούμε τον Κοκκινάκη στην πίσω ζώνη ως ακραίο, προκειμένου να κρατήσουμε υψηλά τα επίπεδα της υποδοχής και το παιχνίδι να πάει στον φαν Χάρντερεν και τον Ντε Ντρις. Στα πολύ θετικά είναι ότι μπήκε σε φουλ προπονήσεις και έπαιξε και στο τελευταίο φιλικό με τον Πήγασο Πολίχνης. Τουλάχιστον για μένα προσωπικά σημαίνει ότι εάν υπήρχε κάτι, αυτό έχει πια μείνει στο παρελθόν και σιγά σιγά θα τον δούμε να ανεβαίνει.

Ο Σωτηρίου έφυγε και ο Βασίλης Μούχλιας πήρε "προαγωγή". Ο 25χρονος ακραίος βρέθηκε αρκετά στη σκιά πολλών παικτών τα προηγούμενα χρόνια. Όμως φαίνεται ότι δούλεψε αρκετά φέτος και κέρδισε την εμπιστοσύνη του προπονητή. Γεγονός που αποτυπώνεται στη συμμετοχή του σε όλα τα φιλικά παιχνίδια της ομάδας. Ο συγκεκριμένος παίκτης έχει πολλά φόντα για να εξελιχθεί σε έναν αξιόπιστο 3ο ακραίο και πιστεύω ότι φέτος θα είναι η χρονιά του. Διαθέτει δυνατό σερβίς, ενώ φαίνεται να βελτίωσε την υποδοχή του. Η αλτικότητά του επίσης μπορεί να τον βοηθήσει να είναι καλός και στο μπλοκ. Έχει αρκετό δρόμο μπροστά του αλλά θεωρώ ότι έχει κάνει αρκετά βήματα προς τη σωστή κατεύθυνση και δικαίως αποτελεί τον 3ο ακραίο της ομάδας.

Την τετράδα συμπληρώνει η τρίτη επιστροφή και συγκεκριμένα ο Χρήστος Στεφανίδης. Ο 30χρονος ακραίος/διαγώνιος επιστρέφει μετά από 10 χρόνια στην ομάδα έχοντας περιπλανηθεί σε Ηρακλή, Φοίνικα Σύρου, Νέστορα, Φίλιππο Βέροιας και Άρη με στόχο να προσφέρει με την εμπειρία του στις προπονήσεις και στη ροή του αγώνα όποτε του ζητηθεί. Το ερώτημα είναι το αν θα παίξει ακραίος ή διαγώνιος, καθώς και ο Σαλταφερίδης παίζει εξίσου και τις 2 θέσεις. Στη διετία 2012-2014 στον ΠΑΟΚ αγωνιζόταν εξίσου και στις 2 θέσεις. Η τοποθέτησή του ως ακραίος στην ανάλυσή μου γίνεται με βάση τη θέση που έπαιξε την τελευταία χρονιά (το ίδιο ισχύει και για τον Σαλταφερίδη). Και αυτός αποτελεί μια φιλότιμη λύση. Όσο τον θυμάμαι, δεν υπήρξε ούτε τραγικός ούτε και θεαματικός. Τίμιος και να προσπαθεί να βοηθήσει. Θεωρώ ότι πια και λόγω ηλικίας θα έχει βελτιωθεί. Γενικά θα αποτελούσε μια καλή ρεζέρβα για τις περισσότερες μικρομεσαίες ομάδες.

Οι προκλήσεις

Η ομάδα θεωρητικά έχει πολύ καλύτερους ξένους σε σχέση με πέρσι. Μπορεί να μην υπάρχει ξένος παίκτης στους κεντρικούς, αλλά στη θεωρία έχουμε ένα πολύ δυνατό δίδυμο ακραίων σε σχέση με πέρσι. Έχουμε πιο ισορροπημένους ακραίους και με μεγάλη εμπειρία. Το μόνο που απομένει είναι να προσαρμοστούν και να κουμπώσουν με το σύνολο. Το ίδιο ακριβώς ισχύει και με τον Μπλανκενάου στην πάσα. Εάν "δέσουν" γρήγορα και βγάλουν το 100%, πιστεύω ότι θα δούμε πολύ ωραίο βόλεϊ.

Η πιο σημαντική πρόκληση αποτελεί η χημεία της ομάδας. Έγιναν πάρα πολλές αλλαγές λόγω των εξελίξεων με τις υποθέσεις Ράπτη και Βουλκίδη και ουσιαστικά άλλαξε όλος ο σχεδιασμός. Σε αυτό το σημείο υστερούμε από τον Παναθηναϊκό και τον Ολυμπιακό που ως επί τον πλείστον κράτησαν τους περισσότερους παίκτες και έχουν μεγαλύτερη χημεία στην αρχή του Πρωταθλήματος. Αναμένω η εικόνα μας αρχικά να μην είναι η καλύτερη. Εγώ δίνω έμφαση στο να αποκτήσουμε γρηγορότερα ομοιογένεια σε σχέση με πέρσι. Θα υπάρξουν αρκετά παιχνίδια και το πιο σημαντικό είναι να είμαστε έτοιμοι τον Δεκέμβρη οπότε και θα ξεκινάνε οι πρώτες διεκδικήσης τίτλων αρχής γενομένης με το Σούπερ Καπ.

Η άλλη πρόκληση είναι ότι ο πάγκος μας θα έχει κάποια θέματα. Το μπάτζετ μπορεί να αυξήθηκε κατά 100.000 αλλά δεν ήταν αρκετό για να έρθουν και πιο ποιοτικές επιλογές στον πάγκο. Δόθηκαν κυρίως στο βασικό κορμό και για αυτό δεν προχώρησαν περιπτώσεις όπως του Παλέντζα (κατέληξε στον Πανιώνιο) και του Χαραλαμπίδη (κατέληξε στην Α2 Ιταλίας). Σίγουρα είμαστε καλά σε λίμπερο, κεντρικούς και πάσα, αλλά θα είμαστε λίγο σφιχτά στη διαγώνιο και στους ακραίους. Και αν πιστεύω ότι ο Μούχλιας θα ανταπεξέλθει, η διαγώνιος θα παραμείνει ένα δύσκολο θέμα. Για αυτό ας ελπίσουμε ότι δε θα έχουμε τραυματισμούς.

Η επόμενη πρόκληση θεωρώ, τέλος, ότι είναι το μπλοκ. Οι Λινάρδος και Παπαλεξίου πρέπει να δουλέψουν πολύ ώστε να μην υπάρξουν θέματα. Σίγουρα οι Ντε Ντρις, Ρουσσό και φαν Χάρντερεν θα βοηθήσουν αλλά πρέπει να γίνει πολύ μεγάλη προσπάθεια. Προσωπικά αναμένω να αλλάζουμε τον τρόπο παιχνιδιού μας. Εκεί που πέρσι βασιζόμασταν στις πολλές επαφές και στην κόντρα μπάλα, φέτος αναμένω να δω πιο γρήγορο βόλεϊ και να τελειώνουμε γρήγορα τις επιθέσεις. Δε θα μου φανεί περίεργο αν δούμε μεγαλύτερη πίεση από το σερβίς ή τους κεντρικούς να παίρνουν περισσότερους πρώτους χρόνους με καλή υποδοχή.

Πρόγνωση

Η ομάδα έχει θέσει ως στόχο την κατάκτηση των εγχώριων τίτλων. Το Σούπερ Καπ, το Λιγκ Καπ και το Κύπελλο Ελλάδος θεωρώ ότι είναι εφικτοί στόχοι, καθώς όλα παίζονται στη μια μέρα και ο καλύτερος κερδίζει. Έχουμε προϊστορία στο Κύπελλο και πιστεύω ότι ήρθε η ώρα να προσθέσουμε και άλλους τίτλους στο παλμαρέ.

Στο Πρωτάθλημα λόγω της έλλειψης ομοιογένειας ξεκινάμε πάλι ως αουτσάιντερ. Όμως είμαστε οριακό αουτσάιντερ και τείνουμε να είμαστε διεκδικητές, καθώς είμαστε πιο ανώτεροι σε σχέση με πέρσι όπου κυριολεκτικά βάσει μπάτζετ και ρόστερ κανείς δε μας έδινε τύχη. Όμως με το γρήγορο δέσιμο της ομάδας, πιστεύω ότι μπορούμε να είμαστε και στους τελικούς. Σίγουρα ο Παναθηναϊκός και ο Ολυμπιακός έχουν ποιοτικά ρόστερ όμως έχουν και αυτοί εξίσου σοβαρές αδυναμίες. Ο μεν Ολυμπιακός την ηλικία του ρόστερ και ένα πιο μεγάλο πρόγραμμα αγώνων, ενώ ο Παναθηναϊκός το ζήτημα στην πάσα και τη διαχείριση ενός ρόστερ που απαρτίζεται από παίκτες που δε θα δεχτούν εύκολα να μην αγωνίζονται.

Στην Ευρώπη θεωρώ ότι εύκολα θα περάσουμε στους "16", καθώς εκτός συγκλονιστικού απροόπτου θα αντιμετωπίσουμε τη Μλάντοστ Ζάγκρεμπ από το Τσάμπιονς Λιγκ (Η Γκουάγκουας και η Γκαλάτσι είναι σαφώς ανώτερες). Από εκεί και έπειτα δύσκολα θα περάσουμε στους "8", καθώς στους "16" θα κληθούμε να αντιμετωπίσουμε τη Μιλάνο (και το φαβορί για την κατάκτηση του CEV Cup). Όμως θεωρώ ότι είναι μια ιδανική ευκαιρία να αποκτήσει η ομάδα εμπειρίες απέναντι σε μια ομάδα μεγάλου βεληνέκους, και βέβαια μια ιδανική ευκαιρία να δούμε από κοντά σπουδαίους παίκτες όπως ο Καζίτσκι, ο Ισικάβα, ο Λοσέρ, ο Πιάνο, ο Ρέγγερς κλπ. Ποιος ξέρει; Ίσως να δούμε και αστέρες να μας επισκέπτονται όπως οι Νιμίρ και Μάαρ.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ ΠΑΟΚΑΡΑ! ΜΑΚΡΙΑ ΟΙ ΠΑΙΚΤΕΣ ΑΠΟ ΤΡΑΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ ΚΑΙ ΝΑ ΖΗΣΟΥΜΕ ΜΙΑ ΥΠΕΡΟΧΗ ΧΡΟΝΙΑ!