Η ιστορία του Βυζαντινού Αετού - Μέρος 2ο

Τέσσερα άρθρα-μέρη που διακρίνονται από τις Ελληνικές και τις ξένες πηγές για τον Δικέφαλο Αετό, τα συμπεράσματα και την σύνδεση του Δικέφαλου Αετού με το Τετράφυλλο της Γέννησης μετά πετάλου γιατί πολλές φορές χρησιμοποιούνταν και μαζί σαν σύμβολα.

Μαζί με την Τετραλογία μας για το Δικέφαλο Αετό και το Τετράφυλλο μετά πετάλου, τα κείμενα που έχουν ήδη γραφτεί από ΑΣ ΠΑΟΚ και από άλλες πηγές και συγκεντρώθηκαν στους πολιτισμούς του ΠΑΟΚ ένας φίλαθλος ή ερευνητής μπορεί μάθει αρκετά. Η ιστορική έρευνα είναι δυναμική διαδικασία, πάντα θα υπάρχουν νέα ευχάριστα, εκπλήξεις για ΠΑΟΚ και δυσάρεστα για τους προπαγανδιστές.

https://www.acpaok.gr/el/page/9-istoria

https://www.paokmania.gr/blog/239531-oi-politismoi-toy-paok

.............................................

Θυμηθείτε το 1ο μέρος της σειράς με ένα κλικ ΕΔΩ.

Μέρος 2ο

"Πηγές του εξωτερικού"

Οι Δυτικοί, επειδή δεν είχαν Τουρκοκρατία, έχουν αρχεία που δεν καταστράφηκαν, καθώς επίσης και την τεχνική των συμβόλων την είχαν πιο αναπτυγμένη. Οι παλιές πηγές τους λένε και αυτοί ότι ο Δικέφαλος Αετός της Ρωμιοσύνης ήταν Χρυσός σε Κόκκινο φόντο κατά κύριο λόγο και πιο σπάνιες σε ασπρόμαυρο φόντο Βασιλιάς της Ελλάδας, τα 4Β τα έχουν σαν αποδεικτικό στοιχείο για έμβλημα των Παλαιολόγων και της Ελληνικής Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και το Μαύρο Δικέφαλο Αετό με κίτρινο φόντο τον παρουσιάζουν ως την δικιά τους, Αγία Γερμανική-Ρωμαϊκή αυτοκρατορία που την ίδρυσε ο Καρλομάγνος κοντά στα 800 μ.Χ όταν το Βυζάντιο δεν είχε ακόμα Δικέφαλο και ούτε φυσικά κίτρινο φόντο η σημαία του Βυζαντίου.

Ποιός πήρε τον Δικέφαλο τελικά από ποιόν, και ποιός πήρε το κίτρινο χρώμα στην σημαία;

Η Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία των Γερμανών, το πρώτο δηλαδή Ράιχ, μέχρι να φτάσουμε στο 3ο Ράιχ με Χίτλερ, ιδρύθηκε το 800 μ.Χ με κίτρινη σημαία από τον Καρλομάγνο χωρίς Δικέφαλο αλλά με Μονοκέφαλο, μαύρο αετό που κοιτούσε προς την Δύση. Ο Μονοκέφαλος αετός ήταν σύμβολο και του Πόντου, ήδη το συναντάμε σε νομίσματα στην Σινώπη τον 4ο αιώνα π.Χ. σε μουσεία στο Λονδίνο και στην Αθήνα, ο οποίος και αυτός κοιτά προς την Δύση. Ο Μονοκέφαλος αετός ήταν και οικόσημο των Κομνηνών με Χ στο στήθος, σαν Τετράφυλλο και το κεφάλι κοιτά προς την Ανατολή.

Συνεπώς εάν ο Ισάκιος Κομνηνός καθιέρωσε τον Δικέφαλο αετό ίσως ήθελε να παντρέψει σε ένα σχέδιο τους δύο Μονοκέφαλους αετούς, έναν της Σινώπης που κοιτάει στην Δύση και έναν της Κόμνης της Θράκης που κοιτάει προς την Ανατολή. Στην συνέχεια όταν χάθηκε η Κωνσταντινούπολη το 1204 μ.Χ, η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας ήταν η μοναδική που είχε Δικέφαλο αετό, χρυσό σε κόκκινο φόντο με στόχο την επανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης. Τελικά η επανακατάληψη της Κωνσταντινούπολης έγινε 15 Αυγούστου του 1261 και ο Μιχαήλ Ή Παλαιολόγος, λέει η Βυζαντινολόγος Αρβελέρ, επέβαλε το Δικέφαλο αετό στην νέα Αυτοκρατορία του Βυζαντίου με κερδισμένη την Αυτοκρατορία της Νίκαιας που όπως είδαμε δεν είχε Δικέφαλο Αετό αλλά πιθανόν να τον πήρε από την Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.

Τον Χρυσό Δικέφαλο Αετό με κόκκινο φόντο της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας που ήλεγχε όλη την Μαύρη θάλασσα με τον Ασπρόμαυρο Δικέφαλο Αετό του Αυτοκρατορικού Στόλου του Πόντου, επιβεβαιώνουν αρκετές πήγες από Γαλλους, Γερμανούς, Πορτογάλους, Καταλανούς, κτλ., και πρώτο απ' όλα το "Βιβλίο όλων των Βασιλείων του 1350 μ.Χ". Την ίδια περίοδο η Γερμανία με την Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία της είχε Μονοκέφαλο αετό σε κίτρινο φόντο με βάση το βιβλίο.

Επίσης μέσα στο Βιβλίο όλων των Βασιλείων φαίνεται η σημαία της Ρόδου και του Μοριά, Σταυρός, η ασπρόμαυρη της Κορίνθου με 4 Σταυρούς, η Φιλαδέλφεια με ασπρόμαυρο πλαίσιο και κόκκινο Σταυρό, η Σαμψούντα με Τετράφυλλο σε μορφή Σταυρού και η Κύπρος ασπρόμαυρη με κόκκινο Σταυρό.

To «Βιβλίο όλων των Βασιλείων», που γράφτηκε το 1350 και εξιστορεί τα ταξίδια ενός μοναχού από την Καστίλλη, είναι εικονογραφημένο με 130 σημαίες. Μας λέει σύμφωνα με την δικιά του αρίθμηση οι σημαίες (94,96,97,98_ είναι όμοιες – χρυσός σταυρός και 4 πυρέκβολα σε κόκκινο φόντο – και σύμφωνα με το βιβλίο ανήκουν στους ″βασιλείς″ της Θεσσαλονίκης, της Ελλάδας (″της αληθινής Ελλάδας και της αυτοκρατορίας των Ελλήνων″ / ″la vera Grecia e el imperio de los Griegos″), του ″Lodomago″ (ή ″Recrea″ σε άλλη έκδοση, πιθανόν η Ηράκλεια του πόντου). Επίσης ως σύμβολο του ″βασιλιά της Κωνσταντινούπολης″ παρουσιάζεται παρόμοια σημαία που περιλαμβάνει και το σταυρό του Αγίου Γεωργίου.

Με λίγα λόγια Θεσσαλονίκη-Κωνσταντινούπολη από τότε είχαν Κοινό λάβαρο τα 4Β μαζί με τον Πόντο (Ηράκλεια ή Ιωνόπολη που είχε και Δικέφαλο Αετό χρυσό σε κόκκινο φόντο η Τραπεζούντα, η μόνη στον κόσμο!

Σε όλες αυτές τις περιοχές ο Μοναχός αναφέρεται λέγοντας ότι έχουν Έλληνες, Χριστιανούς κάτοικους.

Φυσικά και οι Γερμανοί σε πηγές του αναφέρουν ότι ο Μονοκέφαλος αετός έγινε Δικέφαλος το 1433 μ.Χ, όταν άρχιζε στην ουσία να καταρρέει η Βυζαντινή Αυτοκρατορία και στην ουσία έπεσε το τελευταίο κάστρο της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας στις 15 Αυγούστου 1461 με τον Χρυσό Δικέφαλο σε κόκκινο φόντο.

Άρα οι Γερμανοί πάνω στην ήδη υπάρχουσα κίτρινη σημαία τους με το Μονοκέφαλο αετό που κοιτούσε Δύση έβαλαν το 1433 πάνω το Δικέφαλο αετό της Ρωμιοσύνης και επειδή η σημαία τους ήταν ήδη κίτρινη επέλεξαν το Μαύρο Δικέφαλο Αετό.

Αυτά τα επιβεβαιώνει και ο Καταλονικός Άτλας το 1375. Ο Καταλονικός Άτλας, ένα αριστούργημα της εποχής του, είναι ένας σημαντικός παγκόσμιος χάρτης της μεσαιωνικής περιόδου και από τις καλύτερες εργασίες που προέρχονται από το σχολείο χαρτογράφων της Μαγιόρκας. Είναι επίσης ο πρώτος γνωστός χάρτης που δείχνει την ένταση των ανέμων. Κατασκευάστηκε το 1375 (η ημερομηνία που εμφανίζεται στο αέναο ημερολόγιο που συνοδεύει τους χάρτες) και αποδίδεται στον Καταλανό, Εβραίο χαρτογράφο από την Μαγιόρκα, Αβραάμ Cresques, ο Άτλας ήταν ήδη καταγεγραμμένος στη βιβλιοθήκη του Καρόλου του V, που περιλαμβάνεται στον κατάλογο από τον Gillet Malet και αντιγράφεται από τον Jean Blanchet το 1380. Είναι σήμερα στην Βασιλική βιβλιοθήκη της Γαλλίας σήμερα Εθνική βιβλιοθήκη από την εποχή εκείνη.

Και ο Καταλανικός Άτλας του 1375 επιβεβαιώνει το Χρυσό Δικέφαλο της Ρωμιοσύνης σε κόκκινο φόντο της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας και την κοινή σημαία λάβαρο με 4Β στην Θεσσαλονίκη, Κωνσταντινούπολη και πόλη τού Πόντου Ηράκλεια ή Ιωνόπολη.

Χαρακτηριστικό είναι ότι για όλη την Μεσαιωνική Βυζαντινή Ελλάδα υπάρχει ένα λάβαρο, αυτό της Θεσσαλονίκης με τα 4Β στο επίσημο έγγραφο. Και ο Καταλονικός Άτλας φαίνεται ότι η Γερμανία έχει Μονοκέφαλο αετό ακόμα, και δεν είναι ξεκάθαρο στο μάτι σε συνδυασμό με το «Βιβλίο όλων των Βασιλειών» που τον έχει Μονοκέφαλο 25 χρόνια πριν εξάγουμε αυτό το συμπέρασμα.

Μετά σε νέους μεταγενέστερους χάρτες υπήρχαν πάλι τα 4Β και ο Χρυσός αετός με κόκκινο φόντο της Τραπεζούντας, στην συνέχεια έβαλαν οι Γερμανοί Μαύρο Δικέφαλο Αετό σε κίτρινο φόντο, όταν έπεσε η τελείως η Κωνσταντινούπολη και η Αυτοκρατορία της Τραπεζούντας.

Εκείνη την εποχή η Θεσσαλονίκη μαζί με την Κωνσταντινούπολη ήταν από τις μεγαλύτερες πόλεις στον κόσμο, ειδικά το 1220 μ.Χ πρώτη σε πληθυσμό ήταν η Βασιλεύουσα Κωνσταντινούπολη και 2η η Συμβασιλεύουσα Θεσσαλονίκη, το 1224 μ.Χ ονομάστηκε Συμβασιλεύουσα.

Την άρρηκτη σχέση Θεσσαλονίκης Βυζαντίου την επιβεβαιώνει και η Αρβελέρ σε άρθρο της στο βιβλίο «Γιατί το Βυζάντιο».

"Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: Η βυζαντινή Θεσσαλονίκη - Thessaloniki Arts and Culture" https://www.thessalonikiartsandculture.gr/thessaloniki/palia-thessaloniki/eleni-glykatzi-arveler-i-vyzantini-thessaloniki/

Και μεταγενέστεροι χάρτες του 1421 αποδεικνύουν το κοινό λάβαρο Θεσσαλονίκης και Κωνσταντινούπολης.

Η σχέση Κωνσταντινούπολης, Τραπεζούντας, Θεσσαλονίκης αποδεικνύεται ότι και οι τρεις πόλεις έχουν Άγιες Σοφιές και μάλιστα φέρουν Δικέφαλους και Τετράφυλλα στις αγιογραφίες τους παρόμοια με του ΠΑΟΚ το πρώτο σήμα. Επίσης ο Άγιος Δημήτριος της Θεσσαλονίκης εικόνα του 14ου αιώνα που βρέθηκε στο Σασοφεράτο της Ιταλίας φέρει τους Δικέφαλους των Παλαιολόγων και τα 4Β της κοινής Σημαίας Θεσσαλονίκης και Κωνσταντινούπολης. Ο τελευταίος των Παλαιολόγων ορκίστηκε στον Θεσσαλονικιό Άγιο Δημήτριο στο Μιστρά πάνω σε Δικέφαλο Εικόνα. Ο Άγιος Δημήτριος της Θεσσαλονίκης βοήθησε να σταματήσουν οι θυσίες των Χριστιανών στην Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία.

Στο «Περί Οφφικίων του Παλατίου Κωνσταντινουπόλεως και των Οφφικίων της Μεγάλης Εκκλησίας» του Γεώργιου Κωδινού αναφέρεται σχετικά με το φλάμουλο του Μεγάλου Δουκός (ναυάρχου): «και οι μεν εις τα έτερα (πλοία) ευρισκόμενοι άρχοντες ως κεφαλαί ιστώσι το σύνηθες βασιλικόν φλάμουλον ήτοι τον σταυρόν μετά πυρεκβόλων’ ούτος δε ο μέγας δουξ την του βασιλέως στήλην ίστησιν έφιππον». Με άλλα λόγια σε όλα τα πλοία εκτός του πλοίου του ναυάρχου κυμάτιζε το «σύνηθες βασιλικό φλάμουλο» που δεν ήταν άλλο από την πορφυρή σημαία με το χρυσό σταυρό και τα 4 Β.

Η συνέχεια στο τρίτο μέρος..